dlaczego niektorym wszystko sie w zyciu uklada

to prawda,ale takie zycie w samotnosci tez jest bez sensu, zwlaszcza jak sie dozyje starosci i nie bedzie sie mialo zadnej radosci chociazby z wnukow, tylko samotnosc w 4 scianach.

samo nic się nie układa, ale łatwiej mieć pretensje do losu niż do siebie.

aha, mamy rzeczywiscie duzy wplyw, jak zakochamy sie w kims, a on nie chce, rzeczywiscie mam duzy wplyw na rzeczywistosc, tez jestem samotna... :( (jestem gosciem, a raczej gosciową, ktora sie jeszcze w tym temacie nie wypowiadala - prosze nie mylic mnie z autorka)

Oczywiście, że mamy wpływ. Wystarczy do życia podchodzić realistycznie. Np. nie nazywać miłością zwykłego zauroczenia, nie nakręcać się kiedy widzimy, że ktoś nie odwzajemnia naszej mięty, nie stawiać się wiecznie w roli bohaterki kiepskiego romansu...

ta, potrafisz nad tym zapanowac? to gratulacje, bo ja np nie, pracuje nad tym,ale nie jestem maszyną, żeby ot tak na zawolanie wykasowac z siebie niechciane emocje, musze z nimi zyć

Nie trzeba być maszyną, wystarczy mieć trochę dystansu. Np. poznajesz kogoś w pracy, podoba Ci się, zauroczenie, motylki i te sprawy, ale z drugiej strony nie ma odzewu, Ty się jemu nie podobasz. Lubi Cię, ale nic poza tym. Są dwie opcje - albo żyć wyobrażeniami i się nakręcać, albo zaakceptować sytuację i nie próbować na siłę się do niego zbliżyć. Samo przejdzie.

I jeżeli chcesz być kiedyś dobrą partnerką to naucz się racjonalnie podchodzić do własnych emocji. Ludzie którzy "kierują się sercem" są niewarci zaufania, kochliwi i skłonni do zdrady, bo przecież "nie potrafią kontrolować emocji".

a ty myslisz ze ja latam a facetem ktry mi sie podoba a nie odwzajemnia moich uczuc?? potrafie przejsc nad tym do porzadku dziennego i zakceptowac ten fakt. tylko co robic jak nigdy nie mozesz sie zakochac z wzajemnoscia?????