Jak wygrałam życie.

moi rodzice byli od zawsze surowi, zrobili mnie bo " co ludzie powiedzą" - tą dewizą kierowali się też całe życie. Jako osoba używająca mózgu sprzeciwiałam się idiotyzmom życia codziennego uskutecznianym przez rodzicieli, jednakowoż w sposób nienachalny. Sabotowałam wszelkie wyjazdy w idiotyczne miejsca - nagle "chorowałam" i z wysoką gorączką/jakimś innym cudem zostawałam samopas w domu, bylebym tylko udawała że jestem z nimi. Jednakowoż to wszystko było jeszcze znośne - aż do dnia, w którym trafiłam do szpitala z powodu kamicy nerkowej. Grali dobrych, kochających przy innych, jednak gdy tylko zostawałam z nimi sama, potrafili mnie oskarżać o to że jestem "demonem", "synem diabła" ( abstrahując,że jestem kobietą) i robię im wstyd przed ludźmi. wtedy to nastąpił bunt - zaczęłam nosić się w stylu punkowym i słuchać takiej muzyki, jednak to nieistotne, ważne jest to, że znów spotykały mnie represje. potrafili zabrać mi drążek do podciągania. lista rzeczy której dziewczynie " nie wypada" zaczynała się na ćwiczeniach, a kończyła na czytaniu książek. przetrwałam technikum ( weterynaryjne - myśleli że po nim będę miała uprawnienia lekarza weterynarii), dość niedawno podjęłam stałą pracę i znalazłam sobie mieszkanie, które dzielę z moją partnerką życiową poznaną pod koniec gimnazjum. Za " szatanizm" zostałam wydziedziczona. Tak więc wygrałam życie. Da się? DA!

I bardzo dobrze! Tak trzymać!

A dziękuję, już myślałam, że hejt będzie, ale jednak są tu mili ludzie.

Pewnie będzie, bo Polska jest p******** ale ja cie popieram. To twoi rodzice są bezmyslnymi ofiarami zaścianka.

Ale edukację ukoncz- zawsze warto. Trzymam za ciebie kciuki.

Współczuje rodziców, gratuluję szczęśliwej dorosłości :) miłego dnia.

nie czytałem jednak to dobrze każdy może, biorąc pod uwagę fakt, że zawsze żyjemy w teraźniejszej chwili, myśli o przyszłości są tylko wiarą a o przeszłości wspomnieniami, w dużym skrócie chociaż mimo wszystko jest w tym zawarte wszystko co trzeba, jeśli czekasz na coś w przyszłości nie włączając w to rzeczy materialnych, a czekasz na nie jakoby miały ci dać pewien stan bycia, nie musisz na nic czekać bo ta chwila będziesz się różnić tylko twoim stanem wewnętrznym osiągniętym przez rzeczy zewnętrzne, jakbyś nie mógł teraz tego zdobyć... taka dedukcja na papierosie i muszę rzec, że bardzo mądra !

"jakbyś nie mógł teraz tego zdobyć" tego stanu, bo mimo iż przyczyniły się do niego rzeczy materialne i twoje osiągnięcia one w tobie żyją jako myśli, bo wspomnienie jest również tylko myślą, także, w czym tkwi problem ?

I gratuluję! Brawo i powodzenia w życiu, najważniejsze to być sobą i nie oglądać się na innych, zwłaszcza na rodzinę.

najważniejsze aby nigdy nie przejmować się opinią innych i aby nikt nie miał wpływu na to jak się czujesz, tak jak nas nauczyli, jak mówił De Mello Anthony, uczą nas od małego, ktoś ci schlebia (metafora klaska ci) masz się cieszyć i czuć szczęśliwy/a, ktoś jest nie pochlebny masz być smutny, zły etc to wszystko gałęzie cierpienia (metafora robi buu [kciuk w dół]) i momentalnie stajesz się małpką, robotem, który ma z tyłu guzik, naciskasz on się podnosi i jest ok, naciskasz znów, spuszczasz z niego powietrze i jest mu źle w skrócie, to jest narkotyk najgorszy na świecie, jaki ? zwą go aprobatą !

Nic dodać nic ująć.

zainspirowałeś mnie

Zaraz będzie hejt, wyskoczę najpierw coś zjeść.

A tam p********z najpierw ukończ szkołę bo jest ważna. Dzieki edukacji bedzie tobie lepie w życiu bez edukacji marny twój los. Idź do liceum wieczorowego. Jak dla mnie nie ma czym sie chwalic ukończ jakąś szkołę i dopiero się chwal. Nie hejtuje ciebie lecz wyrażam swoją opinię. Nie odbieraj TO jako hejt tylko jako komentarz :)