Puścić synka w podróż z dziadkami 180 km?? Boję się

Moi rodzice jadą do mojej siostry, 180 km w jedną stronę. Siostra ma synka, i ten synek bardzo chce bym ja puściła swojego (21 m-cy), bo będą się razem bawić. Jadą tylko moi rodzice, bo ja nie mogę. I puściłabym synka, niech jedzie do kuzyna, ale mam strasznego stracha, że na drodze coś sie stanie itp :(

A niby co ma się stać? Zadbaj o odpowiedni fotelik, daj wskazówki co do jedzenia i niech jadą szczęśliwie. Całe życie tak będziesz się trzęsła nad dzieckiem.

Jeśli masz zaufanie do rodziców jako kierowców, to spokojnie pozwól jechać.

Już pojechali. A ja takiego mam stresa, że sraczki dostałam, dosłownie. A jak tylko zniknęli mi z oczu to się popłakałam :( Nawet nie umiałam nad tym zapanować, tak mi jakoś się dziwnie zrobiło, że On pojechał... :(

No dobrze, ale o co dokladnie sie boisz?

I niby wiem przecież, że rodzice jeździli już tyle razy i nigdy nic się nie stało, a teraz mam jakieś głupie wizje, że autostrada, dużo aut, duża prędkość, pogoda nieciekawa...

No że coś się stanie, a mnie przy synku nie będzie. Masakra, nawet teraz jak to piszę to łzy mi lecą... :(

a nie masz czasami nerwicy, takiej ogólnej, czy tylko o synka tak się boisz?

Są już 40 minut w drodze, a mnie tak korci, by zadzwonić, ale jestem pewna, że jak moja mama zobaczy na wyświetlaczu zobaczy, że to ja dzwonię, to zacznie na głos mówić: "ooo mamusia dzwoni, chcesz z mamą porozmawiać?". A wolę, by synek chwilowo zapomniał, by nie zaczął tęsknić. Bo on taki pieszczoch jest, mój mamisynek.

Wariatka :P Uspokój się dziewczyno, nic się nie stanie ;)Ja bym z rodzicami puściła dziecko i 1000 km gdyby chcieli. Są rewelacyjnymi dla mnie kierowcami, dobrze wiem jak jeżdżą wiem, że perfekcyjnie zajmą się moim dzieckiem więc jakby wyrazili chęć zabrać go gdzieś to bez mrugnięcia okiem pakuję go i jedźcie. Oczywiście płakałabym jak bóbr jakby odjeżdżali, ale to nie ze strachu tylko dlatego, że wiem że bym tęskniła niemiłosiernie :)

Odpowiem tak: podejrzewam, ze Twoj ojciec ma wiele kat wiecej doswiadczenia za kierownica niz Ty, i co? To oznacza, ze Z Toba malemu nic nie grozi, a z doswiadczonym kierowca tak? Czy moze Ty w ogole nie zabierasz dziecka dalej niz 20km od domu?

weź kobieto zamiast histeryzować zajmij się czymś konstruktywnym - masz niedzielę bez dziecka wykorzystaj to dla siebie

O synka tylko. Resztę mam za przeproszeniem gdzieś. Ogólnie raczej mam taki luźny stosunek do wszystkiego. Ale jak np muszę synka na pół dnia u mojej mamy zostawić to aż tak się nie boję, tylko teraz ta długa droga autem...

Nie rozumiecie, to nie chodzi o to, że on pojechał z rodzicami albo że do auta go nie puszczam. Ja się boję, że jak coś się stanie to to jest daleko i nie będę mogła szybko do niego dojechać, że będzie płakał za mną. No ale puściłam go, wiem przecież, że nie mogę go całe życie przy sobie trzymać, pod kloszem, pomachałam im uśmiechnięta, wycałowałam, nie dałam nic po sobie poznać, dopiero jak pojechali to się rozkleiłam :(

Jaka dluga droga, jesli jada autostrada, to za 2h max, beda na miejscu -dziewczyny maja racje, nie histeryzuj. Idz na spacer na kawe albo do kosciola. A co na to ojciec dziecka?

Nie wiem, co na to ojciec dziecka, bo nawet nie wie, że synek pojechał.

Nie raz już zostawiałam synka z moimi rodzicami, wiem, że poza mną nikt się nim lepiej nie zajmie niż oni, to nie o to się boję. Cieszę się, że pobawi się z kuzynem, na co dzień nie ma dużo kontaktu z dziećmi. No wiem, nie ma racjonalnego powodu, dla którego miałabym płakać, ale co na to poradzę, jak samo leci... :(

Napisałam do mamy sms-a, synek właśnie zasypia.

Ja się nie dziwie autorce..dziadkowie i babcie miewają czasami bardzo głupie pomysły..np. jak ja zostawiłam moje dziecko mamie, bo np. chciałam pranie powiesić(mam półtorej miesięczną córeczkę) to ona w tym czasie też wychodziła z domu ja wracałam, a dziecko płakało...i jak sobie pomyślę, że miała bym ją zostawić jej na dłużej to się boje

Nie każdy ma głupią i nieodpowiedzialną matkę. Poza tym autorka się boi, że synek zatęskni stanie mu się coś ze będzie potrzebował mamy a ona nie dojedzie w 3 minuty. A nie o to, że babcia pozwoli mu na zaryczenie się na śmierć albo zostawi bez opieki,

"No ale puściłam go, wiem przecież, że nie mogę go całe życie przy sobie trzymać, pod kloszem, " To wyrażenie stosuje się w stosunku do nastolatka lub czasem nawet do osoby pełnoletniej która ma nadopiekuńczych rodziców a nie do małego dziecka. Ludzie to jest dziecko które 21 miesięcy temu było jeszcze w łonie matki. Źle formuujecie zdania. Lepiej pisać "dziecko powinno wiedzieć że mama nie będzie w pobliżu przez cały czas".

Normalna to ty nie jesteś autorka. Wsadz go sobie pod spódnice najlepiej

ratunku!! pozwolcie tym dzieciom sie rozkurczyc!

no oczywiscie no na spoko :) www.youtube.com/watch?v=fM3i2-hdbiQ