Oświadczyny przyjaciela

Witajcie :) Właściwie, to nie wiem o czego zacząć. Przyjaźnię się od liceum z takim jednym. Często sobie pomagaliśmy nawet w sprawach uczuciowych. Nie był dla mnie jak brat, bo zawsze coś tam do niego czułam, ale tego nie okazywałam, bo najzwyczajniej w świecie byłam pewna, że ja mu się nie podobam. Muszę przyznać, że czasami, gdy umawiał się z dziewczynami z uczelni nawet na takie spotkania koleżeńskie, to byłam mega zazdrosna. Jakoś tak od początku mi się podobał i szczerze powiedziawszy przyjaźniłam się z nim też, bo myślałam, że coś tam się narodzi. W sumie to ta przyjaźń trwa trzy lata. Kilka dni temu były moje urodziny. Już wcześniej prosił mnie, żebym w tym dniu miała czas tylko dla niego. Zdziwiło mnie to bardzo. W dzień moich urodzin poszliśmy do naszej ulubionej knajpy. Często tam chodzimy. Lubimy to miejsce. Siedzimy sobie i on nagle wyjmuje czerwone pudełeczko i klęka. Zapytał się, czy chcę za niego wyjść. Ja zaszokowana pytam się jak to i skąd nagle taka propozycja, a on, że mnie kocha od tylu lat i uświadomił sobie, że jestem osobą, z którą chce spędzić resztę życia. Wyszłam stamtąd i nie odzywam się do niego już trzeci dzień. Zastanawiam się, czy to nie jest kit. Tzn. ostatnio trochę narzekałam, że nie chcę być już singlem i że mogłabym już sobie kogoś znaleźć :P A może on to zrobił z litości tak jakby? Co ja mam zrobić? Doradźcie mi. Błagam