Depresja poporodowa jest coraz częstsza

taka prawda

Prawda kest taka, że teraz dzieci rodzą dzieci. I nieważne, ze młoda mama ma 25 - 30 lat, ciagle jest dzieckiem. Tacy teraz sa młodzi ludzie - totalnie niedojrzali.

czyli twoim zdaniem depresja poporodowa bierze sie z niedojrzalosci?

Ja nie wiem, czy z niedojrzalosci, ale jakos nie wierze w te "depresje". Kobieta ma cale 9 miesięcy na przygotowanie się do bycia matka.I nagle po urodzeniu dziecka ona wpada w depresje? Bo co? spodziewala się lajtu? myslala ze urodzi laleczke, która sama się przewinie, nakarmi, wykapie? Oczywiście kobieta, która urodzila ma prawo do totalnego zmeczenia, zlosci, niewyspaniam hormony ja wykanczaja, bo organizm po porodzie wariuje, ale ...madra, dojrzala kobieta zdaje sobie z tego sprawę, a nie "wpada w depresje" i nic nie robi, bo ona "choruje":-D Wydaje mi sie , ze sa sporadyczne przypadki , kiedy wystepuje kliniczna depresja, ale jest to rzadkość.

Większość badań sugeruje, że nie ma czegoś takiego jak "depresja poporodowa" - to jest po prostu depresja którą "aktywowało" urodzenie dziecka, brak snu, nagłe wywrócenie życia do góry nogami. Większość kobiet które cierpią na depresję po porodzie miały historię depresyjnych epizodów. Ludzie żyją w coraz bardziej stresujących warunkach, po prosu wykańcza na stres i ogólnie coraz więcej ludzi się załamuje i cierpi na depresję. Urodzenie dziecka wprowadza wielkie zmiany w życiu więc u kogoś kto już był podatny na tego typu problemy depresja nie powinna dziwić.

no to powodzenia po porodzie ! i mam nadzieje, ze nie zachorujesz na depresje, bo sie mocno zdziwisz tym jak jest w praktyce

2014-03-25 13:34:08 [zgłoś do usunięcia] -------------------- a niby na co zachorowalas? na niemozliwosc wstania do dziecka w nocy, bo chce jesc? W ciąży nie mialas depresji, tylko po porodzie okazało się , ze cie to prtzeroslo i wolalabys nie mieć dziecka ? To nie depresja tylko glupota. Mam polroczna corke.

Niektórzy źle znoszą stres, a z racji, że coraz częściej jedziemy na rezerwach tego co jesteśmy w stanie wytrzymać każda duża zmiana (nawet jak jesteśmy na nią "przygotowani") może być przyczyną depresji.

Można wszystko zwalic na depresje: w* ia mnie zycie jako takie...tez mam wszystkiego dosyć: pracy, męza, pogody itp. Ale sa sytuacje, kiedy nie wolno mieć czasu na depresje, bo oznacza to kompletny egoizm.Jeszcze raz napisze: oczywiście, ze wierze w depresje jako taka- to jest nawet opisane jako brak jakiegoś pierwiastka w organizmie- jest to choroba, bardzo ciezka, prowadzaca często do samobójstwa. Ale teamt jest inny " depresja poporodowa"- co oznacza jedynie zderzenie się z rzeczywistoscia: brakiem czasu, cholernie ciezka praca przy noworodku, stresem aby nic mu się nie stało itp. Kobieta, która nie może sobie poradzić w tych trudnych chwilach i ucieka w depresje, jest wlasnie dla mnie mało dojrzala.

a ja myślę, że ty nie masz pojęcia o czym mówisz. Depresja poporodowa to ZWYKŁA depresja, która z zasady występuje u osób które już WCZEŚNIEJ miały tego typu problemy. Różnica jest taka, że w tym przypadku trzeba trochę inaczej podejść do sprawy z racji, że taka osoba jest opiekunem dziecka i to ma wpływ na terapię.

Wypowiedz panny od polrocznej corki pomine milczeniem bo to jakby rozmawiac ze slepym o gwiazdach. Mi depresja zaczela sie kilka dni po urodzeniu dziecka. Zajmowalam sie nim praktycznie sama, karmilam, przewijam, usypialam, wstawalam w nocy. Robilam wszystko co do mnie nalezy bo wiem co to obowiazek. Zreszta dziecko w obsludze bylo duzo latwiejsze niz sie spodziewalam. Zwyczajnie kilka dni po porodzie poczulam ze nie dam rady zyc. Ot tak. Bez przyczyny. Przestalam jesc, przestalam zwracac uwage na swoje zdrowie, wszystko sie jakos toczylo, ludzie przychodzili rozmawialam. Generalnie niewiele pamietam z tego okresu. W dzien rozpaczliwie chcialam sie zabic, w nocy nie moglam zamknac oczu bo dreczyly mnie takie koszmary jakie trudno sobie wyobrazic. Wylam jak dziecko szlo spac i modlilam sie zeby wytrzymac jeszcze jeden dzien. Co rano myslalam ze zabije sie jutro. W depresji nie boli reka czy brzuch, w depresji boli kazda mysl. Nie bylo chwili zebym nie myslala ze moge to skonczyc, nadziac sie na noz, podciac zyly, skoczyc z okna. A walka bylo tego NIE ZROBIC. Zeby dziecko mialo mame. Tylko o tym myslalam. Zeby moje dziecko nie chowalo sie bez matki. I dla dziecka walczylam codziennie

no io co zrobilas moja droga depresyjna panienko ? opisujesz swoje psychiczne stany , żeby ci wspolczuc? zalisz się, ze musialas wszystko robic sama? poszlas do lekarza, czy ci przeszlo, jak trochę ostyglas po porodzie? zdajesz sobie sprawę, glupiutka dziewczynko, ze to n\ie żadna DEPRESJA tylko hormony?

lala radzilam ci dobrze, nie udzielaj sie, bo nie uciagniesz tematu... Ale nie martw sie ze intelektualnie nie dajesz rady, moze masz chociaz duze cycki :)

gość - może się długo leczyła, a ty zachowujesz się teraz jak skończona suka?

buuuuuuuuuuuuuuu..urodziłam i mam depresje:-(

Moge cos na ten temat powiedziec. Cos w tym jest,ze kobiety nie śa przygotowane do bycia matką - psychika. Kiedy rodzi się dziecko i dorasta, wtedy dopiero taka matka potrafi cieszyc sie z bycia rodzicem.Kiedy urodzilam coreczkę i po ponad pol roku wrocilam do pracy - pojawily sie rozne problemy pogodzenia pracy z byciem rodzicem. Wtedy przeszlam cos na podobę depresji. Slusznie ktos tu napisal, ze dzisiejsze szybkie zycie sprzyja takim stanom. W pewnym sensie tak jest. Te ciagle zmaganie sie z utrzymaniem pracy , chorobami dziecka, jego wychowaniem i problemami z tym zwiazanymi - depresja moze pojawic sie w najmniej oczekiwanym momencie. Duzo zalezy od podejscia danej osoby do zycia. I fakt - w prasie pokazuje sie duzo ladnych kolorowych zdjec matek z dziecmi ale nikt nie pisze glosno o trudach bycia rodzicem. niestety niearz kobiety zalamuja rece, bo wydaje sie im,ze to je przerasta. Z biegiem czasu to sie zmienia, ale czasem potrzerba czasu, by pogodzic sie ze zmianami i szybkim pedem w tym swiecie.

Mnie pomogła muzyka. I to jaka! Na początku były to ostre, rockowe kawałki Metallici a tpo prau miesiącach słucham dobrego polskiego rapu w postaci artystów takich jak Zeus, Medium, Tetris, Bisz... Oczywiście na słuchawkach, tak żeby córci nie niepokoić. I chociaż w zyciu bym nie pomyslała, ze taki gatunek będzie mi kiedykolwiek odpowiadać to faktycznie nie dość, że daje siłę to jeszcze się podoba! Nawet naukowcy dowodzą, że odpowiedni amuzyka potrafi pomóc. Art o tym: http://www.menopauza.pl/depresja_7/chcesz_zapobiec_depresji_sluchaj_hip-hopu_.html

:)po co w ogole wychodzic za maz jezeli i tak sie to rozwodem skonczy a jak nie to on penisa w sekretarke wsadzi 555 www.youtube.com/watch?v=5DQzoWLDm7w