Syn kuzynki. Jak to możliwe ?

Spędziłam u nich dzisiaj cały dzień. Młody na rok, a on mówi - tata, mama, babcia, bach, aul, up, dzidzia, mi, ja, daj, pić, woda. Chodzi, a nawet już biega ( jak to dziecko), woła siku nie zawsze, ale zaczyna wołać, umie pływać. Mają głęboki basen taki kopany ładnie w nim pływa. Moje pytanie : Jak to możliwe, że roczne dziecko jest tak rozwinięte ?

Ty chyba nie normalna jesteś. Moja córka tak samo szybko się rozwijała. Z dzieckiem dużo trzeba rozmawiać uczyć czytać książeczki to i szybko się rozwija i nie siedzieć na kafe

Mój w tym wieku tylko pływac nie potrafił,więc jak widxisz-możliwe,są dzieciaki-bystrzaki

Albo ,,piłka". Mają w dużym pokoju piłkarzyki i on normalnie mówi ,,piłkarzyki".

Uwierz mi,sa dzieci,nawet chłopcy,co bardzo wcześnie zaczynają mówić.Mój miał 1,5 i gadał jak stary,zdaniami,miny ludzi-bezcenne :D

Albo takie głupie pytania -Co tata robi ? -Gra - i co jeszcze ? -strzela gole Albo kocham Was.

możliwe!!!! dotarło??

Ty juz chyba nie raz zakładałas podobne tematy. Widać masz jakiś problem ze sobą czy własnym dzieckiem mniej bystrym. Mam wrażenie ze tyje tes od tego topiku gdzie twoja córka cala imprezę na kolanach siedziała a roczny synek kuzynki był wszechobecny i świetnie się bawil

Ja takiego dziecka nigdy jeszcze nie spotkałam.

Większość dzieciaków potrafi takie proste słowa już wypowiadać, co w tym nadzwyczajnego :)?

skoro widzialas i slyszlas na wlasne oczy i uszy co robi i mowi ten chlopczyk tz ze to mozliwe. nie wiem czego szukasz tu na kafe?ze ktos zaprzeczy i powie,ze zle widzials, lub zle slyszalas? a co do plywania, to kazde dziecko potrafi to robic ale z czasem traci ta umijetnosc jesli nie chodzimi z niemowlakami na basen.

Do mnie niesamowite. Moja córka ma 16 miesięcy, i mama mówi rzadko, bardziej wola tata ale tak nie wyraźnie, mówi "ne" i cos tam po swojemu gada. Spotkałam na placu zabaw chłopca w jej wieku i ciągle gadal "a co to?" i palcem pokazywał, dla mnie szok.

Nie wiem po co ten topik zakładałaś. Zobacz już sie zleciały i się zaczynają przechwałki jedna za drugą i co to one nie są, już kisiel w majtach wyczuwalny ale udają obojętność jakie to to normalne nie jest i jakie to one pracowite bo potrafiły tak nauczyć i jakie to to geny mają ponad norme, że dziecko robi tak a tak. Mój synek się rozwija w swoim tempie i nie wymuszam na dziecku na siłe niczego, książeczki mu czytam bo bardzo lubi jak czytam ale nic na siłe, bo po co. Niech się dziecko cieszy życiem a nie presja już od małego że ma w nocnik robić od drugiego tygodnia życia, jeść zupki od trzeciego miesiąca i chodzić o czwartego.

Autorka pytała,czy to możliwe-odpowiedziałam,że taaak,możliwe,są dzieci-bystrzaki...coś nie tak?