Nie powiedział mi o rozwodzie

Jesteśmy razem od 4 miesięcy, kilka dni temu dowiedziałam się, że ma za sobą rozwód, płakał wyznając mi to i tłumacząc, że chciał bym najpierw go poznała i nie oceniała przez pryzmat tego zdarzenia w jego życiu; bał się, ze mnie straci, a czuje, że jestem kobietą jego życia. Co robić ;-(

Wiesz ja go rozumiem, dużo ludzi na początku woli nie mówic o mniej "przyjemnych" etapach swojego życia, aby właśnie nie stracić osoby nowopoznanej.

A ja się niedawno dowiedziałam, że mój facet, który kocha mnie nad zycie byl babiarzem :/ nigdy bym go o to nie posadzila... no ale coz... a jestesmy razem 8 miesiecy.

Przez te 4 miesiące spędziliśmy wspaniały czas, co prawda widujemy się tylko w weekendy ze względu na odległość, ale dzięki temu też staraliśmy się ten czas zawsze jak najlepiej wykorzystać. Myślałam, że znalazłam swojego księcia, a teraz... Wierzę mu, rozumiem nawet i poniekąd przyznaję mu rację, bo rzeczywiście pewnie bym odpuściła na samym początku, ale boję się, sama nie wiem czego. Wiedział, że to dla mnie istotne, obydwoje jesteśmy wierzący, regularnie chodzimy do kościoła, przyjmujemy sakramenty, a teraz... ;-( Są duże szanse na stwierdzenie nieważności jego małżeństwa i czasem wstępują we mnie takie siły by o to walczyć, a są dni gdy rozmyślam nad tym, że on ma ten wielki dzień już za sobą, wesele, przygotowania, stres, zdjęcia, że miał żonę i żył z nią, to si łamię i boję, że tego nie udźwignę....

Przez te 4 miesiące spędziliśmy wspaniały czas, co prawda widujemy się tylko w weekendy ze względu na odległość, ale dzięki temu też staraliśmy się ten czas zawsze jak najlepiej wykorzystać. Myślałam, że znalazłam swojego księcia, a teraz... Wierzę mu, rozumiem nawet i poniekąd przyznaję mu rację, bo rzeczywiście pewnie bym odpuściła na samym początku, ale boję się, sama nie wiem czego. Wiedział, że to dla mnie istotne, obydwoje jesteśmy wierzący, regularnie chodzimy do kościoła, przyjmujemy sakramenty, a teraz... ;-( Są duże szanse na stwierdzenie nieważności jego małżeństwa i czasem wstępują we mnie takie siły by o to walczyć, a są dni gdy rozmyślam nad tym, że on ma ten wielki dzień już za sobą, wesele, przygotowania, stres, zdjęcia, że miał żonę i żył z nią, to si łamię i boję, że tego nie udźwignę....

Przez te 4 miesiące spędziliśmy wspaniały czas, co prawda widujemy się tylko w weekendy ze względu na odległość, ale dzięki temu też staraliśmy się ten czas zawsze jak najlepiej wykorzystać. Myślałam, że znalazłam swojego księcia, a teraz... Wierzę mu, rozumiem nawet i poniekąd przyznaję mu rację, bo rzeczywiście pewnie bym odpuściła na samym początku, ale boję się, sama nie wiem czego. Wiedział, że to dla mnie istotne, obydwoje jesteśmy wierzący, regularnie chodzimy do kościoła, przyjmujemy sakramenty, a teraz... ;-( Są duże szanse na stwierdzenie nieważności jego małżeństwa i czasem wstępują we mnie takie siły by o to walczyć, a są dni gdy rozmyślam nad tym, że on ma ten wielki dzień już za sobą, wesele, przygotowania, stres, zdjęcia, że miał żonę i żył z nią, to si łamię i boję, że tego nie udźwignę....

up