Zaszlam w niechciana ciaze... Mysle o aborcji

Mam 22 lata, mieszkam w akademiku, studiuje dziennie weterynarie z chlopakiem jestem 7 miesiecy i na pewno rodziny z nim zakladac nie chce. Mam teraz mozliwosci dwie: rzucic studia i jechac do siostry badz usunac ciaze. Siostra mimo wszystko doradza aborcje, a ja nie wiem. Dzieci miec nie chcialam, kocham to co robie, zawsze chcialam pracowac ze zwierzetami, nigdy rodziny zakladac nie chcialam. A teraz stoje przed najtrudniejsza decyzja. Prosze mnie nie krytykowac czy wyzywac, bo decyzji nie podjelam. Chce tylko jakichs rad, lepszych badz gorszych

nie będę Cię osadzać ani nic radzić, bo to będzie jedynie Twoja decyzja, napiszę tylko że jeżeli chodzi o ciążę, to chciałabym byc na Twoim miejscu

Rob tak jak postanowialas. Nie wciagaj w to wielu osob,bo zaczna prac ci mozg i wmawiac ze bedziesz KIEDYS zalowala. Nie bedziesz zalowala i nie beda cie dopadac wyrzuty. Skoncz studia,wyszalej sie, zwiedzaj swiat,zostan najlepszym lekarzem dla zwierzat i ich polamanych serc.

taaa polamanych serc zwierzat... a dziecko do kosza... wiesz jak nie chcesz dziecka to mozesz urodzic i oddac, zostawić w oknie zycia czy cos.. ktos bedzie bardzo szczesliwy dzieki tobie, a i ty za wiele nie stracisz...

dochodzi jeszcze jedna sprawa o ktorej przykro mi pisac, ale choruje od roku i lekarz sam mowil ze ma nadzieje, ze ciazy nie planuje, bo moze to obciazyc moj organizm, trzeba bedzie przerwac leczenie i choroba potem moze sie poglebic. Niby to nic powaznego, bo teraz sie wyleczylam w miare, ale musze byc pod stala opieka lekarza. To wlasnie kolejna sprawa ktora przemawia przeciw urodzeniu dziecka

no względy zdrowotne moga byc wskazaniem do aborcji, ale nie wiem, dla mnie to ostatecznosc, ja bym oddała po prostu

u mnie wzgledy zdrowotne nie moga byc wskazaniem, bo ciaza nie zagrazalaby mojemu zyciu, jedynie mogloby mi sie pogorszyc i oslabic moje zdrowie co wiazaloby sie z wieksza dawka lekow i czestszymi badaniami

O jakim dziecku mowicie?? Dziewczyna jest w pierwszych tygodniach a nie w 8 mc ciazy.Usun poki czas.

bylo myslez glową a nie dupa, studentka, chora gdzie ty rozum mialas? myslisz,ze najlepszym wyjsciem jest zabicie dziecka? wielka mi milosniczka zwierzat.

skoro nie zagraża życiu to nie wiem co tak narzekasz, chyba żeby się usprawiedliwić. Ja też mam wiele problemów zdrowotnych,miałam mieć operację, zaszłam w ciąże przez przypadek, co lekarz mówi,że w przypadku moich hormonów to prawdziwy cud i szczęście,też studiuję,ale w życiu nie przesżłoby mi przez myśl usunąć! Trzeba ponosić konsekwencje tego co się robi, nie chcesz wychowywać to oddaj, jest tyle par czekających na dziecko.

Jesteś dorosla musisz być odpowiedzialna za swoje czyny, jak nie chcesz miec dzieci i rodziny to oddaj komuś kogo to uszczęśliwi, aborcja moze zemścić się na tobie, nie mówie że na pewno ale skoro masz dylemat to chyba jesteś wrażliwa i raczej będziesz mysleć co by było jakbyś urodziła, jakie by bylo dziecko itp.. A co z ojcem dziecka? Moze on sie nim zajmie? Wiem z księżyca spadłam, ale w koncu to nie tylko twoje dziecko, jego tez... A zresztą moze ci sie odmieni jak urodzisz, wiem że to truizm ale to prawda, ja też raczej nie chciałam mieć dzieci, facet mnie zostawił jak bylam w ciąży i myslałam że nie bede umiała go kochac i sie zajmować nim, że sobie nie dam rady.. ale to sie zmienia, cudych dzieci nigdy nie lubilam, teraz za swoim szaleje... :D i robie to wszystko z czego kiedys sie wysmiewałam że lipa i żałosne... moze jakos na spółe z ojcem dacie rade sie nim zająć żebys mogla skonczyc studia...

no i zaczęło się!

przeciez w ciaze nie zaszlam specajlnie. Zabezpieczalam sie, ale zawiodlo. Zdarza sie...

Trzeba ponosić konsekwencje tego co się robi, nie chcesz wychowywać to oddaj, jest tyle par czekających na dziecko. xxx to dlaczego domy dziecka pękają w szwach? i jeszcze jedno - ile dzieci adoptowałaś?

ok, ciaza nie zagraza mojemu zyciu w ten sposob, ze od razu umre, ale istnieje ryzyko, ze w ciazy trzeba bedzie podac mi leki, ktorych w ciazy sie podawac nie powinno, to ryzyko minimalne, ale jednak. Wiekszym jest to, ze zdrowie mi sie posypie, ze naraze sie na to, ze po ciazy spedze miesiace w szpitalu. Albo bede na lekach w wiekszych dawkach po ktorych czuje sie fatalnie i nie moge wstawac a co za tym idzie studia zawale. Juz malo co nie zawalilam jednego semestru jak dowiedzialam sie o chrobie, bo nie moglam chodzic na zajecia.

Jest wiele ludzi, którzy chcą mieć dzieci, a nie mogą. Pomyśl o tym, że masz wyjście - możesz nie zabijać dziecka i uszczęśliwić innych, którym marzenia o dziecku spełnić się nie udało.

tak to powiedzcie w którym tygodniu zaczyna się czlowiek? Bo dla mnie w 1 dniu... I taka prawda, zabijacie dziecko, nie ważne czy ono ma 2 dni czy 2 miesiące czy 7 miesięcy... Autorko wiem że ci ciężko, cóż takie sytuacje się zdarzają, ale też nic się nie dzieje bez przyczyny.. Może ktoś bardzo czeka na to dziecko, a może będzie dla ciebie sensem życia, na pewno każda decyzja jest trudna..

kosztem wlasnego zdrowia? Jakos nie bardzo chce mi sie tak poswiecac, co innego jesli samemu sie pragnie dziecka, ale dla kogos?

Hmmm, a czy nie będzie tak, że z czasem choroba może cię na tyle ograniczyć, że nie bedzie w ogóle mowy o dziecku? Wiem że np. chorujący przewlekle na żółtaczkę musza się spieszyć z dziecmi, póki organizm jest silny, bo potem ryzyko posiadania dziecka jest dla matki zbyt duże. A może nie będziesz mieć kolejnej szansy?

co ja bym dała żeby być na Twoim miejscu. Ja o ciąże starałam sie ponad 4 lata....w końcu udało się. Bardzo sie cieszylismy z mezem. Niestety radosc nie trwala dlugo.Poroniłam poltora miesiaca temu. Nie wiesz jaki to bol. Jaka to strata. To byl 9tc.....ktos powie "przeciez to tylko plod"..NIE!!! To byl maly czlowiek...mala istotka u ktorej widzialam bijace serduszko.Do dzis nie potrafie sie z tym pogodzic. Jezeli ciaza nie zagraza Twojemu zyciu to donos ta ciaze....Daj zycie malenstwu. Nie na prozno Bóg Ci je zesłał. A z chlopakiem nie musisz byc. Moja bratowa zostawil chlopak wlasnie jak byla w ciazy. Nie zabila malenstwa tylko je urodzila. Dzis tworzy z moim bratem szczesliwy zwiazek. A Malej po prostu nie da sie nie kochac.

A na co chorujesz? Sama też choruję przewlekle, jestem w Twoim wieku i w takiej sytuacji urodziłabym dziecko, nie zabijałabym, tylko oddała.

domy dziecka pękaja w szwach ale mało które dziecko ma jasna sytuację i rodziców pozbawionych w pełni praw rodzicielskich, niestety większość to patologia, którym zabieraja dzieci, ale oni zamiast zrzec sie praw i dac dziecku szanse na normalne zycie to "walczą" - raz na rok rzucą picie, staraja sie przez tydzien i potem znów to samo, dlatego okno życia albo adopcja od urodzenia jest dobrym rozwiązaniem, poza tym zawsze kazdy chce adoptować malutkie dziecko a nie starsze ktore juz ma chorobe sierocą i wiele innych zaburzen, to jednak róznica

wlasnie mi lekarz powiedzial by poczekac z dzieckiem az moj stan zdrowia sie ustabilizuje, ja co prawda powiedzialam, ze dziecka nie planuje wiec to mnie nie dotyczy, ale ostrzegl mnie ze planowanie ciazy teraz to duze ryzyko, bo moglabym w wciazy brac leki ktorych nie powinnam i wiadomo jakie ryzyko to niesie.

ja w momencie kiedy zobaczyłam bijące serduszko zaczęłam traktować płód jako dziecko.

zaryzykuj......Mysle ze po urodzeniu jak zobaczysz malenstwo to powiesz "dobrze postapilam"

ja w chwili gdy zrobilam test ciazowy i wyszedl pozytywny......to nie mowilam ze nosze plod tylko DZIECKO!!!!

Autorko, jesteś wierząca?

nie jestem wierzaca...

Trzeba ponosic konsekwencje,bla bla bla.Konsekwencja bedzie usuniecie i po temacie. Dajcie jej zyc.Przeciez to zwykla naiwna,ktora mysli ze nie zachodzi sie przy pierwszysm stosunku.Miala pecha i tyle. Nie daj sie dziewczyno. Zdrowie wazniesze,swiat stoi otworem.Kiedy przjdzie czas na dzieci bedziesz je maiala.Jak nie chcesz miec dzieci ,to dla mnie tez OK !

Przeciez to zwykla NIE naiwna.NIE sie zgubilo.