Jestem zmęczona swoją osobowością, która przyciąga pustaków. Jakieś rady?

Nie jestem duszą towarzystwa. Raczej mało wychodzę do ludzi, jednak nauczona doświadczeniem nie siedzę w koncie i jęczę na cały świat tylko się bawię. Z powodów takich, że za dużo przepłakałam imprez i do tego mało osób chce gadać z taką osobą, a ja chcę korzystać z życia. To zaczęłam być uśmiechnięta, pozytywnie myśląca, postrzelona, flirtująca ;) A tak naprawdę jestem depresyjna. Faceci do mnie lgną, bo w miarę ładna i uśmiechnięta. Kiedy dłużej jestem z chłopakiem to on w kryzysowych sytuacjach zawsze zaszokowany mówi, że nie spodziewał się po mnie takiego zachowania(płaczu). Może dlatego takich pustych idiotów do tej pory spotykałam? Nie chcę marnować życia na płacz czy siedzenie cicho tylko naprawdę chcę szaleć nawet jakby ktoś miał na mój widok stukać się po głowie. Tylko nie chcę spotykać pustaków. Czy mam siedzieć w kącie i zalewać się łzami, żeby jakiś mądry chłopak się mną zainteresował

Pewnie nie masz zaintresowan

Ja się mogę nią zainteresować. Lubię takie, jak ona się opisuje.

Pustaków powiadasz? A podobno ciagnie swój do swego:-)

No właśnie mam. To jest ten problem. Ci faceci, którzy się mną interesują ich nie mają ; / Są mdli, nudni. Miałam takiego co kłamał tylko po to, żeby mieć COKOLWIEK do powiedzenia.

A co lubisz robić? :)

To akurat nie ma znaczenia. Chodzi o moje zachowanie : (