boję się, bo wszystko mi się układa

Miałam ciężko w życiu, ale nie o tym temat. Od początku 2014 r. dzieją się niesamowite rzeczy w moim życiu, w styczniu dostałam awans i sporą podwyżkę, a lutym mąż też awans i podwyżka, zaczęliśmy myśleć o własnym mieszkaniu (póki co wynajmowaliśmy), w lutym okazało się, że jestem w ciąży (pomimo diagnozy PCOS, hiperprolaktynemia, endometriozy - torbiel endometrialna i mięśniak kwalifikowały mnie na laparoskopię, która miała odbyć się w maju). Teraz jest lipiec, w pracy super, ciąża super, nie mam żadnych objawów, nic mnie nie boli, kupiliśmy super mieszkanie, a ja.... zamiast się cieszyć wmawiam sobie, że to nie możliwe tyle szczęścia na raz i czekam kiedy coś pierdolnie. Najbardziej boję się o dziecko. Jak z tym walczyć? Jak się cieszyć?

Nie wywołuj wilka z lasu, ja mam takie psychozy odnośnie swojego zdrowia :o

ale jak nie wywoływać wilka z lasu?

Chodzi o to że taki czekanie az cos złego się stanie zazwyczaj doprowadza do tego- to potega naszej podświadomości. Nie myśl o tym że cos zlego się przytrafi, co ma być to będzie jak jest dobrze to korzystaj z tego!

wytłumacz sobie, ze to jest nagroda za ciezkie życie - zasłuzona nagroda! To jest Twój czas :)

Spoko, ciesz sie tym co masz, bedziesz miec pewnie mega energiczne dziecko wiszace na cycu non-stop i wymagajace caglej uwagi oraz spiace 2 godziny na dobe :-). Los ci daje wakacje teraz, korzystaj!