czy mam sama odejsc?

zdradzilam go rok temu (mialam kilkumiesieczny romans) wyszlo po czasie, od kiedy maz dowiedzial sie o tym minelo pol roku. niby mi wybaczyl, ale miedzy nami jest coraz gorzej. stalam sie jego wspollokatorka i matka jego dziecka. on mowi, ze mu na mnie zalezy, ale nie widzi przyszlosci i jak go pytam, czy chce zebym sie wyprowadzila, to mowi ze nie wie. mowi, ze kocha. ale ja tej milosci nigdy nie czulam. zawsze mnie zaniedbywal, nigdy nie mowil mi nic romantycznego, nie przynosil kwiatow, nie mowil komplementow, nie przytulal. mowi, ze on taki po prostu jest. pozniej coraz mniej seksu az skonczylo sie na tym, ze mielismy seks co 2-3 miesiace z mojej inicatywy, on konczyl po 10 minutach max i koniec. kilka razy przylapalam go na flirtach, slyszalam plotki. rozmawialam z nim milion razy. on powiedzial, ze nie potrzebuje, ze taki jest niewylewny, nie lubi pocalunkow, przytulania i romantycznych glupot. i skonczylo sie na tym, ze ktos inny mnie zauroczyl. mial byc tylko seks ale skonczylo se na romansie. zaluje. czulam sie po prostu samotna, zaniedbana, brakowalo mi fizycznosci. przeprosilam, plakalam, co mam zrobic? czy w ogole jest o co walczyc? czy po prostu sie wyprowadzic??? mieszkam za granica, mamy 5 letnie dziecko. mamy po 30 pare lat. on ma tu rodzine, ja nikogo, tylko kolezanki. jestesmy malzenstwem od roku, ze soba 7 lat.

a nie możecie iść do jakiejś poradni? co ci szkodzi spróbować.

oczywiscie super by bylo, ale on powiedzial, ze nie pojdzie, namawialam go wiele razy, nie da sie zaciagnac.

Nigdy nikt nie bywa bez winy. Utworzyliście sobie dwa światy, w których nie ma miejsca dla drugiego... bo to komentuje, bo to marudzi, że we dwoje to nie zabawa... W związkach najgorsze są drobiazgi. Są jak zarazki ebola. Przychodzą, zabijają, i nie wiadomo czemu nieliczni tylko mogą to przeżyć, i się czegoś nauczyć. Czułość. Czasem czułość bywa najgorszym kłamstwem, którym kierują się naprawdę fałszywi ludzie. Ale najgorsze jest wówczas, kiedy kobieta patrzy na innych... udających. Wówczas zaczyna jej czegoś brakować. I zamiast za książkę zabiera się za przygodnego k****sa i myśli, że to na resztę życia.

to kiepska sytuacja. sama niestety musisz zdecydować czy się wyprowadzić czy nie. dziecko byś ze sobą zabrała? zależy mu na nim? może argument "dla dobra dziecka" pomoże.

maz jest bardzo odpowiedzialny, pracowity, bardzo kocha dziecko, jest dobrym czlowiekiem, a ja czasem mysle, ze moze ja za duzo wymagam, ksiecia z bajki, ale pozniej sobie mysle, ze tez mam swoje potrzeby, nie wymagam niewiadomo czego. zainteresowanie i milosc, to jedyna rzecz ktorej mi ciagle w nim brakowalo.

mortifer - dziekuje za opinie, moze rzeczywiscie... ksiazki co prawda caly czas czytam, ale moze za duzo wymagalam od niego. chcialabym zeby to sie nigdy nie zdarzylo :( bylam glupia. tylko ze to mleko juz sie wylalo, co teraz?

Miłość nie błyszczy ale się zamartwia... miłość nie obdarowuje ale pożywia... miłość to nie pieniądze ani sława... miłość to stabilność.

mialam ta stabilnosc, mialam tyle, ze kazdy mi mowil, ze mi zazdrosci, chcialam miec wszystko. a teraz po prostu umieram - ze wstydu, z zalu, bo zepsulam wszystko :(

Skoro nie byłaś szczesliwa w związku nie można oczekiwac ze teraz będzie dobrze po zdradzie życie wygląda inaczej, milosc istnieje bo oboje się kochacie ale nie zaspokajacie swoich potrzeb tym bym się martwila Wiele lat minie zanim trochę się ułoży i musisz to przeczekać jeśli chcesz być z mężem