Uważam że nie warto mówić prawdy bo czasami za prawdę można srogo zapłacić

Tak uważam że co prawda to prawda i zależy komu

Warto mowic prawde albo zmilczec gdybys miala naklamac. W jednym jedynym wypadku nie powiedzialbym prawdy. Gdybym byla lekarzem nie powiedzialbym choremu, ze jest terminalnie chory, gdyby nawet bylo bardzo zle. Uwazam, ze to zbrodnia wobec chorych, bo nikt nie jest wyrocznia w takich sprawach. Tylko sam Bog. A cuda sie zdarzaja, a choremu nigdy nie wolno odbierac nadziei

Też tak uważa. Szczerośc nie zawsze popłaca.

Kłamstwo ma kròtkie nogi..

To dobrze, że nie jesteś lekarzem idiotko. Jakbym miała umrzeć, a lekarz by mi o tym nie powiedział, to moje ostatnie dni by się zmarnowały. Bo zamiast pozałatwiać wszystkie sprawy, spełnić marzenia i napisać testament, ja bym żyła jak zawsze z myślą, że wyzdrowieje :O

gość dziś Nie chciałabym, żeby ktoś zatajał przede mną tak ważny fakt dotyczący mojego życia. Ostatnie dni, zamiast pozałatwiać sprawy z którymi zwlekałam, bo jeszcze czas, bo wydam te pieniądze na szkołę (a tak wydałabym na spełnienie innego fajnego planu, skoro szkoły i tak nie zdążę skończyć), bo się boję, a tak to co mi zależy co pomyślą, skoro i tak nie będę musiała myśleć o tym 60 lat, zmarnowałabym ten czas na realizację planów długoterminowych, których i tak bym nie zdążyła zrobić. Poza tym, nawet jakbym nie miała planów, to CHCIAŁABYM wiedzieć. I na szczęście mam do tego prawo. Uf.

nie mówić prawdy i kręcić żeby nie skłamać lub przekazać tak żeby ktoś odebrał tak jak chcesz

Pewnie ze nie wolno odbierac choremu nadzieii zwlaszcza jak zostalo mu pol roku zycia moze pozalatwiac sprawy rodzinne typu spadek zeby rodzina nie musiala sie pozniej uganiac po sadach albo np pogodzic sie ze skloconymi rodzicami no przeciez takie sytuacje tez sa ze dopiero na lozu smierci ludzie sobiewybaczaja lepiej mu nic nie mowic hakby i tak z czasem sie tego nie dowiadywal od innych lekarzy ledwo zipiac

Też nie powiedziałbym choremu, że ma niewiele życia przed sobą. A sprawy urzędowe i spadkowe to na Zachodzie już 25-latkowie mają uregulowane!

A skąd taki lekarz jeden z drugim, nawet najwieksze autorytety wiedzą na 100 proc., że umrze?????? Wyrocznia czy co?

Ja nie mam uregulowanych i wolałabym wiedzieć, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie przeżyję pięciu lat. Poza tym, to nie jest kwestia tylko uregulowania spraw urzędowych. Mam prawo się przygotować do śmierci, pogodzić z tym, a nie dowiedzieć, że umieram na pół dnia przed śmiercią, kiedy już sama będę pewna. Moja rodzina też ma prawo przygotować się do mojej śmierci. MENTALNIE, PSYCHICZNIE, nie poprzez spisywanie testamentów i wspólne wybieranie trumny.

Na czyjąś śmierć nigdy się nie jest przygotowanym, Nawet jak wiesz, że to kwestia godzin