Czemu ja się tak zachowuję? Nie chcę tego a robię

Jestem z każdym kolejnym rokiem coraz bardziej zawzięta i coraz bardziej zdziczała. Nie utrzymuję kontaktów, a wizyty rodziny mnie wręcz wyprowadzają z równowagi. Z najbliższymi czyli rodzicami i rodzeństwem prawie wcale nie rozmawiam, tyle się we mnie nawarstwiło ze nie potrafię się przełamać i mieć z nimi normlanych stosunków. Faceta tez obecnie nie mam. co się dzieje ze mną? Nie chce taka być a jestem

Siedzą we mnie jakieś urazy, nie potrafię rozmawiać już z nikim bliskim, łatwiej rozmawia mi się z obcymi niż własną mamą. Nienawidze odwiedzin rodziny, chodzę wtedy wsciekła jak osa. Izoluje się w domu, siedzę sama w pokoju całe dnie

wystąp do sądu o separację z rodziną

Bo tak chcesz. Robisz się zgorzkniała i tyle. Bardzo łatwo jest powiedzieć złe słowo o kimś, dobre przychodzi trudno. Trudno być dobrym człowiekiem, szanować innych, kochać, nawet tych co nas ranią, nie doceniają, mają za nic, czują się lepsi a nimi nie są... przebaczać krzywdy..Ale można być, gdy się tylko chce.

To co mam zrobić aby to zmienić w sobie? Naprawdę nienawidzę tego u siebie, nie rozumiem siebie, a czym dalej w to brnę tym trudniej z tego się wymiksować.

Ja tak mam. Znaczy miałam podobnie.. Tyle,że ja do nikogo nie mam urazy, chodziło mi raczej o to, że czułam/czuję się gorsza od nich, od wszystkich własciwie i dlatego się wściekam (na siebie) i sie izoluje. Może u ciebie jest podobnie?

Tak ja tez czuje się gorsza, mam kompleksy i niską samoocenę. A ty zmieniłaś swoje nastawienie? Jak tego dokonałaś?

pracuj nad soba