Mąż ma nerwice a ja jestem w ciąży

Dziewczyny, pomóżcie dobrą radą... Mój mąż ma nerwicę. Wszystko zaczęło się w maju, gdy M zrobił rezonans głowy i wyszedł mu oponiak zwapniały. Chodziliśmy po lekarzach, ale jak się okazało to nic poważnego. Przez jego chodzenie po lekarzach ja straciłam pierwszą ciążę. Od tamtego czasu M bacznie obserwuje swoje ciało. Na oku pojawił mu się tłuszczak, a w dr Google wynalazł sobie czerniaka złośliwego. Następnie po zatruciu alkoholem stwierdził, że ma marskość wątroby i pewnie żółtaczkę. Ostatnio po moich groźbach poszedł do psychiatry i została u niego zdiagnozowana nerwica. Wykupił leki i...? Stwierdził, iż nie będzie ich zażywał, bo na ulotce mają wypisane niezliczone ilości skutków ubocznych i jak on siebie zna to wszystkie je będzie miał i będzie się ch***** czuł. Wtedy mi już ręce opadły. Przez cały ten czas ja i jego mama próbujemy mu wmówić, że nic mu nie jest, że po tych lekach też mu nic nie będzie, a jak mu coś będzie to pójdzie raz jeszcze i powie o skutkach ubocznych. Więc wziął te leki. Nie obyło się bez schizów, udawania, ze go boli itd itp. Od kilku dni zaś stoi wiecznie w lustrze i patrzy na swoje pieprzyki i żyły, bo zauważył, że ma niebieskie te żyły i są bardzo widoczne czy tam wyszły mu bardziej na powierzchnię. Nadmienię, że razem jesteśmy od stycznia tego roku, a po ślubie od połowy czerwca. Obecnie jestem w 7 tygodniu ciąży i mam dość. Nie chcę mieć z nim tego dziecka bo boję się, że jak się urodzi to on mi nie pomoże i zostanę sama z dzieckiem i nim psychicznie chorym. Dzisiaj to już przeszedł samego siebie. Właśnie się pokłóciliśmy i powiedziałam mu, że nie chcę mieć z nim dziecka. Dziewczyny, jak mam się zachować? Mam dość słuchania jego "boli mnie to, boli tamto, może mam raka". Zamiast zając się mną po części bo jestem w ciąży to ja mam wrażenie że na ginekologa zabieram pieniądze, które on by chciał wydać na swoje leki. Pomóżcie

Myśle ze hipochondria w ktora popadł to reakcja na ślub, zamieszkanie razem i. Dziecko które ma sie pojawić Ewidentne objaw stresu Jedyne wyjście to rozmowa i wspólna wizyta u terapeuty, psychologa a jak będzie trzeba leki dla meza

byliście razem od stycznia a w CZERWCU już wzięliście ślub???? no ja piernicze co się dziwsz nawet dobrze nie zdążyliście się poznać a już ślub? nie za szybko?

no fakt szybko ci sie oswiadczyl, inne 10 lat czekają i guzik mają

Nie prosiłam o komentowanie czasu, który upłynął od poznania się do ślubu, gdyż jest to indywidualna kwestia. Jedne wychodzą za mąż po pół roku inne po 10 latach, a jeszcze inne zostają starymi pannami. Temat jest raczej o tym, co mogę zrobić żeby mu a) zaufać, b) pomóc nie myśleć o tych jego wyimaginowanych chorobach, c) sama potrafiła się na niego nie wściekać słysząc, że ma następne dolegliwości

musisz być cierpliwa. nawet do nerwicy można się przyzwyczaić i ta gadanina mu w końcu przejdzie. leki mogą naprawdę jego zdrowie pogorszyć.

każesz nam nie komentować tego jak szynko się pobraliście i jak szybko postarałaś się o bejbika.... kochana, te cyrki, które odstawia twój facet wynikają właśnie z tego że on zdał sobie sprawę co narobił i od rzeczywistości ucieka w wyimaginowane choroby zamiast troszczyć się o ciebie i dziecko on desperacko koncentruje się na sobie nie wiem co radzić, kiedyś jak kobieta odstawiała cyrki i wpadała w histerię dawali jej w pysk

Czy ja wiem... on jest już po rozwodzie, gdzie ex żona go zdradzala. Byli razem 10 lat. O dziecko też się starali i nie wyszło. Więc wydaje mi się, że wiedział czym pachnie ślub i był świadomy w trakcie płodzenia bejbiaka.

Moja koleżanka miała podobny problem. Jej mąż straszył ja, że jest chory i pewnie niedługo umrze. Ona któregoś dnia nie wytrzymała i powiedziała mu: Umieraj, ale jak najszybciej dopóki ja jestem młoda abym sobie jeszcze kogoś nowego znalazła. Uspokoił się

Jakotaka1: a próbowałaś leczyć go innymi metodami niż psychotropami ? Chodzi mi o metody niekonwencjonalne

panika rozwala całe imperia pokaż mu ten wpis jest młody da radę niech zacznie wmawiać sobie uparcie że już jest zdrowy jeśli utrzyma się w takim przekonaniu będzie ok.