Zrezygnowałam z pracy i płaczę...

Moja corka miala juz 4 opiekunke. Tym razem postawilam na mame z dzieckiem (moje ma 2 lata, jej poltora). Ponoc miala miec opieke na czas ewentualnych chorob. Nianie zarabialy dobrze, dziecko 2.5 h spalo, malo problematyczne, zywe, ale tez ulozone. Kazda rezygnowala po 1-3 miesiacach. Ta popracowala 2 miesiace. W ciagu tych 2 miesiecy musialam brac 3 razy zwolnienie. Bo a to jej dziecko a to moje bylo chore. Pracuje w przedszkolu, dzis rozmawialam z dyrekcja ze jednak rezygnuje (pierwszy raz zrezygnowalam gdy moje dziecko trafilo na OIOM, ale dykektorka tak namawiala, dala podwyzke, ze postanowilam, ze sprobuje jeszcze raz, liczac ze w wakacje dziecko nie bedzie tak chorowac). Przeliczylam sie. Mam dola i becze, bo kocham swoja prace. Ale zdrowie dziecka najwazniejsze. Poza tym srednio pracowalam polowe czasu i ciagle musialam sie martwic z kim zostawie dziecko... Maz wraca na weekendy, babci zadnej w poblizu. Kto pogada?

Iiiii tam, co to za praca - w przedszkolu :O To nie praca, to orka. Lepiej siedz z wlasnym bachorem, niz z kilkunastoma obcymi.

daj spokój zrezygnowałaś, to nie myśl już i koniec. zajmij sie swoim dzieckiem i ciesz się że możesz patrzeć jak rośnie. czas z dzieckiem jest bezcenny, a praca raz jest raz nie ma. Jeszcze się napracujesz do 67 lat, pewnie jeszcze nie raz zmienisz pracę, takie jest życie. a niania ze swoim dzieckiem to zły pomysł.

bo kochałam swoją pracę... pokochasz inną.

posiedz jeszcze z dzieckiem spokojnie rok a potem zobaczysz.

Ja pisalam ci juz kiedys ze to nie jest normalne zeby dziecko bedace z niania a nie w skupisku dzieci tak chorowalo. Moze warto sie temu przyjrzec?

Warto, przygladam sie. Dzis zrobilam jej 3 pakiety testow alergicznych z krwi.

przynajmniej odoiczniesz

a co na s opchodzi twoj bachor