Genialny pomysł mojej mamy!

Moja mama zawsze marzyła żebym poszła na medycynę tak jak ona. Już w liceum miałam korepetycje z matematyki bo nie byłam najlepsza z tego przedmiotu. Do matur z biologii i chemii przygotowywałam się sama bo miałam akurat do tego dar ale już w liceum był nacisk na matury i studia medyczne. Zdałam dobrze matury i bez problemu się dostałam. Pierwszego roku nie wspominam najlepiej. Nic mi się tam nie podobało, przedmioty, wykładowcy, znajomi z grupy i roku.. Chodziłam tam tylko dlatego, że gdybym zrezygnowała to mama wyrzuciłaby mnie z domu! Gdy miałam jakiś problem z przedmiotami to mama automatycznie załatwiała mi korepetycje u znajomych lekarzy itp. Dodatkowo musiałam codziennie dojeżdżać na uniwersytet co zajmowało mi ponad 1,5 godziny. Gdy miałam zajęcia na godzinę 8:00 musiałam wstawać o 4:30! Zajęcia miałam często do 19:00, 20:00, a w między czasie okienka.. W domu byłam po 22:00, a o 4:30 pobudka.. W tym roku jeśli chodzi o studia jest -odpukać - trochę lepiej. Mam lepszy kontakt z ludźmi z roku i nawet zainteresowałam się nowym przedmiotem na tyle, że chciałabym zajmować się tą dziedziną medycyny w przyszłości ale moja mama wpadła na genialny pomysł i razem z jej znajomym profesorem postanowili żebym mieszkała w tygodniu u niego żebym nie była taka przeforsowana dojazdami, a że on też wykłada na medycynie to mnie dopilnuje.. I czy to było normalne? :/ Ja nawet nie miałam nic do gadania, a w jego domu czuję się conajmniej dziwnie i jak gość! Cieszę się, że wczoraj przyjechałam do domu.. Nie wiem już jak pogadać z mamą, co myślicie o tym co ona robi?