Dziwi mnie ta moda na małą różnicę wieku między rodzeństwem

jeśli twoim celem jest przesiedzenie całe życie w domu z dziećmi to faktycznie lepiej mieć je co 5 - 10 lat

Niby dlaczego mam siedziec cale zycie w domu? I z pierwszym i z drugim bylam lacznie rok i 4 miesiace. Roznica miedzy dziecmi to 6 lat.

A mnie nie dziwi - wolę za jednym zamachem przejść przez pieluchy, odchować i wrócić do aktywności zawodowej, do szalonych (ale już wspólnych z dziecmi) wyjazdów wakacyjnych a nie czekać aż drugie/trzecie itd. podrośnie... Sama mam brata 5 lat młodszego - jak się urodził to była dla mnie tragedia. Byłam już nieźle "ukształtowaną jedynaczką", a tu nagle zeszłam na drugi plan (choć oczywiście rodzice robili co mogli, żebym tak się nie czuła...ale ja od dziecka byłam egoistką z krwi i kości :P ). Bardzo długo nie potrafiliśmy się doagadać...nastąpiło to właściwie chyba jak już oboje byliśmy dorośli, przeżyliśmy bardzo traumatyczną sytuację rodzinną, a do tego rozjechaliśmy się do różnych krajów. Wtedy na dobre zdaliśmy sobie sprawę, że mamy tylko siebie, że tęsknimy, że kochamy...

Ja własnie zdecydowalam sie na wieksza roznice wieku aby szybko i na pare lat wrócić do pracy,tak jak bym po pierwszym sobie drugie zrobila to mysle ze te 2/3 lata bym w domu przesiedziala dla mnie to za długo a tak po pierwszym dziecku wrocilam do pracy po paru mies potem ponad 6 lat później urodzilam drugie do pracy wróciłam praktycznie natychmiast ,nie mialam dwojki małych płaczących dzieci ,tak ze bylo i jest ok jeżeli chodzi o roznice wiekową ,mi odpowida jak najbardziej .Mam kolezanki co maja dzieci rok dwa po i wiecznie narzekaja ze temu zęby wychodzą tamten placze i zaraz drugi zaczyna tak ze maja cyrki ,jeden sie zesra zanim zaraz drugi i tak w koło.

"Moda"?? W czasach kiedy dorastałam praktycznie wszyscy moi znajomi mieli rodzeństwo rok, dwa młodsze lub starsze. Nikt wtedy nie mówił o żadnej "modzie", było to raczej normalne.

nie ma znaczenia roznica wieku, tylko wychowanie, sytuacja rodzinna itp. miedzy mna a siostra jest 7 lat, bardzo wiele plusow, z wiekiem roznica sie zatarla. Moje dzieci byly rok po roku i tez sa w swietnych kontaktach. Nie to jest najwazniejsze. Wazne , jak cala rodzina sie kocha i rozumie

między moimi dziećmi różnica wieku wynosi 15 miesięcy

Ja mam brata 15 lat młodszego i...taka różnica wieku nie jest dobrym rozwiązaniem. Ja mam 26 lat, a on 11... Kocham go, lubię z nim spędzać czas, ale między nami jest przepaść. Jeszcze rodzina dała w d*** od samego początku wpierając mi, że powinnam go traktować jak swoje dziecko. Absolutnie! Ja sama byłam dzieckiem jak młody się urodził. Brat to brat. Mimo takiej różnicy wieku mamy swoje spiny i "awantury", a mojej rodzinie (zwłaszcza babciom) wydawało się, że nastoletnia panna powinna podejść z matczyną czułością do bajtla, który targa jej zeszyty, rysuje książki, tapety, psuje komputer i przeszkadza w randkach z chłopakiem czy spotkaniach z koleżankami . Podobnie z rodzicami...oni są w teraz w wieku, w którym powinni już zostać dziadkami i tak też się zachowują. Ja miałam rygor i terror edukacyjny, natomiast przy bracie już im się nie che. Może robić co chce, byle dał im spokój. No i zamiast odpoczywać i okazjonalnie zajmować się wnukami (których co prawda jeszcze nie mają), to oni znów biegają na wywiadówki, wkraczają w okres buntu,itd.

Ja chyba bym sie pochlastala majac dzieci rok po roku, ale jak ktos lubi kierat to jego sprawa.

15:35 to ile lat maja twoi rodzice 60?

Jaka moda? odkąd pamięcią sięgam dzieci z mała różnicą były nawet częściej spotykane i preferowane niż z większą roznica miedzy nimi Ja raczej byłam z tych ewenementów ,które preferowały duża różnice wiekową

A ja nie rozumiem dlaczego Cie to dziwi,sama mam dzieci miedzy ktorymi jest 11 miesiecy roznicy i uwazam to za bardzo sluszna decyzje,teraz sa juz odchowane bo jedna ma 5 a druga 4 latka gdybym miala jeszcze raz przed taka decyzja stanac to nie wahalabym sie ani chwili.

ale jak ktos lubi kierat to jego sprawa. A o jakim Ty kieracie mowisz?

U mnie 16 miesiecy roznicy miedzy corkami.Po prostu tzw.wpadka.Ale jestem mega szczesliwa bo mam juz z gorki.O pieluchach dawno zapomnialam noce przespane od 1 miesiaca zycia obydwu.Pierwszy rok byl najtrudniejszy a pozniej juz zaczely bawic sie ze soba maja super kontakt mlodsza uczy sie od starszej.Pierwsza corka ma 4 lata druga w pazdzierniku skonczy 3.Starsza od wrzesnia idzie do szkoly mlodsza od stycznia do przedszkola(mieszkamy w UK). Po urodzeniu drugiej ja zajmowalam sie mlodzsza a M wiecej uwagi poswiecal starszej wiec nie odczula jakiegos szoku ze mama juz nie jest na wylacznosc.A poza tym mlodsza do 5 miesiaca zycia byla bardzo grzecznym dzieckiem.Osobiscie nie narzekam i nie zaluje malej roznicy wieku miedzy moimi dziecmi. Mam dwie mlodsze siostry o 5 i 10 lat.Jako taki kontakt zlapalysmy jako nastolatki.

Normalnym. W domu ciekawy swiata roczniak i noworodek. I jedno i drugie potrzebuje uwagi rodzicow ktora jest ograniczona. Sory cos kosztem czegos.

Ja nie rozumiem jak można mieć dzieci co dwa lata a gorsza 11 miesiecy! Według mnie najlepiej to o 3 lata badz 4. Sama mam dzieci w wieku 13 i 8 lat. 8 latek jak na swój wiek jest bardzo dojrzaly. Zresztą moja kokezanka ma 6 letnia corke i 3 miesięcznego synka. Nie znam chyba osoby która miałaby dzieci co rok. Co innego moja siostra tylko że ona ma blizniaki.

ja tez tego nie rouzumiem. niby pieluchy...za jednym zamachem ALE przecież to gorzej jeśli chodzi o opieke.. jedno u nogi uczepione tam znowu drugie z wozkiem... eee... widze po mojej kumpeli. jedno ma 8 lat drugie 2 a następne 5 miesięcy... wspolczuje jej jak ja tak widze..

Glupoty gadacie,jak zwykle najwiecej do powiedzenia maja te ktore nie maja dzici z mala roznica wieku.Nie powiem na poczatku lekko nie jest,ale wszystko jest do ogarniecia,a co majac dzieci z zalozmy 3-letnia roznica wieku to jest tak spoko? Jest jeszcze gorzej,bo wtedy tez dochodzi czesto zazdrosc tego starszego,ma on wiecej wymagan itd. No ja bym nie chciala tak,ja teraz wlasnie mam juz luzik dzieci praktycznie samodzielne odchowane nie wyobrazam sobie zebym teraz znowu miala w pieluchy sie ladowac w te zupki,kupki i te wszystkie noce nieprzespane,przeszlam to wszystko za jednym zamachem i jest dobrze.No ale kazdy robi jak uwaza

to nie jest żadna moda- to jest po prostu logiczne i praktyczne. mnie by się już po prostu nie chciało mając odchowane dziecko bawić w to wszystko od początku, ale każdy robi co ma ochotę- nikt ci nie broni mieć drugie dziecko po 20stu latach od pierwszego

większość takich dzieci to są po prostu wpadki ,a nie moda ja sama znam chyba z 15 takich wpadek .

Mam siostrę młodszą o 6 lat i mamy świetny kontakt, zawsze możemy na siebie liczyć. Mój mąż ma 2 lata starszego brata, rok starszą siostrę i dwa lata młodszą siostrę. Kontakt jest bardzo luźny, wymuszony, sam przyznaje, że lepiej się czuje w mojej rodzinie.

mała różnica wieku jest najlepsza dla dzieci. wychowują się razem, mają się z kim bawić, podobne, zainteresowania, tematy do rozmów, grono znajomych, itp. sama mam brata o rok młodszego i do 10r.ż. byliśmy nierozłączni. pamiętam wspólne zabawy, a nie to, że jak miałam rok, to mama miała dla mnie mniej czasu. a poza tym bez przesady, że mając małe dziecko nie ma się już ani chwili czasu dla drugiego. kolki ma nie każde dziecko, a nawet jeśli, to trwają kilka tygodni, a przeciętny noworodek przynajmniej pół dnia przesypia. jedno i drugie dziecko można poza tym przyzwyczajać to samodzielnej zabawy. dużo różnica wieku jest wygodna, ale WYŁĄCZNIE z punktu widzenia rodziców