7,5 roczne dziekco posikuje w nocy

witam, siostra pożaliła mi się ze jej syn od kilku dni moczy się w nocy i nie wie co robić wcześniej niby nie miał takiego problemu. ale mnie zastanawia dlaczego to robi przecież to duży chłopiec i moczenie się w tym wieku może być objawem stresu, leku . mówiłam jej o tym to odp. że nie zauważyła by się czegoś bał. czym moe być spowodowane moczenie się u takiego chłopca, chory raczej nie jest choć nie wykluczam. ale jakie mogą być inne przyczyny tego ..czy może po prostu taki czas.

oczywiście że jest to na podłozu psychicznym, ma jakieś problemy, zmartwienie,czymś sie przejmuje.

no sama nie wiem, mieszkamy blisko i często ich odzwiedzam mały wygląda na wesołego chłopca ale może w szkole coś się dzieje albo siostra wywiera na niego zbyt dużą presję , jest bardzo ambitna i wiele od syna wymaga , już nie raz mówiłam jej zbastuj mu, ale jak to ona że jak mu teraz pofolguje to on się całkiem rozleniwi. jestem w kropce.

a może pasożyty?

Moczenie nocne definiowane jest jako problem po ukończeniu 5 roku życia dziecka - kiedy jego organizm jest już wystarczająco dojrzały aby poradzić sobie z utrzymaniem moczu przez całą noc. Dobrze więc, że zainteresowała się Pani tą sprawą. Warto pójść do lekarza i zrobić odpowiednia badania, chociaż z tego co przeczytałam wnioskuję, że jest to raczej problem o podłożu psychicznym. Pisze Pani, że matka wymaga od dziecka zbyt wiele. Zapewne właśnie to jest źródłem problemu. Chłopiec zapewne boi się, że nie sprosta wymaganiom matki, może również obawiać się kary za niewywiązanie z nałożonych przez nią obowiązków. Aby zapobiec powtarzaniu się tych nieprzyjemnych sytuacji trzeba porozmawiać z matką (uświadamiając jej, że realizowanie własnych ambicji przez jej syna to nie jest dobry pomysł) i z dzieckiem. Chłopcu trzeba wytłumaczyć, że nie musi zawsze spełniać czyichś oczekiwań. Każdemu zdarza się porażka lub najzwyklejszy "gorszy dzień" i nie jest to nic nadzwyczajnego, a tym bardziej nie jest to powód do stresu. Ciężko jest jednoznacznie stwierdzić co jest przyczyną tego zaburzenia nie znając dobrze sytuacji i dziecka, dlatego nie chcę stawiać tu żadnej "diagnozy". Warto też zastanowić się czy moczenie się wystąpiło po jakimś trudnym zdarzeniu (choroba, wyjazd rodzica, śmierć, konflikt w szkole, kłótnie rodziców, nowe rodzeństwo itp.). Nie można bagatelizować tego problemu, ponieważ nie tylko może być spowodowany problemami emocjonalnymi, ale również je powoduje. Moczenie nocne wyklucza dziecko z możliwości wyjazdów na zielone szkoły i kolonie, nocowania u kolegów, jest powodem wyśmiewania i drwin ze strony rówieśników. Jeżeli lekarz wykluczy podłoże chorobowe warto: - wprowadzić reżim płynowy polegającego na ograniczeniu podawania płynów w godzinach wieczornych z całkowitym wykluczeniem napojów gazowanych, mlecznych oraz zawierających kofeinę - zachęcać dziecko do regularnego przyjmowania napojów i opróżniania pęcherza w ciągu dnia - zachęcać dziecko do skorzystania z toalety i opróżnienia pęcherza przed pójściem spać - wzbogacać dietę dziecka w produkty zdrowe i bogate w błonnik celem wyeliminowania zaparć, które są częstą przyczyną moczenia nocnego - wyeliminować kary i gniew za mokre noce - zachęcać dziecko do samodzielnego podejmowania czynności higienicznych w nocy związanych ze zmianą piżamki lub pościeli - wspierać dziecko i cierpliwie motywować w walce z problemem. Można dać dziecku do czytania bajki terapeutyczne dotyczące moczenia, a także wprowadzić system nagród za suche noce, jednak nie za każdą, a za określoną ich ilość. Przyda się do tego założenie dzienniczka nocnego, w którym dziecko samo będzie oznaczało suche noce np. naklejką bądź motywującym wpisem np. "Dziś mi się udało! Super!" (mokre noce należy zostawić nieoznaczone- zgodnie z zasadą, że nie wzmacniamy zachowań niepożądanych) . Jeśli problem nie znika można zainwestować (choć niestety nie mało) w alarm wybudzeniowy ( więcej na ten temat na stronie http://www.moczenienocne.pl ).