Chciałam się rozstać z chłopakiem a zaszłam z nim w ciążę...

Witam, mam 24 lata i od 5 lat jestem w stałym związku z moim chłopakiem w tym wieku aktualnie 30 lat. Sytuacja życiowa sprawiła, że mieszkam u niego,wraz z jego rodzicami i babcią. Na początku (ok 3 lata temu) układało się wszystko ok.Jednak od 1,5 tora roku jest coraz, coraz gorzej.Mama mojego chłopaka stwierdziła, że niezdrowo interesuję się jej mężem a ojczymem mojego chłopaka. W rzeczywistości nie miałam żadnych niemoralnych intencji ale z czasem przykrej atmosfery zaczęłam sama sobie nie dowierzać.Jakkolwiek niemądrze to brzmi.Od dawna również między moim chłopakiem a mną jest dosyć ciężka atmosfera.Nie akceptuje gdy on zwraca się do mnie wulgarnie i moim zdaniem nie można tego usprawiedliwać nie przyjemnym spojrzeniem.Coraz mocniej atakowana z strony mamy chłopaka i czasem też i z jego strony przestałam odkrywać radość nadchodzącego dnia.Tłumaczy łam sobie, że gdy zakończą się prace w gospodarstwie gdy będę najbardziej potrzebna odejdę z tego domu. I tak też zrobiłam z miesięcznym opóźnieniem ponieważ było mi niezwykle trudno emocjonalnie gdyż szczere uczucia żywiłam do mojego chłopaka.Gdy odeszłam byłam w dużym stresie.Miałam okres niewymuszonej głodówki ok. 3 tygodniowej,miałam problemy z zdrowiem - spuchł mi ząb i to jeszcze wzmożyło moje niejedzenie. Nie zdziwłam się, że w tym stresie mój okres to było drobne kilku dniowe plamianie.Jak jednak się okazało piersi mnie non stop bolały i czułam się nie swojo. Odeszłam od chłopaka, rozsta lam się z nim, wrócilam do niego po 3 dniach bo jego mama dzwonila ze tu tak pusto, ze nie wie co babci mówić, chlopak pisała, czekał.Wróciłam.Zrobiłam test.Ci aza.a tu nic się nie zmieniło.Chłopakowi skłamałam ze nie ci ąża.Bylam u lekarza. W ten czwartek prawdopodobnie 6 tydzien. a w domu bez zmian.Znow cierpie.A teraz bede miala dziecko z nim.Nie chce z nim byc, w tej rodzinie.Nie chce.... A jeszcze się okazalo, ze poznalam faceta, ktory za mna szaleje i choc nie zgrzeszylam z nim, nie spotkalam sie nawet tylko pisze sms od 4 miesiecy to ewentualnie czuje ze z nim wychowam dzidzie.Czy jednak jestem skonczona sz m a ta ze tak postepuje?Czy mam na sile byc z kims?Mysle o samobojstwie...

Nie myśl o samobójstwie! Miałam troche podobnie. Między mną a partnerem się psuło, pare razy aby się pogodzic się kochaliśmy. Kiedy odeszłam okazało się że jestem w ciąży. Wiedziałam że on nie jest materiałem na ojca więc mu nic nie powiedziałam i wyjechałam z Polski. Byłam sama. O mojej ciąży wiedzieli tylko ludzie z innego kraju. Byłam młoda, miałam olbrzymie plany na przyszłość i tak naprawdę powinnam się albo zabić albo wybrać aborcję. Tylko wciąż go kochałam i chciałam coś po nim mieć. No ale teraz jestem mamą 14 letniej Ivetty i mieszkam w Polsce. Nie zabijaj się, jeśli nic do niego nie czujesz to odejdz, tylko powiedz mu o dziecku. Ja z początku nie powiedziałam, co było błędem, bo każdy zasługuje na to by wiedzieć że jest rodzicem. Może tego nie zaakceptować ale powinien wiedzieć

Dziekuje serdecznie za odpowiedz. :)))Boje sie ze wtedy jego rodzina odbierze mi dziecko.On ma bardzo ostre poglady dotyczace kobiet, kobiet ciezarnych, praw do dziecka itp. To jest jeden z tych co nakrecaja sie na filmie "Tato". Boje sie odejsc. Kazdego dnia slysze jaka jestem zla, nie mysle itp. A jednak nie umiem powiedziec: dosc.Odchodze. Zrobilam tak raz to wyrzucano mi egoizm.I wrocilam i teraz siedze znow w tym samym. On mnie wyzwie, jego mama rozwnie z powie jakim jestem debilem... A dodatkowo ona jest moja przelozona. A chlopak nie pracuje.