pracoholik w rodzinie, piekło

Mam w otoczeniu osobę, którą spokojnie można nazwać pracoholikiem. I nie mówię tu broń Boże że pracowitość jest zła, jest dobrą, pożadaną cechą. Ale niektórzy przeginają 'pałę" i mimo, że praca jaką wykonują nie daje i nie da im więcej pieniędzy niż aktualnie zarabiają(a są takie zawody jak wiadomo), to i tak będą my śleć tylko o pracy, zaniedbywać znajomych, rodzinę, relacje w ogóle. Tylko praca, praca, praca. I jakby chociaż dali żyć innym to wszystko w miarę by się układało, ale wyżywają się na otoczeniu. Jak widzą, że ktoś ma dzień wolny i po prostu sobie obejrzy film czy posłucha muzyki, gardzą taką osobą, widać tę pogardę w oczach i pytają: "A Ty dziś nie pracujesz, nie uczysz się?". życie z takim człowiekiem męczy... A i lubią się wyżywać za to, że mają dużo obowiązków, bo najpierw sobie nakładą na garb coś nie do udźwignięcia, a potem każdy jest winien ich złemu nastrojowi tylko nie oni. Znacie takie osoby?

w rodzinie nie mam pracoholików - wszystkim układa się w robocie bez stresu :) a w otoczeniu? hm może to kwestia wieku, ale nie jest źle - każdy teraz dba o miejsce zatrudnienia, ale zawsze ma czas też na spotkania, wspólny wieczór czy kawę na mieście :) a swoją drogą polecam artykuł, czasami ciężko jest się zgodzić na to, że samemu ma się z tym problem ^^ może podsuń bliskiemu? http://cenabiznesu.pl/-czy-ty-chorujesz-na-pracoholizm

Ja mu wiele razy mówiłam, że jego pogoń za praca i kasą przypomina już coś nienormalnego. Artykuł podeślę mu ale nie sądzę czy to coś da. Zwykle stosuje metodę wyporu i odwrócenia uwagi na innych, poprzez zadanie pytania: "Taa, Ty taka mądra? A Ty ile dziś przepracowałaś?" - zazwyczaj zadaje to pytanie w dzień wolny. Zawsze odwróci uwage od problemu, zawsze.

zmień go i szukaj mu nowej pracy - rekrutacyjnarewolucja.pl! sprawdź na prawdę warto! spróbuj go przekonać, zajrzyjcie tam a wszystko się zmieni.