Mój chłopak

Hej,zwracam się do Was jednak z bardzo typową sprawą :) Wiele osób przeżywa to co ja, ale jednak to tylko podobienstwa. Od dziecka bylam wyśmiewana , mój ojciec jest alkoholikiem i ciężko choruję. Także nigdy nie miałam za ciekawie Znalazłam kogoś ,moja droga połówkę, jesteśmy ze sobą 4 miesiące . Kocham go i właśnie w tym problem ... Mi za bardzo zależy , i boję się że znowu będę sama. Dlatego szala jest przechylona a to psuje zdrowy związek. JAK nauczyć się być w związku ale jednak mieć swój świat i go budować? Pozdrawiam

coz -chyba trzeba zaczac od budowy swojej wartosci .Ja jestem wazna , umiem sama sobie dac rade , mam swoja wizje zycia, ide do swoich malych celow sama, jestem wazna przede wszystkim dla siebie samej .Zapelniaj wlasnie swoje zycie roznymi celami : kazdy na miare twoich mozliowsci jest dobry.Bedziesz miala ograniczony czas, by wisiec tylko na facecie .Facet jest dodatkiem do naszego zycia -waznym, ale nie najwazniejszym . Kochaj siebie , siebie rozpieszczaj przede wszystkim .Trzeba zrobic przestrzen dla siebie i dla niego . Daj oddech wam obojgu . Filozofia zycia-zdrowa .Nie byc bluszczem . Wynosi sie z domu bardzo duzo , ale naprawa zlych wzorcow trwa latami .Pracuj kazdego dnia nad soba i swoim zyciem.Swoim a nie nad zyciem faceta. Elena

dziękuję bardzo :) Właśnie z pełną motywacja zaczynam myśleć i chyba mam już parę nie złych pomysłów

:)

pozdrawiam serdecznie :)