mieszkanie z dzieckiem w kawalerce

Dziewczyny mam dylemat i to ogromny. Wracamy z zagranicy by rozpocząć budowę domu i mam dylemat bo mamy małe dziecko - 2,5 roku i mąż nalega byśmy zamieszkali w jego kawalerce skąd miał by bardzo blisko do budowy a ja z kolei uważam, że kawalerka nie jest odpowiednim miejscem dla małego dziecka, i wolała bym mieszkać w domu u rodziców oddalonym ok 100 km od miejsca budowy. Mąż się złości bo przez to widywali byśmy się tylko w weekendy i nie bierze pod uwagę faktu, że takie dziecko potrzebuje mieć swój kąt a w tej kawalerce zwyczajnie nie ma miejsca na dziecko. A mąż na to kontra, że bardziej potrzebuje ojca niż swojego pokoju. Wynajęcie większego mieszkania graniczyło by z cudem bo to malutkie miasteczko, gdzie mieszkań do wynajęcia praktycznie nie ma. Doraźcie proszę, kto w tej kwestii ma racje bo już nie wiem co robić. Dla mnie mieszkanie w kawalerce z dzieckiem to zachowanie patologiczne ale może się myle.

Wazne by rodzina byla razem, dziecko za rok i tak nie bedzie nic pamietac.

tylko, że boje się że córka mi w tej kawalerce zdziczeje

Chyba przesadzasz. Nie dramatyzuj. Nic jej nie będzie. To nie nastolatka żeby musiała mieć swój pokój. Wystarczą jej rodzice i jej zabawki.

nie zdziczeje bo bedzie czasto uciekac na dwor - w kawalerce wszyscy sobie siedza na glowie sila rzeczy ale miejsce na swoj kat chyba jest z tego co wiem w takich lokalach pare katow sie znajdzie

A co miałoby być przyczyną takiego zdziczenia akurat w kawalerce? Bo nie rozumiem :D

Przesadzasz, ja bym wolała z mężem w kawalerce, przecież to rozwiazanie tymczasowe, dziecko nie zdziczeje jeśli mama nie zdziczeje :) do rodziców czasem możesz pojechać na pare dni

Popieram męża. Dla takiego małego dziecka nie ma większego znaczenia czy ma swój pokój czy nie. I mąż ma rację, że ważniejsza jest obecność ojca niż własny pokój, tym bardziej, że dziecko jest małe, a sytuacja przejściowa.

Kochana,znam rodzine,ktora mieszka w kawalerce z trojka dzieci...14 l.,6l.,i 3 l.wiec twoj problem wydaje sie znikomy

Pojechała za granice, zarobiła parę groszy i już meiszkanie z dzieckiem w kawalerce to patologia :( Dziewczyno, czy ty w ogóle wiesz co to patologia?

Popieram męża

Ja też popieram męża tym bardziej że to tymczasowe rozwiązanie.

Mieszkanie w kawalerce to patologia? Wow, bylam w patologii!!!

ale przeciez to mieszkanie w kawalerce byloby tymczasowe. Dziecko ma dopiero 2,5 roku. Popieram meza. Wolalabym tez mieszkac z mezem i dzieckiem niz u rodzicow bez meza. (przy okazji takie widywanie w weekendy tez kosztuje...przeciez maz nie doleci do ciebie na latajacym dywanie:P) Maz ma racje.

ale ja piszę o kawalerce gdzie jest tylko jedno całe pomieszczenie w którym jest aneks kuchenny i pokój i łazienka to wiadomo osobno. ja sobie tego nie wyobrażam jak tak można mieszkać. Nawet za bardzo nie ma gdzie jej łóżka wstawić, o kącie na głupie zabawki nie wspomne. a z wyjściem na dwór też nie taka fajna sprawa bo jak przyjdzie zima nie będę siedzieć cały dzień z dzieckiem na podwórku

a nadto nie wyobrażam sobie życia intymnego w takim wypadku. seksic się na pralce dzień w dzień?

Autorko, Ty i bez tej kawalerki jestes patologia.

To po co sie nas o zdanie pytasz, skoro decyzje juz dawno podjelas sama?

autorko,nie sluchaj tych bzdur,oczywiscie,ze 2,5 latek to juz cakliem kumate dziecko.posypie sie wam zycie intymne,sytuacja niby przejsciowa a dziecko rosnie...ja tam patrze ze swojej perpektywy,ja mialam swoj pokoik,moje dziecko tez ma.tu sie wypowiadaja ci,ktorzy mieszkali z rodzocami w 1 pokoju i sie naogladali niewiadomo czego,wiec dla nich to standard:O

tak...a jak sie przeprowadzi do rodzicow, to zycie intymne jej sie nie popsuje :O haha beda sie bzykac w sobote o 21. ;) autorko, z tego co piszesz, to ty juz podjelas decyzje, by byc u rodzicow. wiec po co pytasz o nasze zdanie?

bo się ciągle waham...

wygodnicka z ciebie , rok nie przemęczysz się przy mężu i dziecku tylko jak sa problemy juz za mumusi spódnicą sie chowasz ? skąd biorą się takie puste paniusie , byc może brak wychowania zrobił z ciebie paralitke zyciową kaleke

Również jestem zdania, że mąż ma racje. Ja tam nawet bym się nie zastanawiała. Jest to sytuacja przejściowa, później będziecie mieć swój kąt i dziecko. Powinniście się razem wspierać a wiem, że budowa to spore wyzwanie, dużo nerwów i na pewno mąż będzie potrzebował Twojego wsparcia. A na odległość to już nie to samo. Życie intymne też nie jest najważniejsze. Zdecydowałaś się z nim być na dobre i na złe. Jak dla mnie to masz bardzo dziwne podejście do tej sprawy. Ja za moim mężem poleciałabym nawet i na koniec świata byle by być tylko obok niego.

ta pojedzie do mamusi, mamusia obiadek ugotuje, dzieckiem w wolnej chwili się zajmie, a ona będzie leżeć i pachnieć albo latać po koleżankach :/ Mąż sobie sam ugotuje, upierze, uprasuje i pewnie jeszcze do roboty chodzi, żyć nie umierać. Żonka myśli o dziecka kącie i jego zabawkach, ale o mężu to wcale. Po co ty rodzine zakładałaś?

to ja mam zupełnie inne podejście, bo dla mnie na pierwszym miejscu jest dziecko i wiem, że u moich rodziców było by jej najlepiej. Duży dom, piękny ogród, kotek, piesek, dużo dzieci w sąsiedztwie a tata i tak od samego początku był tylko weekendowy bo wiecznie zapracowany. tu za granicą, córka ma swój pokój, śpi w nim sama, bawi się ładnie a tam to co? a mąż chciał by decydować o wszystkim za mnie bo wcale nie godzę się na budowie na tym jego zadupiu obok starej wrednej teściowej. Nigdy męża na pierwszym miejscu nie postawie bo z facetami nigdy nic nie wiadomo, sobie człowiek całkowicie nie ufa a co dopiero mężczyźnie.

Przecież do mamusi można jechać raz na jakiś czas i jeszcze męża zabrać, posiedziec ze2-3 dni.

A Ty nie bierzesz pod uwage faktu, ze taki oto maz potrzebuje tez swojej zony i odpoczynku, skoro zamierza jezdzic na budowe po pracy. Sama sobie dojezdzaj 100 km, to zobaczysz. Dziecku, zwlaszcza tak malemu, nic sie nie stanie, jesli zamieszka na jakis czas w kawalerce.

Twoja ostatnia wypowiedź zmienia postać rzeczy, Wy ogóle nie powiinyście byc razem, takie duże dzieci. On decyduje, ona kocha dziecko i swoich rodziców , no masakra. Po co budować dom?

Autorko po co Ty w ogóle wychodziłaś za mąż? Dlaczego Ty jesteś z kimś komu nie ufasz?! Dziecko potrzebuje matki i ojca! I tak jak gość (09.46) do rodziców można pojechać na kilka dni. Współczuję na prawdę Twojemu mężowi!!!

To zabieraj tego swojego dzieciaka i wypier.. do mamuski pod spodnice. Po co ci ten maz? Chyba tylko jako dawca spermy i bankomat ! I nie pitol o dobru dziecka, bo dobrem dziecka jest obecnosc i milosc rodzicow nawet w tej kawalerce, to Ty chcesz miec lepiej w d**e, bo mamacia i ugotuje i dzieciakiem sie zajmie, by coronia miala chwile dla siebie. Powiedz mezowi, co tu wypisujesz, niech podejmie decyzje, co dalej. Ja bym sie z taka franca rozstala na jego miejscu. Jego zdania nie bierzesz pod uwage, panciu? Moze on nie chce mieszkac u tesciowej? Jak Ty sobie wyobrazasz dojezdzanie tak daleko na budowe?