Gdyby wasze dziecko okazało się homo to byście je wysłały na leczenie ?

grupy katolickie organizują takie terapie

leczyć można choroby..ewentualnie spróbowałabym z grupami katolickimi :P

Może jeszcze księża je prowadzą? Kościół zamiast interesować się orientacją seksualną ludzi powinien zacząć od leczenia księży w swoich szeregach najlepiej przez kastrację, bo tam jak nie dzi/wkarze z piętnastoma kochankami i dziećmi na utrzymaniu kurii to gwałciciele i pedofile.

Leczyłabym homeopatią :D Też by nie pomogło, ale przynajmniej by nie zaszkodziło :P Szczerze mówiąc najbardziej bym się obawiała, że dziecko może być nieszczęśliwe, mieć problemy w społeczeństwie. Sama orientacja nie byłaby dla mnie problemem.

Tak wyslalabym na leczenie. Homoseksualizm to choroba...podobnie jak zoofilia czy nekrofilia. Inni lubia rznac zwierzeta a jeszcze inni osobnikow tej samej plci. To skrzywienie psychiczne i nie ma co sie oszukiwac. Najgorsze ze ta choroba zmienia sie w trend...dzisiaj bycie homosiem to bycie cool. Az strach dzisiaj byc przeciwnym homosiom bo swiat zmierza do tego ze kazdy kto uwaza ze to zle, jest linczowany i uznawany za nietolerancyjnego. Homosie probuja nam wmowic ze to z nami cos nie tak a z nimi jak najbardziej tak. Paranoja.

Magsss - szkoda, że takie osoby jak ty mają dzieci... Jestes na równi z tymi waśniewskimi z sosnowca :O

Wysłałabyś na leczenie do kościoła? Gratuluję :D tam na pewno "wyleczą"

Myślę, że nie chodziło o kościół, ale np. Stowarzyszenie Psychologów Chrześcijańskich czy coś podobnego. Tam, owszem są duszpasterze, ale są wykwalifikowani lekarze i terapeuci. Homoseksualizm jest skutkiem zranień emocjonalnych, psychicznych, z których terapia może pomóc się wydobyć. Gdyby chodziło o dziecko niepełnoletnie, też bym zaprowadziła do takiej poradni. Gdyby było już dorosłe, to samo by zdecydowało, ja bym owszem radziła. Nie wyrzuciłabym z domu czy coś takiego, akceptowałabym w nim człowieka i własne dziecko, ale nie homoseksualizm.

zastanowilabym sie nad otoczeniem i wplywem tego, z czym dziecko ma/mialo do czynienia.. w momencie narodzin psychoseksualnosc jest niezroznicowana, zroznicowanie powstaje pod wplywem roznych doswiadczen dorastania.

Z jednej strony chcialabym sprobowac nakierowac dziecko na heteroseksualnosc.. ale z drugiej czy dziecko bedzie szczesliwe po?.. czy zagubione i 'zmuszone'.. moze pozniej bedzie zyc podwojnym zyciem i oficjalnie byc przykladnym mezem a w piatki wieczor zamiast piwa z kumplami bedzie w hotelu 50km dalej pukac w czoko-oko, wracac i czuc sie jak najgorszy czlowiek bo oszukuje wszystkich i krzywdzi rodzine... A prawda w koncu wyjdzie i najgorszy w tym wszystkim bedzie brak akceptacji do siebie samego i nienawisc do siebie samego...

Zaakceptowalabym to. Kocham mojego syna i nie miałoby to wplywu na moje uczucie. Napewno potrzebowalabym czasu na odnalezienie sie w nowej sytuacji ale wspieralabym moje dziecko.

A gdyby twoje dziecko gustowaloby w osobach innych ras np. Murzynach to wyslalabys je na leczenie? Albo np. Dlatego ze ty lubisz kolor zielony a ono czerwony? To byloby wymuszenie na dziecku bycie kimś kim nie jest

a niby jakim "leczeniem" można zmienić czyjąś osobowość? Może od razu na stosie palić, bo dziecko jest "inne"? Ciekawe, że księży z pedofilii nie leczą i homoseksualizmu. I jakoś nikt za bardzo w to nie ingeruje :(

Taka terapia to nie jest dążenie do stania się kimś, kim się nie jest, ale-przeciwnie, to powrót do tego, kim się jest, a co zostało zagubione. Mężczyzna rodzi się mężczyzną i nim jest. Czasami doświadczenia blokują w nim zdrowe przeżywanie męskości i sprowadzają na drogę homoseksualizmu. Wtedy terapia może naprawdę skutecznie pomóc człowiekowi wrócić do samego siebie, do swojej tożsamości. To nie jest krzywdzenie. Wręcz przeciwnie. Związek homoseksualny da najwyżej pozór szczęścia, bo będzie przypieczętowywaniem zranień zamiast ich uzdrowienia.

lilialuiza - rozumiem że byłaś lesbijką i terapia powróciła cie na właściwe tory? Jak można wypowiadać się na temat, o ktorym nie ma się zielonego pojęcia?

Homoseksualizm jest uwarunkowany genetycznie, był, jest i będzie, nie mamy na to wpływu. Dla mnie śmieszne jest twierdzenie, że to kwestia mody. Modne mogą być spodnie czy fryzury. Nawet gdybym słyszała codziennie, ze homo to jedyna słuszna droga, nigdy nie poszłabym do łóżka z kobieta, bo mnie to odrzuca. I tak zareagowałaby prawie każda osoba hetero. Piszę "prawie", bo sądzę, że jest jednak część osób, które zrobiłby to z ciekawości czy innej przyczyny, której nie jestem w stanie ogarnąć. Nie wysłałabym syna na żadne leczenie, bo bałabym się, że zrobią mu na nim wodę z mózgu i wmówią, ze jest hetero tylko pod wpływem matki/ojca/babci/wujka wydaje mu się, że jest homo, a potem ożeniłby się i był nieszczęśliwy.

Nie da się wyleczyć homoseksualizmu, tak samo jak nie da się nikogo na niego "namówić". Dziecko wychowywane przez dwóch ojców albo dwie matki, nie będzie przez to osobą homoseksualną.

Homoseksualistą nikt się nie rodzi! Staje się nim pod wpływem zranień. Wiem, że czasami to trudno zrozumieć, gdy ktoś coś mocno czuje, ale to są po prostu chore uczucia. Tak, jak trzeba zareagować, gdy noga się złamie, tak też wtedy, gdy coś "pęknie" w uczuciach. Nieszczęśliwy to będzie człowiek prędzej czy później w homozwiązku, bo żyje wbrew swemu człowieczeństwu, swojej płciowej tożsamości. Mężczyzna do mężczyzny nijak nie pasuje-nie ma otworu na penisa. O***t nim nie jest, bo to nie jest narząd płciowy. Mężczyzna fizycznie pasuje do kobiety. Jeśli jego uczucia mają z tym problem, powinien iść na terapię. Poczytajcie stronę fundacji "odwaga", która pomogła takim ludziom wyjść ze swojego zaburzenia.

Gej lesba itp lepiej to jak pedofil

lilia, reagować to trzeba na takich ludzi jak ty.

Ja nigdy nie będę przyklaskiwać zboczeniom seksualnym i uważam że to jest popapraństwo że media próbują wciskać społeczeństwu kit że to jest niby normalne. Nie. To nie jest normalne. Jest to patologia

Ja bym zaakceptowala mojego syna geja. Kocham go. Co innego gdyby krzywdzil innych ludzi czyli byl jakims pedogilem albo g****icielem. Tego bym nigdy nie zaakceptowala i chyba by mi serce peklo ze wychowalam kogos tak zlego.

jedyne co ewentualnie mozna,to pozwolic sprawdzic czy aby na pewno i tyle, chociazby rozmowa glebsza z seksuologiem itd. Grunt to byc soba i juz. A milosc nie opiera sie jedynie na seksie jakby nie by;lo

Rzecz w tym, że gejostwo nie jest byciem sobą-jest zaprzeczaniem swojej tożsamości.

lilialuiza - juz sie wypowiedzialas i starczy. Ty masz takie zdanie, bo tak ci się wydaje i ok. Pozwol innym miec inne zdanie, poparte naukowymi badaniami. A nie tym, co tobie się wydaje. To że ma wypustke a nie otwor plciowy stanowi jego tozsamość??? Mnie sie wydawalo ze ten otwor (jak sie wyrazilas) glownie do porodu sluży :D Chyba slyszlas o tym, ze kobiety nie tylko po misjonarsku sie kochają? I nie tylko w "otwór płciowy"? Chyba że dla ciebie każde inne zachowanie seksualne oprócz misjonarskiego tez jest zboczeniem, które trzeba leczyć?

Związki hetero też bywają wyuzdane. Co nie znaczy, że to jest ok.

lilaluiza - uwielbiam takie osoby jak ty:/ Które sprawiają wrażenie, że dobrze znają temat, mają milion argumentów, potrafią się dobrze wysłowić, ale nie mają racji. Polemizować z twoimi argumentami nie zamierzam, bo nie ma to sensu, gdyż jesteś tak przekonana o świętej słuszności swoich poglądów, że nawet nie dopuszczasz do głowy możliwości, że może być inaczej. I serdecznie współczuję twoim dzieciom (jeśli je masz), bo z takimi autorytarnymi zapędami na pewno nie pozwalasz im na to, by miały inne zdanie niż ty. A co do samego tematu: nie, nie leczyłabym dziecka, gdyby okazało się być lesbijką/gejem. Nie mam problemu z akceptacją homoseksualistów, jak również chciałabym aby moje dziecko było szczęśliwe. A szczęśliwym można być tylko akceptując siebie i żyjąc tak jak się chce żyć.

"lilialuiza84 dziś Związki hetero też bywają wyuzdane. Co nie znaczy, że to jest ok." Hehehehe... Dobre:) Bo przecież jedyne akceptowalne zachowania seksualne, to takie, które tobie odpowiadają, a wszystko inne, już jest złe. Taaaaaaaaaaaa.... Jedyna mądra, jedyna oświecona... Różnica między nami jest taka, że ja nie zaglądam ludziom pod kołdrę, w tym również nie zaglądam tobie. I choćbyś miała np. nie wiem jak nudne życie seksualne (w mojej ocenie) to nic mi do tego, bo to twoja sprawa. I nie chcę, aby ktokolwiek zaglądał pod moją kołdrę, bo to moja sprawa. Szkoda, że inni wtykają nos w nie swoje sprawy.

lilialuiza ty zakonnicą jesteś?

Haha wszyscy ją już chyba pytają czy jest zakonnicą łącznie z jej własnym ginekologiem ;]