List w formie przeprosin

Nie chce nigdy od Ciebie odejść , mam nadzieje Boże , że ty też nigdy mnie nie skreślisz.Nie słuchaj proszę,kiedy w myślach wątpie.Twoja miłość jest nieskończona,moja nie potrafi dać nic od siebie. Czasem płaczę,proszę Cię o wybaczenie.Wiem,nie tak być miało,ale znowu sama dzisiaj siedzę.Zwykły tchórz,ale dla Ciebie ktoś więcej.Zawsze kiedy składam ręce,zamykam oczy i patrzę ku górze,ty tez jesteś.I pewnie widzisz,jak zawodzę codziennie siebie, i Ciebie.Mam nadzieje,że jest jeszcze dla mnie miejsce na przebaczenie.Chciałabym odkupić dobrym,wszystkie te złe rzeczy.I porywa mnie codziennie coś nieistotnego , mały głupi człowiek , w środku jeszcze dziecko , chociaż od najmniejszych lat cierpienie. Wiem że jeszcze nie raz skręcę gdzie nie trzeba, i skrzywdzę chociaż nie chce , ale obiecuje , że otworzę zawsze oczy na innych potrzebę. I może przyjdzie taki dzień , kiedy wrócę do osoby , jaką jestem. Strach odejdzie. Proszę Cię , trzymaj w swoim sercu dla mnie miejsce. Ja nigdy nie stracę go dla Ciebie.

Chyba przeprosiny w formie listu. Poza tym mi to brzmi jak jakieś wewnętrzne religijne popłuczyny bardziej niż przeprosiny.

Przykro mi ale ja ci nie wybaczam, jakby to wyglądało - mówisz głupią formułkę i mam ci wybaczyć? To każdy by tak mógł i może Hitler i Himmler nawet tak mógł, wszystkie mendy tego świata tak mogą i mam im wybaczyć? Oni są zbyt bystrzy aby uwierzyć w takie banały o wybaczeniu.