Przez całe życie słyszałam tylko komplementy na swój temat, w dorosłym życiu

ludzie się mną wcale aż tak nie zachwycają. Dziwnie się z tym czuję. Jako dziecko zawsze byłam chwalona przez rodziców, nauczycieli, rodzinę, koleżanki i kolegów. Do tej pory czuję siębardzo wartościową, mądrą i ładną dziewczyną ale ludzie wcale się mną nie zachwycają tak jak to było kiedyś. Jedynie moi rodzice ciągle mi powtarzają, że jestem najlepsza i najpiękniejsza... Dziwne to strasznie.