mam 16 lat, a on 20. rodzice tego nie akceptują

kiedyś jak on miał 16 a ja 12, ''bylismy ze soba'', ale rodzice odprowadzili ta sprawę na policję, przez co on miał spore kłpoty. po 4 atach aczęlismy zpwu utrzymywać kontakt, powiedziałam o tym rodzicom, a oni wybuchli... mowia, ze jest niewyksztalcony, ktory nei zapewni mi przyszlosci, ze jego rodzina to zwykla patologia, ze zrobi mi dzieciaka i mnei kopnie w d**e. Miał on sprawę w sądzie tak naprawdę ''o g***o'' i ma zawiasy... moi rodzice to ludzie sukcesu, mowia ze jak go zobacza ze mna to go zabija chyba... Naprawde go kocha i z reszta on mnie tez, bardzo nam zalezy na tym, jednak rodzice teraz nie pozwalaja mi w ogóle wychdozić, bo twierdza ze i tak bede sie z nim spotykac. co mam zorbic zeby zmienili zdanie? nie chca go poznac...

współczuję...rodzicom :P

Chociaż raz zaufaj rodzicom i ich doświaczeniu

Ja też mam 16 a on 50...rodzice też nie akceptują :( k***y :(

miał sprawę o g***o, a tak konkretnie?

Ja mam 28 a on 40 - rodzice też tego nie akceptują, twierdzą że on jest za stary dla mnie a on już ma ułożone życie finansowe, dom z basenem, życie jak w Madrycie.

Posłuchaj, jeżeli na prawdę go kochasz to walcz o to bo miłość jest najważniejsza. Jeżeli rodzice nie chcą go znać, nie a akceptują to trudno, na siłę ich nie zmusisz. Za 2 lata będziesz miała 18 i wtedy rodzice już nic nie zrobią. Tak więc proponuję ci przez te 2 lata ukrywać ten związek.. wiem że 2 lata to brzmi długo ale uwierz mi : zleci jak z bicza p*****lnął. I wiem też że to ukrywanie może źle brzmieć ale zobaczysz że to może być nawet fajne.. i będzie to świetna próba dla waszego związku, czy przetrwa coś takiego.

ja też mam 16 lat a mój chłopak niebawem 20. Wydaje mi się że to nie jest różnica. Rodzice powinni się kierować Twoim szczęściem... nie przejmuj się tym co mówią, powinni to zaakceptować.