czy szczerość się opłaca?

Co sądzicie na ten temat? Czy lepiej walić prawdę prosu z mostu chociażby miała zaboleć czy ściemniać jacy to ludzie są wspaniali? Pytam dlatego, że dawno w pracy zagraliśmy w grę która polegała na napisaniu szczerej opinii na temat każdego z pracowników. Ja chyba okazałam się za szczera ponieważ doprowadziłam kogoś do płaczu, a teraz jestem uznana za tą najgorszą, wredną, bez serca, szyderczą, chamską, niekoleżeńską itp. Co was bardziej mobilizuje, krytyka czy pochlebstwa?

Umiar nawet w szczerosci . Szczerym cza byc wobec siebie potem innych.

W tym moim konkretnym przypadku szczerość nie popłaciła (chyba byłam zbyt dosadna). Trafiłam na osoby, które wolałby tego nie usłyszeć. Ale np. ja byłam zadowolona, z opinii z ktorym ktoś po mnie "pojechał" bo dało mi to do myślenia, a takie słodzenie nic nie wniosło a wręcz wkurzyło za brak właśnie szczerości, bo nie ma ludzi idealnych.

No niema idealnych ale są tacy co się za nich uważają dziś nie warto być szczerym bo zaraz obraza majestatu...

w pracy nie warto być szczerym . Trzeba mieć założoną "maskę".

tak kiedys myslalam o tym i chcialabym aby wsrod znajomych przeprowadzic taka gre szczerosci. wiem jednak, ze to niemozliwe, ale nie dlatego ze boje sie prawdy. wrecz przeciwnie chcialabym uslyszec nawte te najgorsze rzeczy o mnie. ale balabym sie, ze ja swoja szczeroscia bym kogos bardzo urazila, bo mimo, ze lubie moich przyjaciol to do idealow im daleko tak jak i mi :p

Myślę ze jak kto nie potrafi kłamać to go ten problem nie dotyczy i tak będzie walil prosto z mostu, nawet jak miałby wyleciec z roboy

Polacy są strasznie nieasertywni, nienawidzą prawdy o sobie, dlatego należy ich hartowac.

Jesteś przykładem szczerego chama (ja tak zawsze określam ludzi, którzy się tak zachowują). Nie jest to na pewno normalne, jesteś albo wredna, albo masz jakieś problemy ze sobą (albo jedno i drugie). Normalny szczery człowiek zna umiar.

Może i zna, ale nic tak szybko nie uczy jak chamstwo. Szczere chamstwo potrafi zmienić człowieka szybciej niż dziesięcioletnia terapia u psychiatry

Teraz szczerość chyba nie jest doceniana. Wolimy żyć w fikcji, tym bardziej w pracy. Ale wydawało mi się, że skoro wszyscy grają w tę grę tzn. że chcą poznać prawdziwą opinię o sobie i takową wyrażą o innych. Może i okazałam się nietaktowna, mało wyrozumiała nie miała. Ale przecież nie chodzę i nie rozpowiadam na około co sądzę o danej osobie, skierowałam to tylko do niej, nie chciałam jej ośmieszyć i upokorzyć przed innymi ( to ona sama rozpowiedziała kto coś o niej sądzi i drogą dedukcji wyszło, że to ja). Równie dobrze ja mogę obrazić się na nią za to nie dostosowała się do zasad i zdradziła co napisałam. Mogę się obrazić, że ktoś mi nakłamał jaka to jestem wspaniała, wiedzą, że a plecami mnie obgaduje. Rany boskie, co za czasy.

Może i zna, ale nic tak szybko nie uczy jak chamstwo. Szczere chamstwo potrafi zmienić człowieka szybciej niż dziesięcioletnia terapia u psychiatry Tak, potrafi zmienić... na gorszego (albo na podobnego do tej "szczerej" osoby), psychiatra to się dopiero może przydać takiej osobie jak się z chamem zetknie. Szczerość, a bezmyślne chamstwo to dwie różne sprawy. Mnóstwo ludzi myli te dwa pojęcia. Jeszcze często taki delikwent zadowolony z siebie, bo kogoś doprowadził do ruiny psychicznej (a wedle własnej opinii pomógł).

No właśnie ludzie tego nie doceniają. Cham zawsze powie ci co myśli o tobie, nie będzie sciemnial, kłamał, udawał , powie ci w twarz a nie za plecami do innych. Często nawet broni za plecami a w twarz mówi prawdę. Wiec kto jest gorszym człowiekiem?

Więc jak odróżnić chamstwo od szczerości? Bo może rzeczywiście okazałam się chamska a nie ta szczera :-(

Okazuje się ze na dłuższa metę najwięcej się zawdziecza ludziom którzy wala prosto z mostu. Człowiek który przebywa z ludźmi ktorzy na glos nie potrafią powiedzieć tego co myślą niczego się nie uczy prócz dalszego samooklamywania siebie. Jeszcze jest różnica czy przedmiotem krytyki jest wygląd, tutaj faktycznie należy zachować delikatność , czy lenistwo, nierobstwo. Jak ktoś udaje ze pracuje albo nie wywiązuje się z powierzonych obowiązków należy go szybko i ostro uswiadomic

Jak w życiu, szczerość czasem popłaca, a innym razem nie. W przypadku kiedy nasza nadgorliwość niepotrzebnie wyrządza komuś krzywdę, to na pewno nie. W sytuacji koniecznej, tak.

Oczywiście wyglądu nie krytykowałam tylko cechy charakteru. Tak okazałam się chyba chamska bo skupiłam się na negatywach patrząc na to względem siebie, że właśnie bardziej zależy mi na tych mniej przychylnych opiniach, aby pozwoliło mi to coś w sobie zmienić, myślałam, że inni też tak by woleli i to mnie zgubiło bo nie dodałam nic pozytywnego, a powinnam bo nie jest tak, że ktoś ma same negatywne cechy w moim odczuciu, moje niedopatrzenie. Też jest mi bardzo przykro z tego powodu, że sprawiłam komuś, aż taka przykrość.