Od czego zależy szybkość porodu? Dlaczego niektóre rodzą tak szybko?

A niektóre po 20 godzin męczą się w bólach. Jak sprawić, żeby mój poród był szybki?

Kiedy widzę pacjentkę do porodu, która panikuje, jest zestresowana i zachowuje się jak sparaliżowana praktycznie zawsze ma albo ciężki poród, albo cc wynikającą z zagrożenia życia dziecka/matki. Dziecko rodzone przez zestresowaną, spanikowaną mamę szybciej się męczy, często ma problemy z oddychaniem itp. Kobiety opanowane, spokojne i rzeczowo nastawione na poród zazwyczaj przechodzą przez niego dużo lepiej, jest mniej bólu, komplikacji i poród jest krótszy. Wszystko przez to że panika i stres wywołują napięcie wszystkich mięśni w ciele kobiety, nie pozwalają jej wsłuchać się we własne ciało. Stres powoduje wzrost tętna i przyspieszenie oddechu co też nie pomaga dziecku. Ciało podczas porodu samo najlepiej wie jak się zachować. To bardzo skomplikowany proces m.in hormonalny. W kolejnych etapach porodu działają inne hormony, a kobieta czuje wewnętrznie co ma robić. Np. w fazie partej czuje przymus parcia. Gdyby więc każda kobieta przestała się nakręcać i panikować, a zamiast tego podeszła do tematu spokojnie i wsłuchała się w siebie, nie byłoby żadnych urojonych tokofobii. Tokofobia to nie tylko strach przed porodem, ale także ciążą i współżyciem. Kobieta z tokofobią obawia się współżycia, unika go, obsesyjnie dba o antykoncepcję, a jak zajdzie w ciążę to czuje wewnętrzny przymus pozbycia się jej. Uważam że ktoś decydujący się świadomie na dziecko i ciążę, nie ma tokofobii.Położna X 2014.11.28 gościu z 10:27 ja też jestem położna i zgadzam się z Tobą w 100% Rodzące zamiast sie skupić histeryzują płaczą drą się na położne na lekarza, są wulgarne, zaciskają nogi gdy dziecko już jest w kanale rodnym w ogóle nie słuchają co się do nich mówi a potem mają pretensje, nie rozumieją że same sobie szkodzą, nie przygotowują się do porodu nie robią masażu krocza a potem pretensje że krocze pękło. Też uważam że tokofobia istnieje ale gdy kobieta unika współżycia i ciąży, a w przypadku autorki to wymówka bo nie chce rodzić naturalnie X śżona hakera 2014.11.28 Bardzo mądry wpis o 10.27.. Nie mam nic wspólnego z położnictwem, ale przygotowywałam się do porodu fizycznie i duchowo. Bałam się porodu, oczywiście, że tak. Ale gdy wszystko się zaczęło to starałam się być w miarę spokojna i bardzo aktywna (piłka, drabinki itp.). Miło wspominam poród.

Po pierwsze geny, po drugie odpowiednie przygotowanie się do porodu, i daleko w tyle po trzecie szczęście.

Kiedys slyszalam ze duzo ruchu w ciazy ulatwia porod ale to chyba nieprawda...

W szpitalu mi powiedziano że pierworódki rodzą dłużej i rzeczywiście Z drugą córą to były dwie godziny a z pierwszą dwadzieścia!

Ja pierwszy porod mialam 5cio godzinny.Drugi porod 4i pol godz.Moja matka urodzila trojke dzieci i tez miala w miare szybkie. Caly porod trzymalam sie ok ,skakalam na pilce do 8cm .Krzyczalam ,ale to pod koniec przy partych ,bo wtedy mi bylo latwiej przec.