Podoba mi sie jeden chłopak, jednak rodzice nie pozwalają mi miec chłopaka.

Cześć wam. Mam 16 lat. Od jakiegoś czasu bardzo podoba mi się pewien chłopak, ja jemu też. Natomiast moi rodzice nie pozwalają mi mieć chłopaka, żadne rozmowy z nimi nie dochodzą do skutku. Nie chcę rezygnować z tego chłopaka, niby mogłabym to ukrywać, ale on nigdy nie mógłby nawet przyjść do mnie, bo rodzice pracują w domu...miałam juz kiedyś chłopaka, z którym byłam półtora roku, i musiałam z nim zerwać, gdy rodzice się dowiedzieli. Nawet będąc z kimś nie olewam szkoły, uczę sie dobrze, dobre oceny to jest dla mnie bardzo ważna sprawa, seksu tez nie planuje uprawiać, przynajmniej do 18. Bardzo mi sie spodobał ten chłopak, ale co ja mam robic? Lepiej żebym sobie odpuscila (co przyjdzie mi z wielkim trudem i bólem) czy ukrywać to przed rodzicami i nie stracić go, wytłumaczyć, ze nie bedzie mnie mógł odwiedzać w domu? Poradzcie mi cos, jestem w rozsypce po prostu....

Powiedz rodzicom wszystko to, co napisałaś tutaj - że nie będziesz zaniedbywała swoich obowiązków w szkole i w domu, że nie zamierzasz uprawiać seksu (o to mogą się obawiać najbardziej jak sądzę). Poproś ich o szansę, zaproponuj, że zaprosisz swojego wybranka do domu żeby mogli z nim porozmawiać.

No wlasnie to nic nie da. Moi rodzice maja mnie za ku***, nie mając na to żadnych dowodów, niestety. W domu tez go nie chcą widzieć, bo powiedzieli, ze po co tu ma jakiś chłopak przychodzić, nawet koleżanki nie mogą do mnie przychodzić, bo oni sobie tego nie życzą...jak dowiedzieli sie o ostatnim chłopaku to miałam piekło w domu, zostałam zwyzywana od dziwek i szmat, wiec opcja rozmowy niestety nic nie zdziała.

Masz 16 i chcesz czekać z sexem do 18. Ale ten chłopak jest od Ciebie starszy, w jego wieku w jajach się gotuje i zalicza sie wszystko co pod ręką.. w tym własną rękę. Twoi rodzice to wiedzą, boją się i dlatego zachowują jak zachowują. Postaw się w ich sytuacji.

jak nie umiesz się postawić rodzicom w kwestii tego z kim się widujesz to faktycznie nie powinnaś mieć chłopaka

Nie jest starszy, jest w moim wieku.

Rodzice mają rację,

a od jakiego wieku rodzice by ci pozwolili mieć chłopaka ? Może z nim właśnie pogadaj, powiedz mu, że masz takich a nie innych rodziców i że możecie się spotykać tylko ukradkiem do momentu 18nastki(czy tam innego wieku). Jak kocha cie to zrozumie, jeżeli nie - to nie masz czego żałować. Faceci, którzy odpuszczają gdy pojawiają się komplikacje nie są warci uwagi, wierz mi na słowo dziecko

w sumie też bym się cholernie bała jakbym miała córkę i zaczęłaby się ona bujać z jakimś małolatem (że zrobi jej dziecko, że ona się opuści w nauce) i często to właśnie tak wygląda - obawy rodziców są uzasadnione, wiem, że ci przykro ale zdążysz się jeszcze 100 razy zakochać ;)

Jakie zjeby. Oni nie martwia się o ciebie tylko o swój tyłek. Są prości i pewnie cię zrobili na 2 spotkaniu. Spotykaj się z chłopakiem ukradkiem. Rodzice nie muszą wszystkiego wiedzieć.

Możesz też rodziców postawić pod ścianą, że chłopak jest z Twojej szkoły, Twojej klasy i że i tak i tak będziesz się z nim widywać co dziennie w szkole. Przecież nie przestaną Cie wysyłać do szkoły a zmiana w trakcie roku szkolnego to nie taka prosta sprawa. Możesz też powiedzieć też np. "czy wolicie, żebym się z nim spotykała ukradkiem?" Bo przecież nie są w stanie trzymać 16letniej dziewczyny 24/24 pod kluczem. Znajdź patent na starych - choć osobiście odradzam ci "miłość" w tym wieku. Moi rodzice mnie krótko trzymali w tych sprawach - dziś jestem im za to wdzięczna. Koleżanki co się prowadzały z gimnazjalnymi miłościami zostały same z dziećmi a ja mam super męża poznanego dopiero po studiach.

Jakby sie tak o mnie martwili, to w rozmowie nie leciałyby k***y na mnie. I nie tylko z chłopakami nie moge sie spotykać, z koleżankami tez ledwo moge wyjść, bo uważają, ze do ukończenia 18 lat nie moge nigdzie wychodzić bez ich nadzoru (wiem, chore). A swój rozum mam i wiem, ze jestem za młoda na seks, zreszta zaznaczyłam to w swojej pierwszej wypowiedzi.

masz posranych, toksycznych starych i musisz to przeżyć. Ucz się dobrze, dostań się na studia, wyprowadź się z chaty (najlepiej do innego miasta) i się ułoży - wbrew pozorom to nie tak długo jeszcze. Nie ma innej rady.