Człowiek, który był dla mnie mentorem

Brat, starszy ode mnie o 10 lat. Osoba, która z dziedzięcego snu wybudziła mnie do świata ludzi oświeconych, wolych od autytetów, religii, mass-mediów. Osoba, dzięki której dziś studiuję to o czym kiedyś bym nawet nie pomyślał...popełnia samobójstwo. Jego życie było ciężkie, chociaż miał dach nad głową, kochających rodziców to jednak uciekał w świat narkotyków co wywołało Jego depresję. Jak sobie poradzić z stratą kogoś kogo tak się kocha? Brat który był kimś więcej niż bratem. Był oparciem, zawsze we mnie wierzył, kiedy nikt inny nie wierzył, zawsze miał dla mnie czas...kiedy nikt inny nie miał...

Współczuję ci,bardzo.Jak sobie poradzić?Trudno tu cokolwiek doradzić.Żałoba,uczucie smutku jest w tej sytuacji jak najbardziej naturalne.

Bardzo Ci współczuję, bo sama mam brata 12 lat starszego, który jest dla mnie autorytetem i który we mnie wierzy gdy nikt inny nie wierzy. Niestety z tego, co sama przechodziłam i przechodzę, depresję z powodu kilku traum... NIE DA SIĘ ŻYĆ BEZ AUTORYTETÓW, Boga, bez głębszego sensu życia. Tzn można ale wtedy jest w życiu pustka, która jest trudna do zniesienia, która jest głęboką samotnością, więc ucieka się od niej w adrenalinę, wrażenia, fantazję, pieniądze... Wierzę, że kiedyś się spotkacie i będzie wszystko jasne i proste, a człowiek oświecony bardziej niż teraz, gdy jego pojmowanie jest ograniczone fizycznie.

jak czytam mentor to mam gesia skorke na plecach panienka wchlanieta przez cudze ego?

Może tobie się mentor źle kojarzy. Ja mam bardzo dobre skojarzenia. Kilka osób na mojej drodze sootkalam od ktorych wiele się nauczylam i to dzięki nim osiągnęłam to co mam. Tez kiedyś się odwdziecze przekazując wiedzę dalej.