Tak bardzo nie chcę dziecka...a za 3 tygodnie je urodzę. Czy mogę być dobrą mamą

Mam 19 lat,za 3 tygodnie rodzę swoje pierwsze dziecka. Od kilku tygodni czuje przerażenie na myśl, o tym. Nie chcę mojego syna. Boję się porodu, boję się, że będę musiała się nim zajmować 24h na dobę i nie będzie nikogo obchodziło, że potrzebuje się wyspać, pobyć sama, albo po prostu być w ciszy. Czy mam szansę być jeszcze dobrą matką? tak się boje.. domyślam się, że większość z Was mnie zaraz nawyzywa, ale może nznajdzie się ktoś miły...

Dasz sobie rade, wierze w to

Moim zdaniem możesz :) Instynkt macierzyński pojawi się z czasem, albo zaraz po porodzie. To normalne, że się boisz, jesteś bardzo młoda i to Twoje pierwsze dziecko.

Naprawdę chciałabym dać mojemu synkowi wszystko co najlepsze ale jestem przerażona

To jak nie chcialas to po co sie bzykalas??? Ja rodzilam w wieku 19 ale takich obaw nie mialam. Stalo sie musialam dac rade. Teraz dziecko ma 8 lat i sama sie nim zajmowalam -studia musialam robic pozniej ;)

Każda kobieta ma obawy, czy za pierwszym czy za drugim a nawet za trzecim razem. Urodzisz syna, przytulisz i pokochasz na całe życie. Nikt Ci tu nie napisze,że będzie łatwo, bo dziecko wymaga poświęcenia,ale samo w sobie będzie ci odpłacać miłością. Są chwile trudne ale i chwile piękne. Dasz radę i nie zakładaj najgorszego.

ale o co chodzi autorko? nie chcialas dziecka? to po co się decydowalas?

JaK rodzilam pierwsze dziecko tez mialam 19 lat i dalam rad tez wychowywalam sama robilam studia dalam rad nie ty pierwsza i nieostatnia poradzisz sobiee

Już samo to, że martwisz sie czy bedziesz dobrą matką, wskazuje, że będziesz dobrą matką. Dasz sobie rade.

A gdzie ojciec dziecka ?

A ja urodzilam dzieci późno, bo też ich nie chcialam mieć. Pierwszy rok no był to szok dla mnie, zmiana priorytetów. Uwierz, dzieci to skarb, kiedy ich się bałam, a teraz chciałabym i trzecież, ale w wieku 40 lat przy 8 i 3 latce to przesada, im się muszą już poświęcić. Ja wiem, że myślisz, że masz tylko 19 lat. Masz mamę która Ci pomoże? Koleżanki? Szybko czas leci sama zobaczysz, dziecko to skarb, bezgranicznie będzie Ciebie kochać, nie możesz go zawieść. Ty będzie dla niego całym światem mamusią najukochańszą osobą, niezastąpioną, oby tylko nie mówiło mamusiu kochana do klnącej i wyżywającej się na nim matki. To bardzo ważne, myśl o nim to się opłac*****erwsze dwa lata są trudne potem leci już z górki w wieku 3 lat place zabaw a ty sama na zakupy, żłobek , przedszkole itp daj te 3 lata opieki i troski, potem pomoże żłobek, przedszkole, koleżanki, place zabaw inne matki z którymi się poznasz siłą rzeczy.

Jestes wrazliwa wiec rozczuli Cie mala Istotka pokochasz bezbronne dzieciatko .bedzie ciezko ale skoro ja dalam rade spac po.dwie.trzy godz na dobe z przerwami lubiac spac po 10.12 godzin normalnie to taka sila.macierzynstwa ale bylo ciezko. Milosc ktora poczujesz pielegnuj bo niewiele trzeba by w zmeczeniu poczuc zlosc a co dziecko winne.

"nie chcialas dziecka?, to po co się decydowalas? A gdzie ojciec dziecka ?" < < nie obyło się bez jadu pogardy

Jestes wrazliwa wiec rozczuli Cie mala Istotka pokochasz bezbronne dzieciatko .bedzie ciezko ale skoro ja dalam rade spac po.dwie.trzy godz na dobe z przerwami lubiac spac po 10.12 godzin normalnie to taka sila.macierzynstwa ale bylo ciezko. Milosc ktora poczujesz pielegnuj bo niewiele trzeba by w zmeczeniu poczuc zlosc a co dziecko winne.

Ja po porodzie nie miałam jak to mają kobiety euforii, radości, bezgranicznej miłości. Ja się jej nauczyłam dopiero, przy drugim dziecku czułam już więcej od początku. Najgorszą próbą jest choroba dziecka, wtedy nagle człowiek wie co czuje, ten lęk o dziecko, są sytuacje które dopiero pokażą Ci co czujesz do niego i jak jest ważne. Musisz czytać wyedukować się, raz zostałam z dzieckiem sama, mąż wyjechał ono płakało i płakała a ja miałam dosyć, położylam obok i mysle boże niech przestanie i nagle eureka, że to czas na butle, młode mamy się gubią to normalne, trzeba zachowac spokój, ma sie dosyć czasami, ale to kwestia na prawdę nauki. Niemowleta nie są takie koszmarne, potem okres kolek może dac się we znaki, a tak to śpią dużo, świeża pieluszka, mleczko i sen...

A co do tatusiów, no jestem w tym wieku, że chyba każda koleżanka ma dzieci, a tatusiowie tak pomagali że hej ! bhahahahaha Czasami lepiej jakby ich nie było, bo jeszcze trzeba się nimi zajmować.

Drogie Panie, dziekuje Wam za odpowiedzi. Nie spodziewalam sie tego, moge je czytac ciagle. Podnioslyscie mnie bardzo na duchu. Musze dac jakos rade..

Oczywiście ze sobie poradzisz. Przygotuj się już teraz do myśli ze w nocy wstaniesz z 5 razy. Ale w dzień gdy dziecko ma drzemkę to idź tez z nim spać. To nic ze będzie nieposprzatane. Jak masz babcie, siostrę czy kuzynke kol ezanke to tez poproś niech na chwilę zabawia malucha a ty sobie skoczysz do sklepu. Każda ale to każda matka ma to samo! Najtrudniej to te 2-3 l. Ja od Września wysyłam mojego syna 2,5 roku do przedszkola na 4-5 godz. mieszkam na wsi wiec klubów czy żłobków nie ma. Tez się bałam jak urodziłam bo to ograniczenie. Ale co znaczą te 2-3 lata do całego życia..? _

Może nie od razu ale daj sobie czas a zobaczysz pokochasz to dziecko.. Nie jest to kwestia jakich gornolotnych określeń ale oswajanie się ze masz kogoś bliskiego o kogo tylko ty się troszczySz. Jak usłyszysz od maluch jak podrosnie mamusiu mamo.. To zrozumiesz jak jesteś ważna dla tego maleństwa i nie ważne czy wpadlas czy dziecko jest planowane. Nir ważne czy masz 19 czy 39 lat... Kobiety zawsze przeżywają każdy poród i podłóg połog połog, a potem zmęczenie.. To jest tak normalne i ludzkie jak fakt ze każdy z nas potrzebuje bezpieczeństwa szacunku i miłości. A ojciec dziecka? Czy on choć psychicznie cie wspiera?

a ojciec dzieecka? pomoze ci?

dobrze ci, w tym wieku dziecko, co za patologia, w tym wieku to sie uczy, korzysta z życia, naprawdę trzeba być idiotka aby w tym wieku miec dziecko/ci

ojej autorko szkoda że się nie znamy. Przychodziłabym do ciebie ci jakoś pomóc