Wciąż go kocham po 40 latach

02;32- wspolczuje, to byl chyba szok dla cibie ze jakas baba przylazla niewiadomo skad i w gniazdo ci wlazi, szok,

kiedys moj maz byl na naszej klasie i zaraz jaks baba chciala odnowic znajomosc, oj dzialo sie dzialo, bronilam gniazda jak sie dalo, pazurami piesciami , poleciala ze schodow jak sie patrzy zmija jedna, maz sie tylko smial

Gdyby Zbyszek był alkoholikiem, to powiedziałabym mu oczywiście, że go kocham, ale na pewno nie zamieszkałabym z nim pod jednym dachem. Gdyby był wolny szukałabym wszelkich możliwych okazji do spotkań, byleby był w miarę trzeźwy. I opowiadałabym mu o swojej wielkiej miłości. Gdyby nie dałoby się mu pomóc, poszłabym dalej samotnie tą drogą, którą w tej chwili idę

Chyba lepiej żebym go nie spotkała, choć czasem do szaleństwa pragnę go zobaczyć. Dobranoc moi mili. Dzięki za słowa otuchy

Fakt byl to dla mnie szok , niedowierzenie , a jednoczesnie poczucie zagrozenia utraty najblizszej mi osoby , a co sie z tym wiaze wlasnej wartosci, kobiecosci , no i ostatecznie wywarlo to na mojej psychice duza blizne , ktora goi sie bardzo powoli . Moj maz na pocztku byl caly w tzw.skowronkach , imponowalo Mu , ze sie jeszcze podoba kobietom , ale z czasem ta sytuacja stala sie dla Niego niewygodna i po niedudanych probach zakonczenia tego bezcelowego kontaktu , podzielil sie ta sprawa ze mna , co oczywiscie oznaczalo przejecie paleczki . Ta kobieta nie potrafila lub nie chciala uwierzyc , ze On wybral spokojne zycie u boku zony . Wypisywala do mnie obrazliwe bzdety , ale ja ignorowalam , uzbroilam sie w cierpliwosc , co w koncu zaaowocowalo cisza .......

kiepska, przegadana prowokacja i ta emfaza bardziej w*********a niż śmieszna.

Ja tez bym uwazala to za prowokacje autorki , gdybym na wlasnej skorze nie odczula konsekwencji takiego rozumowania jak powyzsze .

Niestety muszę to napisać, ale postac którą wymyśliłaś, jest równie głupia jak ty. W czym nie ma nic dziwnego, bo trudno przeskoczyć własne ograniczenia. Wyobrażasz sobie 60-letnią kobietę, która leci za porywem uczuciowym sprzed 40 lat, cały czas ględząc w jakims dziwaczno - sentymentalnym stylu i nie przewiduje co się może zdarzyć, do tego jeszcze stawia pytania o swoja sytuację jak pensjonarka? No litości kobieto, ja wiem że internet wszystko zniesie ale grafomania też powinna mieć swoje granice.

autoeka juz spi ? ale powiem ze w niemczech znalezli takie pary i roznie to bylo,ciekawie sie oglada taki program,stare fotografie z tamtych lat, a tu po prawie pol wieku przychodzi-dzwoni ktos i mowi ze nie zapomni nigdy ze zaluje, ze moglo byc inaczej, ale bywa ze ta druga strona/jak tu wlasnie,ulozyla sobie zycie i niema zamiaru nic zmieniac/wiec dochodzi tylko do spotkania,wspominaja sobie i tyle,ale bywa tez ze oboje zalowali rozstania,pozniej juz nie byli nigdy tak zakochani jak pierwszy raz w wieku 17-cie przewaznie,byly zwiazki ale juz nie takie jak tamten,nie takie mocne,intensywne,dlatego umieraly same po paru nieudanych latach a tamte wspomnienia z przed lat wciaz byly i byly,czesto bywa ze po latach odnajduje sie tatus w ameryce albo jak w ostatnio w programie - na kubie,no i spotkali sie,ona przyjechala na kube,bylo co wspominac

Oczywiscie, ze zdarzaja sie takie sytuacje i to wcale nie jest rzadkoscia . Przewaznie obsesyjnie mysla o swojej pierwszej milosci osoby samotne,samotne fizycznie lub psychicznie, ktorym sie nie powiodlo w zyciu i to wlasne one daza do nawiazania kontaktu chocby po wielu , wielu latach . Owszem kazdy pewnie czasami wspomina mlodosc , pierwsza milosc , ale nie ma potrzeby idealizowania tej osoby , jak rowniez kontaktu z nia . Autorko nie wierze , ze chcialabys sie tylko zobaczyc ze swoim Zbyszkiem , w twoim pragnieniu kryje sie cos wiecej .

Myslec o pierwszej milosci, o pierwszym partnerze mozna , ale gorzej jak sie chce po latach odnowienia kontaktu , w tym momencie staje sie to niebezpieczne . Wlasciwie jest to sposob na rozbicie malzenstwa i zadanie cierpienia malzonkom .