Czekanie na zaręczyny

Mi się facet oświadczył po 10ms bycia razem, byliśmy wtedy na 1 roku studiów, ja pojechałam na zajęcia, a on po pierścionek. Nie spodziewałam się i nie musiałam o to prosić, zresztą i tak bym nigdy nie prosiła się o zaręczyny, bo wyjście za mąż nigdy nie było moim największym marzeniem, równie dobrze mogłabym być wiecznym singlem albo żyć na kartę rowerową, bo osobiście uważam, że ślub niczego nie zmienia. Ot formalność. Nigdy nie zrozumiem kobiet dla których jedyną ambicją jest wyjść za mąż.

13:13 a ja ci poponuje znaleźć jakiąś wspólną pasje bo być może brakuje wam pozytywnie scalających emocji. Może motocykl albo rowery. To też powinno zmniejszyć twoje niestety ale bezmyślne parcie na ślub. Skoro nie czujesz się bezpiecznie uczuciowo przy swoim facecie to jak dla mnie dowód ewidentny, że to jeszcze za wcześnie. Nie rozumiem takiego pośpiechu do dorosłego życia. Wykorzystaj ten okres przejściowy jak najlepiej. Zresztą mówisz "jak nie wróci, to niech nie wraca " - jak dla mnie to nie brzmi to jak dowód dojrzałej miłości.

Mój przypadek. Jesteśmy razem dośc długo juz, czasami są rozmowy o ślubie, weselu i one wynikaja z jego inicjatywy. A zaręczyn nadal nie ma. Dziś faceci są ..... sama nie wiem jacy i tez mam wszystkiego dość, on najchętniej dyktuje warunki a jak ja się nie zgadzam to wielkie halo. I jak zapytam co z nasza przyszłością to jest zawsze jedno wielkie słowo MYŚLĘ. I tak sobie myśli juz ponad rok. Myśli o mnie, o nas, gdzie będziemy mieszkać, o dziecku i tak na myśleniu się kończy. Więc drogie panie nie mówcie że pytanie co dalej ? kiedy dziewczyna je zadaje jest nie na miejscu albo co gorsza jest żałosna. Ja akurat te dziewczyny rozumiem....

to powiedz mu wprost "albo się namyślisz i nasz związek ruszy na przód albo się rozstajemy bo mam dość tej wegetacji i czekania na nic"

dobrze powiedziane

żałosne jest czekanie na łaskę, nie jesteście damami z 18 wieku, nikt wam łaski nie robi, że się z Wami ożeni. Nie ten to następny.