mój facet chce zostać ojcem, a ja nie nadaję się na matkę

mam 25 lat, kończę właśnie studia, on uważa, że to dobry czas na poważne myślenie o naszym związku, bo jesteśmy ze sobą szczęśliwi, mamy warunki na życie razem, więc czego chcieć więcej, coraz częściej pojawia się też temat dziecka. jest człowiekiem kochającym dzieci, a dzieci kochają jego, więc wiedziałam, że w końcu nadejdzie ten moment, problem w tym, że ja NIE NADAJĘ SIĘ NA MATKĘ. nie mam podejścia do dzieci, nie umiem z nimi rozmawiać, nie umiem się z nimi bawić, podchodzę do nich jak do dorosłych - nie potrafię dostosować zachowania do takiej małej istotki, może to dlatego, że przez te 25 lat życia skutecznie unikałam dzieci, a one skutecznie unikały mnie. nawet mój chrześniak mnie nie lubi, jestem ostatnią osobą, do której podejdzie, jak był mały to nawet wyrywał mi się z rąk, a ja i tak nie potrafiłam go utrzymać, raz nawet prowadziłam go za rączkę i zapomniałam, że jest małym dzieckiem i wpakowałam go prosto na otwarte drzwi, bo podeszłam do problemy w ten sposób, że mózg ma to pomyśli, żeby je wyminąć :o :o jestem kompletnym antyprzykładem matki... mam instynkt macierzyński, wiem że fajnie byłoby zostać matką, ale ten instynkt w ogóle nie pomaga mi przy interakcji z takim dzieckiem i boję się, że kiedy już by się pojawiło to nie dam sobie rady z niczym. czy ktoś był w takiej sytuacji a jednak ma dziecko i jakoś mu się to układa?

:)po co w ogole wychodzic za maz jezeli i tak sie to rozwodem skonczy a jak nie skonczy sie rozwodem to widac ze gorzej bedzie no kurcze ja nie rozumiem bo po co bachory 555 www.youtube.com/watch?v=2DUpkLLyS0Y

wiesz, ja też kiedyś tego nie rozumiałam, byłam z tych kobiet, które najgłośniej krzyczały, że gardzą ślubami, dziećmi i całą tą szopką. do czasu aż poznałam aktualnego faceta, może nie zmieniłam swojego podejścia o 180 stopni, bo równie dobrze mogłabym z nim żyć bez ślubów, dzieci i mieszkania razem, ale myślę, że odwrotny scenariusz też byłby dla nas dobry :P no nie wiem, myślę, że z czasem podejście do życia się zmienia, może nie u wszystkich, ale ja jednak byłam wychowana w rodzinie, gdzie właśnie rodzina stanowi największą wartość, więc z wiekiem coraz bardziej zaczynam rozumieć, że jeśli nie stworzę własnej rodziny to kiedyś zostanę na tym świecie sama.

Wiekszosc dzisiejszych kobiet nie nadaje sie na matki nie przejmuj sie.

o kurde przybij piątkę! Mam tak samo! Zupłenie nie ogarniam małych dzieci i się nimi nie zachwycam, lubię natomiast takie kumate 2 latki plus - z którymi można pogadać już coś i czegoś nauczyć. A te małe obsrańce mnie nie interesują :D i boję się ich dotykać bo nie wiem czy krzywdy nie zrobię przez przypadek?