Chciałam Wam serdecznie podziękować. Dzięki Wam coś do mnie dotarło.

Założyłam dzisiaj i parę dni temu temat o wbijającej się na święta rodzinie i o tym, że rujnują wszystkie moje plany. Dzisiaj z tego powodu ryczałam. Jestem najmłodsza w mojej rodzinie i zawsze wszyscy mnie tak traktowali mimo tego, że jestem już po 30tce, ciągle czuję się jak 15letnia gówniara, z którą nikt się nie liczy, którą każdy przestawia z kąta w kąt. I dzisiaj jak się tak zryczałam, poczytałam wasze komentarze. Potem spojrzałam w lustro i powiedziałam do siebie "co ty ze sobą robisz, wyglądasz teraz dokładnie tak, jaką chcieliby cię zobaczyć". I wiecie co? Zmotywowałyście mnie. Wykonałam 2 telefony - do rodziców i rodzeństwa. Postawiłam swoje warunki, powiedziałam, że to to i to mi nie pasuje i jeśli oni się nie dostosują do mnie i MOJEJ rodziny ten jeden raz w życiu - no to trudno, ja płakać nie zamierzam. Wmurowało ich. Jeszcze nie wiem co będzie, bo są zaskoczeni i okazało się, że mój bunt, mój opór sprawił, że to oni, pierwszy raz w życiu są z ręką w nocniku, nie ja. Dziękuję. Bo to w dużej mierze Wasza zasługa.

Troche dziwne że dorosła osoba robi to co jej anonimy napisza na forum.

po to jest forum,po to człowiek pyta,żeby obiektywną ocene zobaczyć-proste.A autorce gratuluję że wreszcie sie zdobyła

To nie o to chodzi, że zrobiłam co mi napisałyście. Ale swoimi postami i odpowiedziami dałyście mi jasno i wyraźnie do zrozumienia, że traktowanie mnie przez moich bliskich jest chore, instrumentalne i przedmiotowe. Jestem z natury mało pewna siebie i czasem trzeba mi silnego kopa w tyłek, żeby coś ze sobą zrobić.

No ale niby co im powiedziałaś ?

Chyba czytałam ten temat :) Powodzenia i tak trzymaj , nie daj sobie wchodzić na głowę . Czas dorosnąć :)

a to nie ty co pisalas ze w wigilie jezdzicie do schroniska? Nie wypowiadalam sie w tym temacie, ale karme mozecie zawiezc dzien przed wigilia, psy beda tak samo glodne:D

Ale autorce nie chodzi ani o to schronisko ani o cmentarz- tak mi się przynajmniej wydaje. Jej chodzi o samo podejście do niej- jej planów, pomysłów. Też bym się zbuntowała gdyby rodzina dyktowała mi co mam robić i przestawiała wciąż z kąta w kąt. Brawo autorko- dobrze zrobiłaś.