Nie męczy was codzienne myślenie co na śniadanie, obiad, kolacje ?

plus jeszcze drugie śniadanie i podwieczorek. Mnie strasznie to męczy. Mam wrażenie że człowiek ciągle jedno i to samo ma do wyboru z półek sklepowych, a jak by się chciało względnie zdrowo to już w ogóle jest do d**y wybór

Kolacje i śniadania to nie problem. Ale wymyślanie obiadów to koszmar ;/ Tym bardziej że ja nie jem czerwonego mięsa, a mąż niczym innym się nie najada ;/

To na matki i żony się nie nadajecie. Po co wychodzicie za mąż jak dla was za cięzkie jest nawet myslenie?

najgorszy jest obiad ja bym nic nie jadla gdyby nie dziecko mialabym spokoj z gotowaniem

nie wiem ja po prostu nie cierpię tego, gotowanie mi nie wychodzi a żreć coś trzeba.

Nie, nie męczy mnie bo nie myślę o tym za dużo ;) A odżywiam się zdrowo, w dodatku jestem weganką więc niby też ograniczony znacznie wybór. Jedynie jak goście mają przyjść to wtedy jakoś planuję a tak to mocno improwizuję ;]

"To na matki i żony się nie nadajecie. Po co wychodzicie za mąż jak dla was za cięzkie jest nawet myslenie?" Po to żeby zachować bilans zerowy. Między wami idealnymi żonami i matkami a nami nieudacznicami które nie potrafią wymyślić obiadu :/ Dla Ciebie idealna żona to kuchara i sprzątaczka. Ja mam inną definicję.

Czasami już nie mam pomysłu. A już jak każdy chce co innego o masakra ;/

No powiem Wam ze zaczynam o tym myslec, co bedzie jak pojawi sie dziecko. Teraz nie ma w ogole spinania sie.. Moj maz nie wymyga obiadu codziennie, czasem wsunie cos na miescie, a czasem w ogole nie jestesmy glodni i wystarczy nam kanapka albo jablko. Ale jak pojawi sie dziecko nie bedzie litosci. Zdrowe obiadki i roznorodne codziennie. Na szczescie uprzjme i zawsze mile kafeterianki posluza rada. Przeciez tu tyle ciepla i serdecznosci, wiec nic sie nie martwie!

zdrowy psychicznie człowiek nawet zapracowany wie co kupic w sklepie i co z tego może ugotować w domu.

Dla mnie wymyslanie obiadow jest koszmarem. Nie gotowanie tylko wymyslenie. Tym bardziej, ze jakis czas temu cala nasza dieta zostala przeorganizowana i jemy zdrowiej (mniej smaczniej jak na razie bo jestesmy przyzwyczajeni do tych niezdrowych ale smacznych potraw ;-) ) Czasami mi te nowe przepisy albo nie wychodza albo faktycznie to zdrowe zarcie jest mniej smaczne :D

Na dzisiaj zrobcie bigos, jutro napisze co dalej

Nie, nie męczy mnie to. Oboje z mezem lubimy gotowac. Do tego mąz jest dietetykiem co ulatwia wiele spraw. Juz przy zakupach zwaracamy uwage co kupujemy, zeby w lodowce byly dobrej jakosc skladniki z ktorych szybko da sie cos zrobic. Takze jakos nie zaprzata nam to znacznej czesci mysli.

męczy jak cholera!! Nie tyle gotowanie co kombinowanie, zeby nie było nudno. Dodatkowo dziecko ma celiakie, wiec w ogole kosmos! Jakos sie w tym nie spełniam...

nie,uwielbiam gotowac robie codziennie obiad z 2 dań mimo że pracuje zawodowo,za to niecierpie sprzątać,ale sprzata maz więc nie narzekam,w miesiacu nigdy nie robie 2 razy tego samego,kocham ekspertymentowac w kuchni

temat dla mnie :) ja z tych zon co nie mysla ;) paranoja jakas :( dzisiaj znow na obiad tagiatelle z brokulami bo to jedna z niewielu rzeczy jakie moj niejadek je :( na kolacje gofry, a na jutro pustka w glowie.tak mysle, ze zamiast marudzic tu to powymieniajmy sie przepisami I pomyslami. moze wspolne myslenie zrobi z nas idealne kuchary ;)

to zalezy jakie masz preferencje smakowe, co lubicie jesc, jaki rodzaj kuchni. My z mezem uwielbiamy wszystko co wloskie. Kuchnia wloska jest szybka i jezeli uzyjesz odpowiednich, dobrej jakosci skladnikow jest tez zdrowa. Wszystko zalezy od proporcji. Jezeli nalozysz wielka gore makaronu i dolozysz jeszcze wiecej sosu to masz bombe. Makarony przerobilam na dziesiatki sposobow. Uwielbiamy tez salatki przerowzne z kurczakiem, tunczykiem, szynka. Bierzemy je do pracy na drugie sniadanie. Na kolacje osatnio robie placuszki z dwoch skladnikow baban+ jajko, uwielbiamy je i kazdy je z czyms innym na wierzchu: mąz z konfiturami, corka (4 lata) z cukrem pudrem, ja same bo jestem na diecie.

Gość 10:06 polecam przepis na tagliatelle z kurczakiem i pomidorami. Nie chce wkleić mi się link bo wyskakuje mi spam. Ale jak Twój niejadek lubi makarony to może i to mu zasmakuje :)

poszukajcie przepisów w książkach kucharskich i na blogach. Jest całe mnóstwo ciekawych, nieskomplikowanych potraw, które urozmaicą wasz jadłospis. najbardziej męczące jest wymyślanie obiadów, kiedy ma się w głowie kilka przepisów i w kółko gotuje to samo. Zobaczycie, ze gotując bardziej różnorodne dania, polubicie gotowanie. Mnie męczy wymyślanie śniadań, bo syn owsianki nie lubi, gotowych płatków śniadaniowych nie chcę dawać, kanapek tez nie, bo kanapki ma w szkole. Na szczęście ostatnio odkryłam kaszę jaglaną i póki co mam spokój, póki mu się nie znudzi.

wszystko wam cięzko sprzatać gotować zajmować się dzieckiem pracowac mysc się zmieniac posciel nawet mysleć :(

A mnie najbardziej w*****a to, że jak się już namęczę i nawymyślam, i ugotuję taki obiad, żeby każdy w rodzinie był zadowolony to nagle nikt nie jest głodny, jedzenie stoi w kuchni, na drugi dzień tym bardziej każdy kręci nosem, bo to przecież jakieś upokarzające jest, dwa dni to samo mieć na talerzu... Albo zrobię coś, mojemu mężowi zasmakuje, pochwali, a jak zrobię to np za tydzień to powie, że już mu się "przeżarło" i on nie ma ochoty nawet na to patrzeć. Za to gdyby koło domu stała budka z kebabem, to dam sobie rękę uciąć, że byłby tam stałym, codziennym klientem.!!! Nie męczy mnie samo wymyślanie co na obiad. Męczy mnie to, że ja nad tym myślę, robie zakupy, z*********m w kuchni, myślę o roczniaku, żeby mógł zjeść, o mężu, żeby się najadł i nie narzekał, że jest głodny i o drugim dzieciaku, który najchętniej jadłby tylko makarony, a każdy na to kręci nosem i tak naprawdę mam wrażenie, że na nic mój wysiłek, na darmo w ogóle się staram. Każdemu chyba zabrakłoby sił nawet na myślenie... I oczywiście kiedy nie ma mnie w domu cały dzień mąż i tak pisze smsy co ma zrobić na ten cholerny obiad albo czym nakarmić dzieci... Nosz k....

głupia jestes to Cię wykorzystuje , nie szanuje twojej pracy

malami dzieki poszukam przepisu :) na placuszki bananowo jablkowe tez :)

a kto napisał, ze ciężko? Ja mówie wprost, ze mnie to nie "jara", nie lubie kminic co by tu ugotować. No ale gotuje, bo cóż zrobić? A makarany na milion pięćset sto dziewięćset sposobów tez przerabialam:) Oczywiscie bezglutenowe- juz nawet wiem, ze najlepsze robi barilla.

Mozna odbebnic myslenie o obiadkach za jednym razem :) Ja siadam z kartka i planuje obiady na caly tydzien, rozpisyje je. Pytam domownikow co by chcieli zjesc i ukladam dania zeby byly naprzemiennie, np. jednego dnia zupa a drugiego reszta zupy + np. nalesniki, nastepnie obiad z drugiego dania itp. Mam plan na caly tydzien i pod tym katem robie zakupy , sniadania i kolacje tez planuje. Pewnie czasami, wypadnie nam cos innego , bo mamy smaka akurat na cos , ale nie musze sie zastanawiac co tu zrobic, czy brakuje mi skaldnikow na zaplanowany obiad. Sprawdza sie ta metoda i polecam !

Oj, mnie też męczy, bo nie cierpię stać godzinami w kuchni, wolę wyjść na spacer, czy plac zabaw z dzieciakami, a tak, nie dość , że musisz wydumać "co", to jeszcze kupić potrzebne rzeczy i zadziałać w kuchni. Kiedy brzydko na dworze, pół biedy, ale jak słońce daje, aż miło, to żal d**ę ściska. Kiedyś uwielbiałam też eksperymentować, wydziwiać, a już soboty ... to były kuchenne rewolucje i lodówka zapchana róznościami. Odkąd są dzieci, nie mam tyle czasu na takie zabawy i ograniczam się do tego, co muszę. No a przy okazji ma być lekko, zdrowo i wykwintnie:p:p:p

Problem nie w planowaniu a w wymyślaniu. Nie wiem, co można robić na kolację, szczególnie, że mój syn niczego nie lubi. Albo jednego dnia lubi, a drugiego awantura, bo on już tego nie lubi.

Męczy i to jeszcze jak! Śniadania, kolacje to nie problem, ale obiady to koszmar. Ja gotuje np wieczorem zupę na następny dzień, a z rana robie drugie i potem odrzewam. Chyba że schaby to na świeżo zawsze. Dzisiaj mam zupę ogórką z wczoraj, na drugie ziemniaki, ogórek konserwowy, i filet z kurczaka smażony. Jutro rosól zrobie na udkach i upiekę na drugie :) na weekend to moze mąż pomyśli:P

Mnie tam męczy, zwlaszcza ze moja młoda jest chimeryczna i wybredna. Po mamusi :) Nie mogę planować menu na caly tydzień, bo ja sama nie mam pojęcia na co miałabym ochodę. Wielu rzeczy nie lubię i nie lubię wielu połączeń kulinarnych. Nie toleruje papryki, oliwek, majonezu, połaczeń słodko-kwaśnych, ziół. Nie lubie slaty, fasoli, grochu albo np makaronów w połaczeniu ze śmietaną i np. suszonymi pomidorami czy oliwkami albo tuńczykiem. Nie znosze sałatek z rodzynkami czy anansem itp. Moje dziecko tez tak ma i mamy problem. Sensem mojego zycia nie jest ani gotowanie ani wymyslanie co zrobić ani samo jedzenie. Robie to bo musze, ale tak naprawde zwsze sobie myśle, ze zamiast stać przy garach możnaby było poczytać, obejrzeć film, pójść na spacer, basen, pobiegać, pobawić sie z dzieckiem, pogadać przez tel, i 1000 innych rzeczy

Po co się tak cackacie ztymi dziećmi i co gorsza z mężami? Ja gotuję jeden obiad i jak ktoś nie lubi, to je same ziemniaki lub makaron. A nie, że będę wymyślać obiady z puli 15 potraw akceptowanych przez całą rodzinę.