starsi ludzie

Głupio się przyznać, ale nie lubię starszych ludzi. Wiecznie narzekają, najczęściej nie mają nic ciekawego do powiedzenia, mają niby czas, który mogliby przeznaczyć na rozwój zainteresowań. Ale tych zazwyczaj nie posiadają. Chyba że za takie uznać by Kościół, lekarzy i wnuki:) Nic im się zwykle w życiu już nie przytrafi: nie przeżyją szalonych przygód, nie kupią mieszkania, samochodu, nic się nie zmieni. To trochę taka wegetacja, a nie życie. Wiem, że każdy taki kiedyś będzie, ale to jest przerażające. W społeczeństwie stawiających sobie cele, rozwijających się ludzi, są jakby gatunkiem podludzi. To przykre.

spoko, stary facet Cie kotku nie wyroocha bo już mu nie staje

A JAKI JEST JUŻ "STARSZY" ?

taki któremu już nie staje

A co ma mi stawać ? cycki ?

siusiak

sorry, nie było mnie chwilę. Kiedy zaczyna się starszy człowiek, nie wiem. Chodziło mi ogólnie o emerytów. 60parę, 70, 80 lat.

Za to jak ty będziesz miała 80 lat, to z pewnością będziesz się realizowała w jeździe na rolkach albo w dyskotece. Pożyjemy, zobaczymy...

nie musisz sa starsi ludzie z ktorymi rozmowa jest nie do przecenienia sa i tacy ktorzy bedac bucowaci cale zycie na starosc nic sie nie zmienili orzykro czytac ze nie spotkalas/es tych z pierwszego gatunku

"przykro czytac ze nie spotkalas/es tych z pierwszego gatunku " x bo każdy ma znajomych na swoim poziomie :)

spotkałem, np mój dziadek był taki. Ale większość to widzę tylko narzekanie i frustracje.

niestety wiem że to nie ładnie ale ja też nie przepadam za starymi i chorymi (oczywiści wiem że mnie to też czeka). W ich towarzystwie się trochę męczę, wkurza mnie jak opowiadają o serialach i tego typu pierdołach, mało jest starych ludzi którzy chodzili by do teatru, kina, muzeum czy na wystawy i mieli takie ciekawe życie i coś opowiadali. I to opowiadali nie byle jak tylko jak babcia czy dziadek z familijnego filmu (mam na myśli dziadek w ładnym sweterku, zadbany, sympatyczny mądry starszy pan) a niestety życie to nie film i dziadek to zazwyczaj trzęsący się, ze sztuczną szczęką lekko śmierdzący stary schorowany chłop. To mnie też czeka to przygnębiające.

mam taki obraz widząc mojego teścia, którego poznałam już jako chorego starego faceta. Mój jeden dziadek był fajny dr farmacji bardzo ciekawy, często w domu odwiedzali go doktoranci i studenci (jak pamiętam ) i zawsze prowadzili fajne rozmowy np. przy wigilii czy innym rodzinnym obiedzie. Jednak pamiętam to słabo gdyż zmarł jak miałam 10lat i słabo go pamiętam.

Oj nie wszyscy Ja mam 65 lat, jeżdżę na rowerze, zwiedzam świat, napije się drinka, jak widać nauczyłam się (sama) obsługiwać laptopa,póki co nie "koczuję" w przychodniach lekarskich a znajomych mam młodszych, nawet o 20 lat, chodzę w jeansach itp.