możecie mnie zjechać za to co powiem ale muszę się wygadać

miałam chłopaka, krótko ale pokochałam całym sercem. Pokłóciłam się z nim, nie mogłam wytrzymać jego zachowania, mówił że jestem dla niego najważniejsza, że nigdy mnie nie skrzywdzi a robił zupełnie coś innego. Nie wytrzymałam jak zaczęłam podejrzewać, że kocha byłą... wykrzyczałam mu, że to nie fair, że bawi się moimi uczuciami. Wtedy usłyszałam tak dużo obelg na swój temat. Dzisiaj się pozbierałam, staram się nie myśleć o przeszłości. Niby jestem szczęśliwa ale.. no właśnie- zorientowałam się, że nie potrafię tak jak dawniej np. płakać ze śmiechu, wygłupiać się.. kiedyś byłam bardziej wesoła. Czuję jakby zabrał ze soba kawałek mojego serca. Chciałabym móc się kiedyś tak beztrosko śmiać.. Dodatkowo się zadręczam bo nigdy nie potrafił nawet mnie przeprosić ''po Bożemu'' nie chcę wyjść na materialistkę ale nie dostałam nawet kwiatka, ani szczerego przepraszam w oczy. Tylko wydukane po pijanemu, po kilkunastu miesiącach od tego wszystkiego ''przepraszam'' smsem. Czuję się jak ostatnia... która nie zasługiwała nawet na przeprosiny. Ciągle mi przykro, słucham tylko jak moje koleżanki są traktowane a czym ja mam się chwalić?? czuję się nic nie warta.. przepraszam ale musiałam

Nic nie szkodzi

kto mni teraz wyp*************i?

bylo .minelo.

Proszę bardzo ale jeszcze nie raz dostaniesz od życia kopa w siedzenie i takie problemy będziesz wspominać jako te mniej znaczące

wiem ale i tak mi ciężko

albo chociaz pusie wylize

"on mnie bardzo skrzywdził, już się nie uśmiecham, oj ja biedna". Ok rozumiem że Ci źle, ale robienie z siebie męczennicy jest bardzo odpychające. Nie bądź taka.

ja tez nie moge byc z kims kto mi sie b.podoba.

nie robię z siebie męczennicy. Nigdy się nie skarżyłam do nikogo na ten temat. Po prostu sama to zauważyłam, że się zmieniłam. Wcześniej nie płakałam na filmach romantycznych, wręcz mnie to śmieszyło. Teraz inaczej reaguje na pewne rzeczy, stałam się cholernie wrażliwa i łatwiej doprowadzić mnie do płaczu.

trzeba sie z tym pogodzic.

Znam ten ból! Ja nie doceniałam faceta, bo też olewał mnie, nigdy nie dał kwiatka, umawiał się zinnymi. Zamienił mnie na inną, a ja bardzo tęsknię i żałuję, że wielce czułam honor. Bezsensu. Życie już nie będzie takie samo, ale trudno,,,

tez za kims tesknie.

pogodzić? nie wiesz jak... mam się pogodzić z tym że ktoś mnie tak potraktował? dla mnie nie jest to możliwe. Może mogłabym gdyby nie fakt tego, że mnie to cholernie zmieniło. W zasadzie wszystko w moim życiu..