nie potrafię poradzić sobie z tym problemem

Mam 20 lat w wieku 12 lat byłam molestowania przez ojca ten koszmar skończył się gdy miałam lat 15 ucieklam w tedy z domu i powiedziałam wszystko policji. Niestety sprawa toczyła się przez półtora roku i została umorzone. Leczylam się u psychologa gdy ojciec później znecal się nade mną psychicznie poznałamspecjalnie chłopaka i na złość ojcu postanowiłam mieć z nim dziecko mój wtedy chłopak również tego chciał zaszłam w ciążę w wieku 16 lat ojciec wyrzucił mnie z domu a chłopak zostawił akurat miałam gdzie wtedy iść gdy urodziłam dziecko i mieszkałam bardzo daleko od domu to nie myślałam o tym co mnie spotkało lecz nie dawno poznałam niby fajnego faceta przez kilka miesięcy byłam z nim bardzo szczęśliwa gdy mu bardzo zaufałam powiedziałam mu o wszystkim co mnie spotkało lecz po tym co mu powiedziałam on zaczął być dla mnie inny dziwny i co jakiś czas wraca do tej rozmowy nie chce słyszeć o tym ze nie chce o tym rozmawiać. Przez te jego wracanie do tematu zaczęłam go nienawidzić zaczęłam być dla niego złośliwa bardzo często się kłócimy i nie możemy dość do porozumienia a ja robię się coraz gorsza i coraz bardziej załamana psychicznie. Co mam robić?? Nie chce juz dłużej tak żyć

Po co opowiadasz o sobie.Chłop wredny jak pies .Myślałaś że będzie Ci współczuł? Radzę odejdz od niego bo znów spotka Cie rozczarowanie.

Nie chodziło o współczucie chciałam by wiedział co mnie spotkało i dlatego właśnie panikuje gdy on przytula mnie z nienacka od tyłu. A on to jak by wykorzystał

musisz iśc koniecznie do psychologa trafilaś na gnoja zniszczy cie zobaczysz

Nie wiem czy psycholog mi pomoże ponieważ jak chodziłam tam wcześniej on nic mi nie pomógł pomogło mi wtedy moje dziecko. Ja tego "gnoja" kocham i nie wiem czemu nie potrafię od niego odejść

Jedyne wyjscie kochana -- psycholog i rzuc tego drania. Jak nie, to twoje dalsze problemy beda juz na wlasne zyczenie.

Zapytaj swojego faceta wprost czy jego napady znienacka go jarają. Powiedz że mu zaufałaś a jeżeli on się tym jara to mu podziękuj za wpakowywanie Cię do okrutnych wspomnień. Gdybyś za takimi wspomnieniami "Tęskniła", to zostałabyś ze swoim ojcem. Może "otrzeźwieje" i zadziała. P.S. Musiałaś trafić na psychologa sadystę. Ja też takiego mniałam (kobietę!) i nie mogłam pójść do przodu bo ona wieczenie trzymała mnie we wspomnieniach. Zmień psychologa i od razu wyłuszcz że chcesz iść do przodu a nie, ciągle trwać w przeszłości. Trzymaj się i nie daj się. Współczuję Ci ogromnie!

Miałam psychologa mężczyznę ale nie mógł sobie poradzić bo nie wiedział jak do mnie podejść by mnie nie urazić a po nim właśnie dostałam psychologa kobietę która masz rację nie dawała mi iść do przodu bo w koło pytała o ojca i o przeszłość nie mówiła jak mam sobie z tym poradzić. Dziękuję za te wypowiedzi macie racje powinnam go zostawić bo to do niczego nie prowadzi