Do osob po 30stce co byscie powiedzieli samym sobie sprzed 10 lat ?

jaka rade zyciowa byscie sobie dali patrzac z perspektywy czasu

- ucz się jeszcze więcej - zdobądź zawód ,w którym praca będzie radością i jeszcze będą ci za to płacić - to prawdziwe błogosławieństwo :) - dbaj o relacje ze wszystkimi ludźmi , nawet tymi z którymi znasz sie przelotnie - mów ludziom ,że ich kochasz, ze są dla ciebie ważni bo czas tak szybko mija ...i my tak szybko przemijamy - wybaczaj , jeszcze , jeszcze więcej wybaczaj :)

Ja bym podał numery totka :P

gosc od totka - dobre! Ja bym sobie powiedziala zeby nabrac do siebie wiecej dystansu, spojrzec na siebie inaczej - nie poprzez przymat ciaglego osadzania, samobiczowania i torturowania poczuciem winy za wszystko. Mlodosc to piekny ale piekielnie trudny czas. Kompleksy zjadaja wtedy czlowieka zywcem, blokuja, uniemozliwiaja cieszenie sie zyciem, sprawiaja ze nie mozna znalezc w sobie przestrzeni i czlowik caly czas jest na NIE z wieloma "rzeczami".

Teraz to nie ma sensu zastanawiać się co by się powiedziało, ponieważ nie ważne jakich słów by się nie użyło i tak przeszłości się nie zmieni. Teraz będąc 30tką powinno się zastanowić co by się powiedziało temu trzydziestolatkowi/ tej trzydziestolatce mając lat czterdzieści. Jak już się człowiek zastanowi co chciałby powiedzieć to trzeba zacząć działać i wykorzystywać każdy dzień, aby wieku czterdziestu lat móc powiedzieć, że przez te 10 lat zrobiłem/zrobiłam wszystko by teraz żyło mi się lepiej i jestem szczęśliwy/szczęśliwa :)