Jakie preferujecie różnice wieku między dziećmi?

Bo ja duże. Między dwójką rodzeństwa, to tak: jeśli pierwszy urodzi się chłopiec, to 5-9 lat różnicy, a jeśli dziewczynka - >6 lat różnicy. Nie wiem czemu według płci, ale tak myślę. A już w ogóle moim zdaniem najmniejsza różnica wieku to 4 lata. Conajmniej. Ale to moje zdanie.Po prostu uważam, że dzieci powinny wychowywać się indywidualnie, według potrzeb itd., a jeśli między dziećmi jest np. 1 rok różnicy, to rodzice cały czas są zmęczeni, nie mają na nic czasu i nie dają dzieciom siebie w 100%. Nie zostają prawie wcale sami w domu, nie mają czasu np. na kino czy wieczór w spokoju. A ta mała różnica i tak nie gwarantuje super relacji.

3-4 lata. Optymalna z praktyki.

Zgadzam się z autorką, musi być dłuższa przerwa bo po co się tak męczyć i ani jedno dziecko ani drugie nie jest tak dopilnowane jak powinno

ja też uważam , że 4, 5 lat to najlepsza różnica wieku. jeśli jest mniejsza to rodzice życia nie mają , wieczne kłotnie i rozrabianie przez pierwsze 6 lat!

A u mnie 22 lata: -)

U mnie jest 5,5 lat różnicy. Syn jest starszy i ma już 7 lat i 9 miesięcy, a córka 28 miesięcy. Rzeczywiście, jak mała się urodziła, to syn już jednak bardzo samodzielny był, dużo robił sam, sam zostawał w domu, sam chodził na dwór i do sklepiku. A jakbym miała takiego 2 latka i noworodka, to dla mnie nie byłoby zbyt fajnie, bo teraz to sobie mogę pozwolić na bieganie, fitness. A między dziećmi relacje super, życie by za siebie oddali, córka we wszystkim naśladuje brata :).

3 lata. Miedzy mna i bratem jest 6 lat roznicy i nie utrzymujem kontaktu. Ja bylam o niego zazdrosna. Dla rodzicow on od zawsze byl maluszkiem, ktoremu trzeba pomoc a ja ta od pomagania bo tyle starsza. Teraz mam rodzine, dzieci z mniejsza roznica wieku. Brat 25 lat mieszka u rodzicow. Moze jakby rodzice tak go nie rozpiescili bylby lepszy kontakt.

między mną a siostra 4 lata...to ja byłam zawsze tą starszą, która musi ustąpić. Dzisiaj ja mam własną rodzinę a siostra prawie 40 letnia wciąż mieszka u rodziców...niestety ma to bardzo negatywny wpływ na nasze relacje...

moja siostra jest 6 lat ode mnie starsza. ja narazie mam jedno dziecko i szybko drugiego nie planuje. mam świetne relacje z siostrą. teraz w życiu dorosłym w ogóle nie czuć tej różnicy wieku. Też planuje różnice około 4, 5 lat...

U nas bedzie 9.5r róznicy. Super :)

U nas też 9,5 roku i jest super

u mnie będzie 5 lat i 2 msce roznicy i uwazam ze to najlepsza roznica wieku. Moja siostra ma dzieciaki z 18 mscami przerwy i powiem Wam że pierwsze 3 lata zycia mlodszego syna ona jak zombie wygladala

2 minuty - różnica idealna :) sprawdzone empirycznie ;) na marginesie: prawie każdy uważa, że różnica wieku pomiędzy jego dziećmi jest optymalna - żyjemy w kraju szczęśliwych ludzi :)

u nas : mniej jak 2 lata :) Tak chcieliśmy :), gdyby nie cesarka może drugie byłoby ciutkę szybciej :) Nie chcieliśmy chować dwóch jedynaków :(

jak masz jedno dziecko- to też nie zostajesz sama w domu, a po 4 latach drugie- to dochodzą kolejne lata, jak się ma rok po roku- to szybciej mijają ograniczenia, plus jeszcze ten- że pierwsze dziecko jest za małe, żeby być zazdrosne o to drugie ja mam dwójkę, półtora roku różnicy, chociaż kalendarzowo to tylko rok (drugie nie było planowane) i z mojego doświadczenia napiszę, że na jednym wychowawczym podchowałam dwójkę , co prawda miałam pomoc teściowej-jak poszłam do pracy, to rok się młodszym opiekowała i gdybym nie "wpadła" , to nie mam pojęcia kiedy świadomie zdecydowałabym się na drugie, bo bym się bała powrotu do pieluch i przecieranych zup :-), tylko - mam odpowiedzialnego i dojrzałego męża, który lubi dzieci i mi pomagał przy maluchach, a ja byłam (i jestem) konsekwentna w ich wychowywaniu nie wspominam tego okresu źle (teraz chodzą do gimnazjum)

ciężko powiedzieć, zarówna mała jak i duża różnica wieku między rodzeństwem ma swoje + i -

minimum 5 lat ;) polecam http://www.klubwidzimisie.pl/

Witam u mnie między synem a córką jest 7 lat różnicy .

Wg mnie max 3 lata. Miedzy mną i siostra sa 4 i uważam, ze to za dużo, w dzieciństwie miałyśmy problem żeby się dogadać... No i jak mam się nabrać w pieluchach to lepiej raz za razem niz po kilku latach znów wracać do nieprzespanych nocy itp, dobrze ktos napisal, ze to przedłużanie okresu "uwięzienia" w domu, ja wolałabym szybciej miec wieksza dwójkę i swobodę niz jak starsze podrośnie to zamiast odetchnąć to znów powtórka z rozrywki... To takie wychowywanie kolejnych jedynaków. Ja z racji powikłań po cc nie mogłam planować ciąży minimum 2 lata po porodzie, czyli teraz gdy dziecko ma 2,5 roku a ja chcę wreszcie wrócić do pracy i skupić sie nieco na sobie to miałabym zachodzić w ciążę? W zyciu. Tak sie ulozylo ze syn zostanie jedynakiem. A gdybym miała miec 6-7 lat różnicy to miałabym dwójkę jedynaków...

Dla mnie też najwięcej to 3 lata a im mniej tym lepiej.Dzieci się odchowa i nie wraca się do pieluch a i potem dużo lżej jak dzieci są rozwojowo na prawie tym samym poziomie. Na raz przechodzą te same problemy i mają zainteresowania na tym samym poziomie.

u mnie bedzie 4 lata róznicy

Dla mnie 2-3 lata , mniej wedlug mnie to za duzo pracy , sama mialam brata 2 lata starszego i drigiego 3 lata mlodszego , to samo moj maz Syn bedzie 3,5 roku starszy od drugiego dziecka , szczerze to nie mialam potrzeby posiadania nastepnego dziecka dopoki syn nie skonczyl dwoch lat , potem chwila na zdecydowanie czy to nie jest chwilowa zachcianka :P , dopracowanie terminow w pracy i teraz jestem w 10 tyg. :) Sprawa indywidualna uwazam

To ja - autorka. A ja wam powiem z własnego doświadczenia. Ja mam brata 2 lata młodszego i nie mamy żadnego kontaktu, nie dzwonimy do siebie, nie spotykamy się , nie rozmawiamy. Właściwie, widzimy się tak na dłużej dwa razy w roku - Wielkanoc i Boże Narodzenie. Raz w tygodniu chodzę do brata firmy, to się parę minut widzimy, chociaż też niezbyt rozmawiamy, ale przychodzę tam, bo pracuje tam nasza mama, z nią rozmawiam. Natomiast mój mąż ma dwóch młodszych braci - jeden jest młodszy od mojego męża 7 lat, a drugi 11 lat. I oni dogadują się super, ja uwielbiam ich towarzystwo, jeździmy razem zawsze na wczasy i widujemy się bardzo często, przy każdej okazji. A moj maz ma z braćmi firmę i super się dogadują. Ale no rzeczywiście, to jest każdego indywidualna sprawa zależna od warunków, pracy, czasu wolnego. Ja wolę większą, bo uwielbiam dzieci i lubię patrzeć jakie są różnice rozwojowe w różnym wieku.

A ja uwielbiam się patrzeć jak moje dzieci się bawią. Razem. A to możliwe tylko przy małej różnicy. Przy dużej to jedno opiekuje się drugim. Moje dzieci znikają w pokoju i słychać tylko śmieszki. Teraz mają 6 i 4 lata i świetnie się dogadują. Tak naprawdę mały dociąga do siostry i bawi się już jak ona. Moi znajomi mają większe różnice i tego jeszcze nie widać (6 i 3 lata; 6 i 1 rok). A tak naprawdę dużo zależy od rodziców czy dzieci się bawią czy są o siebie zazdrosne. Między moją koleżanką a jej siostrą było 10 lat różnicy a była o nią zazdrosna bardzo.

U mnie jest 2 lata i 3 mies i żałuję że nie zdecydowaliśmy się na drugie dziecko wcześniej. 1, 5 roku różnicy byłoby idealnie. W każdym razie za miesiąc kończę macierzyński. Jestem jeszcze przed 30 i planuję zmienić pracę m na bardziej ambitną. Mam jeszcze całe życie na budowanie kariery i o to chodzi.

min 3 lata

Do gościa 00:03 Wspolna zabawa rodzeństwa jest możliwa przy większej różnicy wieku. Już się tu wypowiadałam - moje dzieci mają prawie 8 i 2,5 lat, jest między nimi 5,5 lat różnicy I dogadują się świetnie. Bawią się codziennie razem, pytają o siebie, ba, nawet kąpią się razem w jednej wannie. Też zamykają się w pokoju, chichoczą, piszczą i gilgoczą się. Młodsza we wszystkim naśladuje brata, chce robić z nim lekcje, spać z nim, jeść to co on, zapatrzona w niego jak w obrazek. No, ale wiadomo, że wymagania, zainteresowania i kolegów mają innych. I to też jest dobre, że mają kontakt z rówieśnikami, ale sami z taką różnicą wieku potrafią się zgodnie bawić. I ja nie robię z syna niańki dla siostry, w końcu on też znowu taki samodzielny i odpowiedzialny za nich dwoje nie jest. I zawsze mam dzieci na różnych etapach rozwoju i mnie to cieszy. Natomiast moja koleżanka ma dzieci w wieku 7,5 i 5,5 lat. Starszy jest chłopiec, dziewczynka młodsza i nie dogadują się wcale. Mają wspólny pokój, ale on tam łobuzuje, a ona udaje księżniczkę... No i weź tu się dogadaj, także reguły nie ma. Autorko, a ty masz już jakieś dziecko, czy tak pytasz na przyszłość?

Tak, mam córkę, która ma 25 miesięcy. Wiec już małej różnicy wieku nie będzie, ale nawet mi na tym nie zależy. Zawsze chciałam większą różnicę między dziećmi i myślę, że chciałabym łącznie mieć 3 dzieci, stać nas na to. Drugie chciałabym urodzić jak córka będzie miała 6 lat, a trzecie jak będzie miała 14. Zawsze marzyłam jak byłam w takim wieku, żeby mieć tak małe rodzeństwo, ale nigdy go nie miałam, natomiast zawsze od 7 roku życia opiekowałam się dziećmi z osiedla, znajomych czy z rodziny, bo uwielbiałam to robić. Oczywiście najpierw to była taka prowizoryczna opieka - zabawa, ale z wiekiem zostawałam z nimi sama w domu, na dworze... Wszyscy mi ufali, bo byłam bardzo odpowiedzialna... No, ale zobaczymy jak się życie potoczy. Obecnie mam 27,5 lat.

ja mam tak: syn 15 i córka 7 - i teraz chcę jeszcze jedno - także różnica jest i będzie duża ale moje dzieci dobrze się ze sobą dogadują :)

Wyglada na to, że u mnie bedzie 20.