Moje dziecko widzi ducha

jestem osoba niewierzaca ( w tym sesie ze nie wierze w Boga ani w duchy ale z racji tego ze nie mam 100% pewnosci to wole byc ostrozna:) ) kilka tygodni temu zmarla bardzo bliska mi sosba , zmarla okolo polnocy a syn mojego brata ciotecznego rano oznajmil wszystkim zadowolony ze dziadek byl u niego w nocy i go poprzytulal . wyobrazcie sobie jakie mielismy miny a zarazem lzy w oczach

Ja wierzę w duchy, bo miałam parę dziwnych przeżyć z tym związanych i nie tylko ja, ale tez np. moja mama i babcia. Od razu napiszę, ze nikt mi w czasie dzieciństwa nie opowiadał o tym, dowiedziałam się, że mama i babcia miały takie sytuacje dopiero jak sama się zwierzyłam w wieku 12 lat mamie. Może to u nas rodzinne:) jednak jako dziecko nie miałam takich "przyjaciół" ani nie wpadałam w taki dziwny stan jak moja córka. Stąd też mój niepokój, a zarazem spokój, bo ja się duchów nie boję.

prosiłam córkę by spytała "koleżankę" czy może pomóc w odnalezieniu mamy, że ja jako mama też moge pomóc, ale podobno ta dziewczynka odpowiada, że mama wróci "jutro". I to "jutro" jest codziennie. Tak jakby "dziewczynka"tkwiła w czasowym zawieszeniu. Z drugiej strony ja dopatruję się w tym związku z moimi snami, ale mąż mówi, że jestem przewrażliwiona.

Poszukaj chociaż w internecie historii zwiazanych z twoją miejscowością. Moze bedzie cos podobnego do twojego snu. I moze zapytaj córkę o imie kolezanki. Moze to da ci jakis trop i pod tym kątem szukaj w internecie

Sama napisałaś, że wierzysz w duchy. Swoją wiare przekazałaś dziecku, ono wszystko chłonie. Naopowiadałaś dziecku, żę duchy istnieja i teraz dziewczynka wyobraża sobie różne rzeczy. Wyluzuj:D duchów nie ma:D to tylko twoja wyobraźnia:D

Ja widzę związek między pani snami a ta dziewczynka. Pani z śnie jest inna kobieta, możliwe że matka tej dziewczynki, na końcu umiera, pewnie jej mama też zmarła.. mówiono dziecku że mama jutro wróci ale nie wróciła, dziecko zmarło pewnie jako dorosły człowiek a teraz objawia się ponieważ czeka na matkę która miała jutro wrócić

O miejscowości szukałam, ale nic konkretnego nie znalazłam. Imie "koleżanki" znamy, ale jest ono tutaj tak popularne, że praktycznie co 3 się tak nazywa. Nigdy córce o duchach nic nie opowiadałam. Ona ma 4 lata, myslisz, że na dobranoc jej serwowałam opowieści o duchach? To, że wierzę w duchy nie oznacza, że córce o tym opowiadam i nie słyszała też o nich w moich rozmawach z mężem, bo nie poruszaliśmy tego tematu wcześniej.

A jak sie mama nazywa? Zapytaj o to . Moze idz do miejscowej biblioteki i poszukaj archiwalnych lokalnych gazet.

Też tak myslałam, że jest związek między tymi snami, a tym co widzi córka. Ja w snie jestem kobietą, która jest z mężczyzną, czuję, że mu ufam, jest wszystko takie niby cudowne. To mi się śni na raty np. raz to jak jesteśmy w tym domku i idziemy na spacer po lesie, jestem zakochana, szczęśliwa. Kilka ni później sni mi się jak robimy zakupy w pobliskim sklepie, widzę w śnie wyrażnie wnętrze sklepu, ekspedientkę, drogę, którą wracamy. Potem mija np. tydzień i śni mi się jak uciekam, biegam dookoła domu aż w końcu on mnie dopada i morduje, ale mimo, ze wiem, iż jako ta kobieta umieram to nie wiem w jaki sposób. Potem tylko widzę jak mężczyzna odjeżdża samochodem. Tak, wiem, napiszecie, że jestem nienormalna;)

pytałam córki o imię tej "mamy", ale ona mówi, że koleżanka mówi tylko o niej mama.

A jakiegos elementu ze snu nie kojarzysz w w rzeczywistości? Wiesz w jakich mniej więcej latach dzieje sie twój sen? Zawsze to jakis punkt zaczepienia. Ja wierzę w takie rzeczy i szukalabym do skutku rozwiązania tej historii. Twoje sny i to co widzi dziecko są moim zdaniem powiazane.

z rzeczywistością kojarzy mi się tylko to uczucie zaufania, bezpieczeństwa. Czuję się w tym śnie jak ja gdy byłam z mężem w fazie związku, taki błogi stan, fascynacja. To jedyne w czym widzę coś powiązanego z tym co przeżyłam. Co do lat, to nie mogą to być lata wcześniejsze niż 80, bo widzę wyraźnie produkty na półkach sklepowych, widzę co jako ta kobieta wkładam do koszyka. I co najciekawsze nie wiem jak wyglądam, ale wiem, że mam w tym śnie długie czarne włosy. Pamiętam tez wyposażenie domku w lesie, obraz, drewniane ściany i taka śmieszna zielona kanapa. Dziwne to, być może to tylko sny, a to co córka "widzi" to odrębna sprawa.

autorko ale mnie wystraszylas. nie zasne teraz chyba. Ale chyba to jeden z najciekawszych tematow ktore sa tu ostatnio. mieszkam w szwecji i wiele slyszalam o nawiedzonych domach. My na szczescie mieszkamy w nowym bloku.

Też mnie poruszyła ta historia, może nie wystraszyła, ale wywołała ciarki na całym ciele podczas czytania tego tematu

przepraszam jeśli kogoś wystraszyłam, nie to miałam na celu:) Domyślam się też, że mało kto ma podobne doświadczenia, ale nie wiedziałam gdzie się wygadać.

Mnie tez wystraszyla ale i zafascynowala. Autorko a moze poszukaj wśród osób zaginionych z twojego regionu tej kobiety ze snu. Wiesz ze miala czarne wlosy i byly to lata 90/80. Moze naprawde ta kolezanka czeka na matke a ona zginela i ty to widzisz. Moze to jest moja nadinterpretacja ale jesli obie rzeczy zbiegly sie w czasie cos w tym musi byc.

fascynujące, uwielbiam takie historie, zwłaszcza gdy są z życia wzięte - wywołują jednocześnie niepokój i chęć rozwikłania zagadki wierzę, że twoje dziecko naprawdę coś widzi, wiele czytałam o tym, że dzieci mniej więcej do 6 roku życia mają dar widzenia tego, co znajduje się gdzieś poza naszym wymiarem

poszukałabym, ale nie mogę, bojak pisałam nie widzę we śnie twarzy tej kobiety, bo nią jestem. Wiem, że miała czarne, długie włosy, bo we śnie widziałam jak mi opadały. To tyle. Nie wiem nic więcej prócz wyraźnego domku w lesie, półek w sklepie, obrazu i kanapy w domku. Mężczyzna w śnie jest, ale ja go czuję we śnie, a nie widzę wyraźnie. Nie wiem jak wygląda, samochód tez nie wiem jaki jest, ale na pewno niebieski. Sny jak wiadomo są niewyraźne.

Dzieciak zmyśla, a ty masz normalne sny. Ja pierdziele, chyba z nudów wam się ludzie we łbach miesza i doszukujecie się nie wiadomo czego w normalnych sprawach.

Co ci szkodzi zobaczyć czy nie zaginęła kobieta z dlugimi czarnymi wlosami? Moze będzie taka i będzie wzmianka o córce

podejrzewam, że moja "senna zagadka" nie zostanie rozwiązana, bo życie to nie film;) A co do córki to nie wiem jak będzie, ale chyba do psychologa musimy się udać. Muszę się przekonać, że wszystko z jej posychiką jest w porządku. A jeśli naprawdę widzi ducha to mam nadzieję, że to nic groźnego.

Owszem, jak pisałam byc może to wyobraźnia córki i moja nadinterpretacja. Kobiet z długimi czarnymi włosami zaginęło w latach80-90 mnóstwo.

ale fajny temat

nie fajny a straszny. Jak mozecie mieszkac w tym domu? a potem znowu bedzie jakies niewyjasnione morderstwo

nie mamy co robić tylko się mordować;) Dzięki, ale inaczej wykorzystamy wolny czas:P

Wszystkie jestesmy ciekawe co dzis ci sie w nocy przysni! Rano napisz koniecznie. Musiimy rozwiklac te zagadke. I my, mamuski z kafe ci w tym pomozemy

bywa, ze dzieci widza duchy poniewaz sa bez grzechu - podobne slowa uslyszala moja mama od ksiedza, gdy przyszla poradzic sie do niego w podobnej sprawie, zaraz po tym jak zobaczylam swojego niezyjacego chrzestnego. Wiem, ze nigdy sie nie balam, ze nie mialam czego. Twoja corka zapewne zaufala tej malej dziewczynce, bo wie, ze z jej strony nic zlego jej nie grozi. Byc moze sa w podobnym wieku, hm max 6 lat?. Corka mowila ci w jakim wieku jest ta dziewczynka ? Jak czesto pojawia sie ona? Miedzy innymi z tego wlasnie wzgledu pogadalabym z psychologiem. Z czasem takie odwiedziny moga wydac sie meczace. A to, co sie mowi, o modlitwie to faktycznie, posiada sile i profilaktycznie przydaloby sie w takich okolicznosciach odmowic. Ewentualnie zostawic w pokoiku u malej krzyzyk, sw obrazek , cokolwiek - tak dla pewnosci i obserwowac. Zreszta historia ta, sama w sobie jest dosc smutna, dziewczynka czeka na mame, zapewne steskniona i smutna, czeka z nadzieja, ze przyjdzie na pewno. Tymczasem co wydarzylo sie na prawde ? hmm

A nie mozesz zapytac poprzednich wlascicieli czy nie mieli podobnych snów czy innych zjawisk?

Skąd jestes jakie miasto? Moze kazda cos pogrzebie w necie.

Mieszkam w Anglii , w duchy nie wierzylam nigdy , ale ze dwa lata temu widzialam cos dziwnego. Dzieci chłopiec i dziewczynka w strojach wiktoriańskich z skórzanymi plecakami tornistrami jak dosłownie zagubieni w czasie szli uliczka, dziewczynka uśmiechnęła sie do mnie i mnie minęli , obejrzałam sie a oni przeszli kilkanaście metrów i zniknęli we mgle.