Czy pozwalacie bić się swoim dzieciom?

Czy pozwalacie swoim dzieciom bić się ze sobą? Redagujcie? Oczywiście w formie zabawy Ale wiadomo, czasem taka zabawa kończy się nie zabawa.

Co za debil zadaje takie idiotyczne pytanie? Jak wychowasz tak masz! Jest nadzieja ze w przyszlości obije ci morde taki bachor

Żartujesz prawda?

My się z bratem laliśmy, rodzice nie ingerowali. Żyjemy, mamy się dobrze.

Tytuł mylący i stąd chyba te głupie odpowiedzi... Odpowiem tak- ja miałam pozwolenie rodziców na bójki z bratem, reagowali kiedy któreś z nas prosiło o pomoc. Mój synek wprawdzie nie bije się z kuzynkami, ale zdarzało się że podszedł, popchnął, pociągnął, wyrwał zabawkę- a kuzynka oddała jak potrafiła (choćby i zabawką po głowie). Bywało i na odwrót. W takich sytuacjach ani ja, ani siostry nie reagowałyśmy, bo kończyło się właśnie na tym, czyli jedno dziecko wiedziało że może się bronić, ma prawo, drugie- że za złe zachowanie poniesie konsekwencje. Generalnie uznaję zasadę że chcącemu nie dzieje się krzywda, skoro dzieci chcą się bić, niech to robią, litości, te dziecięce bójki to zwykle turlanie się, siłowanie, a nie walenie głową brata o kant stołu...

ja byłam bitym dzieckiem i tłukłam się z siostrą ile wlezie- gdy rodziców nie było w domu, moi chłopcy nie byli bici wcale i między nimi nie było też bójek, przyznam że mnie to trochę dziwiło, ale może mieli przykład od nas, rodziców- że konflikty rozwiązuje się inaczej? jak tak czytam tutaj niektóre posty, to wydaje mi się, że miałam idealne dzieci (dawali oczywiście nieźle popalić, ale to były takie dziecięce wybryki; teraz to już studenci, więc zupełnie inna bajka)

Ale mówisz o poważnych dziecięcych przepychankach czy takim kotłowaniu i siłowaniu sie w formie zabawy? Rozwiązywanie konfliktów metodą siłową to nie jest najlepszy pomysł. Pozwalam jedynie na "oddanie". Tzn. może nie jawnie- ale jeśli widzę, ze jedno drugiemu umyślnie coś zrobiło i to się broni to wtedy nie reaguję. Jeśli doszłoby do regularnej szarpaniny- przerwałabym to. Jeśli mówisz jednak o dziecięcych "zapasach" to pozwalam dopóki nie robi się niebezpiecznie, nikomu nie dzieje się krzywda i obie strony są zadowolone.

mojemu dziecku tlumacze, ze nikogo nie wolno bic. z przedszkola przyniosl durne zwyczaje, ale nie pozwalamy na to. starszym dzieciom zabraniam przepychanek, denerwowania siebie na wzajem, zabierania sobie rzeczy i w ogole uczymy z mezem takiego zachowania zeby innym nie robic przykrosci.