czy to jest prawdziwa przyjaciółka?

mam przyjaciółkę, którą znam od prawie 15 lat a przyjaźnimy się od prawie 10. Można powiedzieć, że znamy się jak "łyse konie". Wszystko zawsze było ok, jednak w tym roku coraz częściej zaczęłyśmy się kłócić. W dodatku to zawsze ja musiałam wychodzić z ręką na zgodę, bo co by się nie stało zawsze była moja wina. Jeśli ja coś zawaliłam- okey moja wina idę i przepraszam, ale bywało też i to nie raz, że to ona zawaliła, okłamała mnie bo jak później stwierdziła nie powiedziała mi żeby nie przyniosło jej to pecha a jak jej powiedziałam że mogła powiedzieć pobieżnie a nie od razu kłamać i iść w zaparte "że czarne jest białe" to oburzyła się że odważyłam się jej to wypomnieć i obraziła się i powiedziała że ja zawsze mam problem i jeśli mi coś nie pasuje to mogę się nie odzywać. i znów ja musiałam wyciągnąć rękę na zgodę dla świętego spokoju. słowa "przepraszam" nie usłyszałam od niej jeszcze nigdy, podczas gdy ja jak zawinię zawsze przeproszę, lecz moje przeprosiny czasami miałam wrażenie że ma w d.upie., nigdy nie zwróciła na nie uwagi. Ostatnio zauważyłam że gdy nawet coś mi nie pasuje w jej zachowaniu to się w tym temacie nawet nie odzywam bo chyba się boję że się obrazi i znów będzie to moja wina bo przecież mi zawsze coś nie pasuje ona jest święta

Witam w prawdziwym swiecie. Nie idealizuj przyjazni, bo masz za duze oczekiwania. Nie ma 100% lojalnych ludzi na swiecie. Kazdy jest po trochu egoista, a taka przyjazn do grobowej deski zdarza sie bardzo, bardzo rzadko......czasami nigdy. Kazda znajomosc powinna byc oparta na kompromisach i akceptacji czyjis wad, u was tego brakuje. Chyba jestes jeszcze bardzo mlodziutka, bo takie klotnie i przekomarzanie sie o byle co znam z podstawowki. Pamietaj, ze ludzie zmieniaja sie cale zycie. To co odpowiadalo ci 5 lat temu nie musi odpowiadac ci teraz. Zycze wiecej dystanu do siebie i psiapsioly.