Czy bycie samotnym to powód do wstydu? Jak spedzać czas samemu i nie wyjść na...

na dziwaka? Wybieram się na weekendową wycieczkę do innego miasta, będę tam brała udział w wykładach, zwiedziała, spała w hostelu z obcymi ludzmi. co byscie pomysleli o takiej osobie? że jest samotnikiem? outsiderem? nie ma przyjaciół? jade sama bo zwyczajnie nie mam z kim, a to wesela ludzie maja, a to praca, a to powyjeżdżali....

zdecydowałam sie jechać sama, bo stwierdziłam, że jeżeli będę zawsze czekać az ktoś mnie "pociagnie" za sobą to nigdy nie zaczne spełniać swoich marzeń i planów. tylko my sami możemy sie uszczęśliwić, trzeba sie w końcu polubić i zacząć cieszyć się swoim własnym towarzystwem.

pewnie na miejscu ktos sie do ciebie przyczepi, wiec sama nie bedziesz

no ale co pomyslelibyscie o takiej osobie? jaką mam postawe przyjąć żeby nie wyjść na dziwaka? ja osobiście podziwiam osoby które potrafią ciekawie spędzać czas samemu.

nie bardzo cie rozumiem, , nie sadze,zeby sie ktos na tym zastanawial. Mam meza ale jest wiele spraw, wyjazdow, spotkan , ktore zalatwiam sama i nie zastanawiałam sie, czy ktos to jakos specjalnie odbiera. Wiele moich znajomych kobiet działa tak samo. Dlaczego wyklady maja byc z partnerem? przeciez kady moze miec inne zainteresowania.

nie mam na mysli tylko partnera, po prostu jakiegos towarzysza podroży

Nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Chcę gdzieś jechać i coś robić - nie mam z kim - jadę i robię to sama. A do głowy mi nie przyszło zastanawiać się, co pomyślą inni ludzie... Nie zaprzątam sobie też głowy myśleniem dlaczego ktoś przyjechał sam. Co mnie to obchodzi?

masz rację :)