Smutno mi czasem z powodu samotności

Wiem, że facet z klasą, którym jestem, nie powinien opowiadać o swoich wewnętrznych problemach, ale to jest pokój tematyczny więc... Otóż łapię czasem doła, że jestem sam. Próbuję trzymać się sentencji Trismegistusa, że "Gdzie jest afekt, tam nie ma dobra", ale to nie takie proste jest tłumić swoje uczucia.... Stosowałem różne "znieczulacze", ja muzyka i lepsze alkohole, ale wszystko działa krótkotrwale... Chodzę przez to zamulony. Nie mogę się skupić na niczym. Zaniedbuję swoje obowiązki... Jak zabić swoje afekty?

pozbądź się potrzeb.

tak, a poza tym wypracuj w sobie skromnosc, bo troche nadecie i pompatycznie brzmisz, kobiety wola swojskich chlopakow

Nie da rady tak po prostu. To jak ściemnianie przed samym sobą...

16:48 - Jestem trochę staroświecki (prusko-wiktoriański). Nic na to nie poradzę . . .

Ja też tak mam nie raz słyszę jak gadają między sobą że fajny jestem, ale od jakiegoś czasu (chyba z 5 lat będzie) mam takiego dola że do obcych mi ludzi się nie odzywam (tylko gdy muszę) spowodowało to stopniową utratę znajomych wszyscy zaczęli mnie powoli olewać, komórka milkła z miesiąca na miesiąc, studia się skończyły jakiekolwiek przyjaźnie się skończyły, co najgorsze nie potrafiłem zapoznawać żadnych nowych znajomych osób. Dla poprawienia sobie humoru zapisałem się na kolejne studia przy okazji pracując w weekendy, i tu taka sama ściana examy się kończą a tu nie ma z kim wyjść nawet na głupie piwo każdy odmawia jest bariera wieku to zrozumiałe. Na co dzień nie zapoznaję żadnych nowych ludzi tak sobie żyję sam dla siebie, jeszcze parę lat temu ktoś mnie wolał pograć w piłkę to zawsze chodziłem teraz nie mam z kim, to nieobycie spowodowało brak odpowiedniej prezencji w kontaktach z ludźmi, spowodowanej długotrwałą samotnością.

autorze tematu a ile masz lat ?

Mam 29 lat (w maju kończę 30)

Od czasu zniknięcia Pauliny z mojego życia na moją komórkę dzwonią tylko reklamiarze z Philipiaka ;p