Zalej ze mną ... smutki (a może obojętność)?

Nie jestem normalna. Nie mogę chyba kochać... Może po prostu nie potrafię? A może zraziłam się do związków po dwóch ostatnich. Jeden zdradzał przez 7 lat,a ja idiotka sama mydliłam sobie oczy,z drugiego wyszłam z ciążą,chciał mnie pobić dupek. Dziecka nie żałuje,to chyba jedyna miłość do której jestem zdolna i jedyna którą czuję całą sobą. Teraz jestem w związku,od roku. Kocha moje dziecko,uwierzcie,każda matka marzy o takim ojcu dla swoich pociech,kocha mnie. A może i nie? Ja go w każdym razie nie kocham. Wydawało mi się tak,a teraz wszystko mija z dnia na dzień. Duszę się już z bezsilności. To właśnie powód tego,że obalam właśnie butelkę wina. Ktoś jeszcze zalewa swoje życiowe rozterki?