moje życie zatrzymało się w miejscu

Witam. Jestem w związku z facetem od 5,5 roku, o ile to wogóle można nazwać związkiem. Mieszkamy od siebie jakieś 20 km, wydaje się nie dużo ale spotykamy się raz w tyg, przeważnie w niedzielę, jesteśmy więc razem jakieś 6 godzin i to wszystko. Oboje pracujemy, ja pracuje na dwie zmiany, w każda sobotę niestety, on póki co tylko na rano ale przychodzi do domu wykończony i praktycznie się do mnie nie odzywa przez cały tydzień. Czasem tylko 1 sms na dzień. Ja po 5 latach związku oczekiwałabym czegoś więcej np ślub i mieszkanie razem a my widujemy się raz w tyg. Ja mam naprawdę dosyć, to robi się już chore. Kocham go i chciałabym z nim być ale płakać mi się chce jak nie widzę go przez cały tydzień a potem ten dzień co jesteśmy razem zleci tak szybko że nawet nie wiem kiedy. Nie wiem co ja mam zrobić, jak sobie z tym poradzić:-(

W tym roku mogę liczyć co najwyżej na zaręczyny a to i tak pewnie niczego nie zmieni bo z tego co widzę to od zaręczyn do ślubu to jeszcze długa droga, pewnie jakieś 2 lata a ja do tego czasu zwariuje. To już nie jest normalny związek, mam doła cholernego przez to, nawet nie mogę z nim pogadać przez tel, nie wież jak minął mu dany dzień:-(

czemu, nie mozesz zadzwonic?

Pisze, dzwonie ale nie odbiera. Napisze tylko że Spi i tyle z nim jest kontaktu jak chodzi do pracy. Rozumiem że można być zmęczonym ale bez przesady

no wlasnie, jak na milosc to jest za bardzo statyczne. i zeby nie chciec wiedziec co u drugiej osoby przez caly tydzien...

No właśnie min dlatego chciałabym już coś więcej żeby mieć go codziennie przy sobie bo mam już dość takiego życia. A do pracy też przecież chodzic trzeba. Tylko nie wiem jak mam wytrzymać te 2 lata:-(