Książę jest rozczarowany

bo pięknem świata oczarowany dostrzegł jego brzydotę w liter wyglądaniu które na sens by się składały gdyby tylko nadejść chciały

i żeby tłumacza miały

otóż to :D

księciu tłumacz jest zbędny on wszak sercem tłumaczy co mu się w myśli majaczy i co wiatr niesie prędki

a wiatr najwyraźniej brednie niesie

koko joko widze oko oko koko widzi oko koko oko widzi wysoko tekst inny ale tyle samo z niego wynika :)

Tłumacza miały,ale nie chciały,bo się poskładały na twój wygląd cały... Pełne tłumaczenie,to pewne rozrzewnienie. Rześko pisz,pisz rześko...koleżko.

No to piszę szybko, bo ktoś mi macha za szybką pozdrowić go muszę bo zaraz w świat daleki wyruszę...

Podróż daleka,jest zawsze jak rzeka. Policz więc wszystkie mosty... Bo poza podróżą,one zawsze coś wywróżą.

Podróż daleka,jest zawsze jak rzeka. Policz więc wszystkie mosty... Bo poza podróżą,one zawsze coś wywróżą.

Księciuniu mój maleńki nie bądź już smutnieńki zara ci napisze ta co zawsze odpisze. Nie znasz mnie, a ja ciebie będzie nam razem jak w niebie tylko już nie uciekaj ale na mnie czekaj ;)

Czekałem,czekałem,ąż się zesikałem... Poleciało po nóżkach,a nawet po paluszkach... Aż strach pomyśleć...czy od tego czekania może jeszcze dojść do...s.....a? Pewnie raczej do stania,do wielkiego stania...

Książę jest rozczarowany tematem jego wątku chciałby wrócić do jego początku ale jest rozgorączkowany i nie wie, o co mu chodzi

no dobra, trzeba trochę rozruszac tego ksiecia: książę wyszedł na ganek, bo musi umyć garnek spogląda na lewo, spogląda na prawo i pyta siebie samego (tu ksiaże przerwać musi)

Jej oczy go zmylily on myslal dziewica a tu matka dwojga dzieci wiec chyba odleci.

inaczej sąsiad się obruszy, co młotkiem wali w ścianę książę z pyska toczy pianę i jak się z ganku nie ruszy. Wypadł na szosę jak pies wściekły wszystkie ludzie zaraz ze wsi uciekły krzycząc: książę oszalał a on tylko robaka zalał z zalu za piękną królewną co to pieśń ongyś śpiewała mu rzewną z wieży wysokiej husteczką doń machając i w tenże sposób księcia do wspinaczki zachęcając książę jednak - że z natury leniwy nad księżkniczkę przedkładał leśne niniwy i na równinie pozostał postał tak sobie i postał pomachał ręką doń i rozsiał swą niezbyt przyjemną woń która niechybnym znakiem strachu i oto dlaczego książę umyka na swym rumaku.

jak zwykle na koniku bieży ona czeka na swej wierzy patrzy on znów na rumyku zmyka robiąc tyle krzyku czuje że popierduje miło aż ją od tego zemdliło jednak wybaczyć próbuje bo w księciu się podkochuje. miły i luby wielce zaraz przygotuj widelce zrobilam szarlotki tyle że chyba skuszę cię na chwilę? ;)