rodzicielstwo bliskości

no wlasnie, musze zastosowac przemoc dla dobra dziecka i zakrapiac musze ze wydziekine z ucha usunac, bo inaczej sie nie da

ex debill - "debil" to nie epitet. A poza tym to ty się tak nazwałaś, więc nie wiem w czym problem. Hm, dziwne. Moje dziecko rozumie jak do tej pory. Nigdy nie rzuciło mi się na podłogę w sklepie. Jeśli zaczęło krzyczeć, zabieram w spokojniejsze miejsce i tłumaczę, tłumaczę, tłumaczę. Kiedyś prawie dałam klapsa, raz. W nerwach uniosłam rękę a on spojrzał na mnie z takim zaskoczeniem, niezrozumieniem, przerażeniem... Poryczałam się z wyrzutów sumienia. Moje dziecko, które ufa mi w 100% i któremu dałam życie miało zostać przeze mnie uderzone tylko dlatego, że nie rozumie jeszcze świata, który je otacza. Poczułam się z tym obrzydliwie i tak patrzę na bicie dzieci. Zakraplanie uszu, takie sytuacje są ciężkie, wiadomo... U nas był problem z używaniem fridy do nosa ale udało się przekonać jak najpierwo "odkatarkowaliśmy" misia, lalkę, pluszowego tygrysa itd.

szczerze mowiac nie słyszałam o takiej metodzie ale chyba podswiadomie ją praktykuję (domyslam się z tytułu). musze poczytac-dzieki autorko za podsuniecie ciekawego tematu. czesc Lewira i Amelia:)

nie, to nie mój epitet, zauważ różnice w pisowni - nie masz pojęcia skąd się wziął mój nik, poza tym teraz lawirujesz, że niby nie użyłaś, jak użyłaś... zupełnie świadomie i niepotrzebnie, ciekawe dlaczego? skoro masz taką cierpliwość i w ogóle do rany przyłoż:) a 'debil' to epitet i w takim znaczeniu go użyłaś - jeśli się mylę to wytłumacz w jakim i po co - jak dziecku - słucham:) i teraz znowu bardzo ciekawe rzeczy piszesz, że twoje dziecko jak dotąd rozumie, ale raz podniosłaś rękę, a dziecko spojrzało z zaskoczeniem, niezrozumieniem i przerażeniem - ciekawe skąd wiedziało co się szykuje - bo taka reakcja byłaby prawdziwa po klapsie, a nie przed, jeśli dziecko się nigdy z tym nie zetknęło:) a za chwilę piszesz, że jednak czegoś nie rozumie i dlatego miało oberwać, więc zdecyduj się, bo widzę, że kompletnie nie wiesz co piszesz:)

Każdy wychowuje dziecko, jak uważa za stosowne. Ja zawsze twierdziłam i zdania nie zmienię, ze dziecko to nie dorosły i pewnych tłumaczeń po prostu nie przyjmuje. Natomiast, ja przepraszam, ale kompletnie nie trafiają do mnie uwagi, ze starsze pokolenia przezywają jakieś traumy, w związku z tym, ze nikt się z nimi nie cackal i nieraz dostali po tyłku. Wręcz przeciwnie - to są ostatnie pokolenia normalnych ludzi, samodzielnych i odpowiedzialnych za własne życie. Nie to, co teraz. Młodzi ludzie latami wiszą na rodzicach, bo załatwienie najprostszej sprawy przerasta ich możliwości. Nic dziwnego, skoro od małego są uczeni, ze mamusia i tatuś wszystko za nich załatwia. Pamietam, jaki przeżyłam szok, kiedy mój syn, razem z pięcioma kolegami, pobił na boisku szkolnym chłopca z młodszej klasy. Zostałam wezwana do szkoły, było mi tak wstyd, zwłaszcza ze syn ma dopiero 6 lat. I co? Jako jedyna pokornie wysłuchałem nauczycielki, pozostali rodzice zaczęli się awanturowac i obwiniać wszystkich, z pobitym chłopcem włącznie i tak się zachowywali, jakby to ich dzieci zostały poszkodowane. Mój syn usłyszał ode mnie i od ojca, ze za takie zachowanie dorośli chodzą do więzienia, bo to jest przestępstwo i zaprowadzony go na komisariat, żeby zobaczył cele, w której będzie mieszkał, jeżeli jeszcze kiedykolwiek kogoś pobije. Dostał tez 2 tygodniowy szlaban na słodycze i telewizje. Skutek był natychmiastowy, sam z siebie zrobił dla tego chłopca laurkę i oddał mu ukochane lego. Dyrektor osobiście mi podziękował za pomoc, bo byliśmy jedynymi rodzicami, którzy w ogóle zareagowali.

Ale zareagowałaś dobrze. Sama dziecka nie uderzylas. Ja mam traumę bo przejściach z dzieciństwa. I codziennie boje sie czy nie będę przypominać wlasnej matki. Każdego dnia!

Nie jestem pedagogiem ale często mam kontakt nauczycielami, jestem matką dziecka w wieku szkolnym i muszę przyznać rację, rodzicę w większości są przekonani, że ich dzieci to świętoszki. Gratuluję postawy.

ex_debill_konkubina - epitet, moja droga, to przymiotnik. Uczą o tym w podstawówce. "Debil" jest jakby nie patrzeć rzeczownikiem więc oszczędźmy ci kompromitacji zanim zarzucisz jeszcze komuś lawirowanie. witajcie Amelia i wifigdańsk :)) Nie wiem dlaczego ten temat został sprowadzony do dwóch zagadnień: bicie dzieci - głupie bezstresowe wychowanie. Bo rodzicielstwo bliskości nie jest żadnym z nich.

jedno nie wyklucza drugiego majdarlingu - rzeczownik również może być epitetem (może byc nim też przymiotnik lub imiesłów), więc w jakim znaczeniu i celu użyłaś tego rzeczownika - słucham:)

pokazania ci, że jesteś głupia.